Η μομφή της κοινωνίας σε Σαμαρά και Τσίπρα

Ο Σαμαράς διαισθάνεται πως ο χρόνος έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα. Το τούνελ είναι σκοτεινό και κανένα φως δεν φαίνεται στην άκρη του. Το μόνο που φαίνεται είναι οι «αγριεμένοι» δανειστές που ζητούν «γη και ύδωρ» (κυριολεκτικά και μεταφορικά) στέλνοντας το μήνυμα πως αν η συγκυβέρνηση δεν κάνει τη δουλειά «της» ( για να ακριβολογούμε την δουλειά τους) τότε δεν αποκλείεται να τραβήξουν το χαλί και η συγκυβέρνηση να οδηγηθεί σε άτακτη κατάρρευση.

Από το βήμα της βουλής λοιπόν ο πρωθυπουργός απέφυγε επιμελώς να πει ή να δεσμευτεί για οτιδήποτε έχει να κάνει με τις πραγματικές αγωνίες της κοινωνίας. Συνέχισε την τακτική του «μ’ άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» και προτίμησε να κάνει πλακίτσα με τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας για «γραμμή Τέξας» και άλλα φαιδρά.

Αλλά και από την άλλη πλευρά, ο Αλέξης Τσίπρας πιστεύει πως η λύση στο πρόβλημα της χώρας είναι η επιστροφή στο παρελθόν και όχι η φυγή στο μέλλον. Η ρητορική του μοιάζει λες και δεν πέρασε μια μέρα από τα τέλη της δεκαετίας του 70. Δεν θα μου έκανε ιδιαίτερη έκπληξη αν μάθαινα πως ο

Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες και το υποκριτικό ενδιαφέρον της κοινωνίας μας

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΚΡΗΣ

Μέχρι να γίνει προτεραιότητα μας η συνύπαρξη με τον άλλο και όχι η εξόντωση του κανείς δεν ξέρει πόσα χρόνια θα περάσουν.

Στα λόγια. Στην πράξη;

«Δεν είμαστε ήρωες και ολυμπιονίκες της ζωής. Είμαστε ολυμπιονίκες. Ο κόσμος είναι γεμάτος από

Τό πρώτο δείγμα παρακμής μιάς κοινωνίας είναι η γλώσσα

Το πρώτο δείγμα παρακμής μιάς κοινωνίας είναι η γλώσσα.

Άν προσπαθήσουμε νά εκφράσουμε τίς πολιτικές μας σκέψεις, θά διαπιστώσουμε αμέσως τήν εννοιολογική σύγχιση πού επικρατεί. Η έννοια τών λέξεων είναι διαφορετική γιά πολλούς άλλους συνομιλητές καί τό αποτέλεσμα ενός συλλογισμού έχει διαφορετικό εννοιολογικό καταληκτικό