Μόλις στερέψουν οι φόροι απ’ τα ακίνητα θα βάλουν χέρι στις καταθέσεις;

Είναι γνωστή η ιστορία του Μπόρις Σιρούλνικ, ο οποίος δραπέτευσε όταν ήταν παιδί από το στρατόπεδο των ναζί, εκεί όπου βρήκε φριχτό θάνατο όλη η οικογένειά του. Το δράμα αυτό, αντί να τον λυγίσει, τον δυνάμωσε και τον έκανε σοφότερο. Στο βιβλίο του «τα ασχημόπαπα», ο Σιρούλνικ αναφέρεται στην ψυχολογική διαδικασία της αναπροσαρμογής, όπως ονομάζεται επιστημονικά. Ο Σιρούλνικ επισημαίνει ότι «η αναπροσαρμογή είναι η τέχνη να πλέεις στους χείμαρρους, σε μία κατεύθυνση στην οποία δεν ήθελες να πας. Ωστόσο χρειάζεται να κάνεις επίκληση στην εσωτερική σου δύναμη επιβίωσης που είναι εντυπωμένη στη μνήμη σου και να παλέψεις για να μην αφεθείς να παρασυρθείς από τα τραύματά σου».

Οι περισσότεροι Έλληνες σήμερα είναι τραυματισμένοι και παρασύρονται από έναν χείμαρρο, ο οποίος είναι άγνωστο πού οδηγεί. Ωστόσο πρέπει να βρούμε δύναμη να επιβιώσουμε. Να διασώσουμε ό,τι μπορούμε. Να προσπαθήσουμε «με νύχια και με δόντια» να ανοίξουμε ένα δρόμο φωτός γιά τα παιδιά. Να τα διδάξουμε να μην κάνουν τα λάθη του παρελθόντος ώστε να ζήσουν με αξιοπρέπεια και υπευθυνότητα. Να τους πούμε τη σκληρή αλήθεια. Ότι η χώρα στην οποία γεννήθηκαν, υπήρχε επί δεκαετίες στο χάρτη μόνο από δανεικά χρήματα. Τα οποία διοχετεύονταν μόνο σε τρείς κατευθύνσεις. Στις τραπεζικές καταθέσεις πολλών πολιτικών, κρατικών παραγόντων και συνδικαλιστών του δημοσίου, στη συντήρηση του γιγαντιαίου πελατειακού κομματικού δημόσια τομέα και στις τσέπες των μεγαλοφοροφυγάδων.

Πώς θα ήμασταν σήμερα αν πτωχεύαμε το 2010 και βγαίναμε από το ευρώ

Τώρα πια μπορούμε να δούμε τα γεγονότα από μια χρονική απόσταση και χωρίς την καταστροφολογία με την οποία μας βομβάρδιζαν στις αρχές του 2010 τα μνημονιακά ΜΜΕ, τρομοκρατώντας μας ότι δήθεν θα χάσουμε τη βολή μας. Ας δούμε λοιπόν τι θα γινόταν αν η ελληνική κυβέρνηση έκανε στάση πληρωμών την Άνοιξη του 2010 και γυρίζαμε τότε στη δραχμή και ας δούμε που φτάσαμε σήμερα.

Πρώτον, θα κατέρρεαν μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες που κατείχαν ελληνικά ομόλογα. Αυτό θα οδηγούσε σε εξέγερση των ευρωπαϊκών λαών που θα έχαναν τις καταθέσεις τους και σε κατάρρευση κυβερνήσεων, κομμάτων και πολιτικών συστημάτων. Θα ακολουθούσε γενικότερος αναβρασμός και πιθανότατα κατάρρευση της ευρωζώνης.

Δεύτερον, θα ήταν υποχρεωμένες οι ξένες τράπεζες και άλλοι ιδιώτες που κατείχαν ελληνικά ομόλογα, να έλθουν στα ελληνικά δικαστήρια και να κριθούν με το ελληνικό δίκαιο, κάτω όμως από τις έκτακτες συνθήκες διάσωσης του ελληνικού κράτους. Αντί γι’ αυτό μετατράπηκαν τα ιδιωτικά χρέη σε διακρατικά, υπήχθησαν κάτω από το αγγλικό δίκαιο και θα κριθούν, αν δεν πληρώσουμε τώρα, από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Αργότερα κουρεύτηκαν μόνο τα

ΠΡΟΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ: Αυτός που ομολόγησε, θα πάει ποτέ φυλακή;