Κατανόηση


Όταν, πριν από λίγο, η δημοσιογράφος της ΕΡΤ ανακοίνωσε πως τώρα θα ακούσουμε τα νέα για τον καιρό, νόμιζα πως ο μετεωρολόγος θα πει μόνο τι καιρό θα κάνει πάνω από το κτίριο της ΕΡΤ. Τελικά, είπε τον καιρό για ολόκληρη τη χώρα.

Είναι απόλυτα λογικό το πρόγραμμα των εργαζομένων στην ΕΡΤ να είναι επικεντρωμένο στο λουκέτο της ΕΡΤ και τις απολύσεις τους.

Διαπιστώνω πως αρκετοί ζητούν επίμονα από τους δημοσιογράφους της ΕΡΤ να μην αναφέρονται μόνο στον δικό τους αγώνα αλλά να αναφερθούν στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία.

Το κάνουν σιγά-σιγά. Σήμερα το κάνουν περισσότερο από τις προηγούμενες ημέρες. Συνέχεια

Sir Steven Runciman: Το Βυζάντιο κι εμείς


«Σερ Στήβεν Ράνσιμαν: Χρειαζόμαστε την πνευματική μετριοφροσύνη»

Η συνέντευξη που ακολουθεί δόθηκε από το σερ Στήβεν Ράνσιμαν, στο Ελσισιλντς της Σκωτίας, στον πατρογονικό πύργο του, τον Οκτώβρη του 1994, για λογαριασμό της ΕΤ3, στις δημοσιογράφους Χρύσα Αράπογλου και Λαμπρινή Χ. Θωμά. Για τεχνικούς λόγους, δεν «βγήκε» ποτέ στον αέρα. Και οι δύο δημοσιογράφοι θεωρούν την συνέντευξη αυτή από τις πιο σημαντικές της καριέρας τους, μια και ανήκει στο είδος των «συζητήσεων» που σε διαμορφώνουν και δεν ξεχνάς ποτέ. Θεωρούν ότι πρέπει να δει το φως της δημοσιότητας, έστω και με μια τόσο θλιβερή αφορμή, όπως ο θάνατος του μεγάλου φιλέλληνα. Συνέχεια

Η χαρά του … λάθους


Γράφει η ΣΟΦΗ

Εδώ και πολύ καιρό βλέπω παντού τριγύρω μου απελπισία, λύπη, οργή, ζήλια, φθόνο κι ενίοτε μίσος (η ταχύτητα της εναλλαγής συναισθημάτων σε όλους μας, εμού συμπεριλαμβανομένου, αγγίζει την ταχύτητα του φωτός)…

Δεν θα πω ότι δεν είναι δικαιολογημένα ως ένα βαθμό όλα αυτά τα συναισθήματα.. Σήμερα όμως έθεσα στον εαυτό μου ένα ερώτημα: μήπως αυτά τα συναισθήματα είναι εκείνα που μας απομακρύνουν περισσότερο από τον άνθρωπο και την όποια λύση στα προβλήματά μας; Μήπως ακριβώς αυτή η κατάσταση έχει δρομολογηθεί και γι αυτόν το λόγο; Ακριβώς για να φτάσουμε σε ότι αρνητικό συναίσθημα υπάρχει και να γεμίσουμε τον κόσμο μας αλλά και την ύπαρξή μας με αρνητική ενέργεια, λοξοδρομώντας για μία ακόμη φορά από τον πραγματικό –θετικό- εαυτό μας που βρίσκεται δυνητικά εντός όλων μας;

Λέω.. μήπως; Συνέχεια