λόγου
‘’Corpus Christi’’ & ‘’ΕΛΕΝΗ’’
Γράφει ο Μιχάλης Ραμπίδης
Είναι δύσκολη έως ακατόρθωτη η τεκμηρίωση απαγόρευσης της ελεύθερης διακίνησης ιδεών. ‘’Μπορεί να διαφωνώ μ’ αυτά που λες αλλά θα αγωνιστώ μέχρι θανάτου για το δικαίωμά σου να τα λες’’ είπε ο Βολτέρος.
Σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις ο καθηγητής Μαρκ Μαζάουερ τονίζει: ‘’Υπάρχει μια κοινή βολική δικαιολογία για τη βία που λέει ότι για όλα φταίει ο αντίπαλος’’. Γνωρίζει όμως καλά ο κ Μαζάουερ ότι τα Γκούλακ και τα Άουσβιτς δεν δημιουργούνται μόνον από την αντιπαλότητα, αλλά είναι οι τερματικοί κρίκοι σε μια αλυσίδα βίαιων και ανορθόδοξων ενεργειών, που τελικά οδηγούν σε (ιδεολογικό) αδιέξοδο.
Η υπέρ προβολή των εμποδίων από στελέχη της ‘’Χρυσής Αυγής’’, θρησκευτικές οργανώσεις και άλλους πολίτες, για την προβολή της θεατρικής παράστασης ‘’Corpus Christi’’ πλην των άλλων, επιχειρεί να σκιάσει τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα της εποχής μας. Ενίοτε οι δύσκολες καταστάσεις σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, αποπροσανατολίζουν και οδηγούν στην αμνησία, από παραδείγματα προς αποφυγή ή προς μίμηση του παρελθόντος.
To ‘’Corpus Christi’’ είναι έργο του συγγραφέα Τέρενς Μακ Νάλλυ γραμμένο το 1997. Πρωτοεμφανίσθηκε στη σκηνή της Νέας Υόρκης το 1998 και παρουσιάζει τον Ιησού και τους Αποστόλους ως ομοφυλόφιλους άνδρες. Ο Ιούδας προδίδει τον Ιησού λόγω σεξουαλικής αντιζηλίας. Ο Συνέχεια
Θύμος, κενό και ακρότητες: Θα σφαχτούμε στο τέλος
Αποστασιοποιούμαι. Κάνω ένα βήμα πίσω και κοιτάω τα πράγματα αντικειμενικά και ρωτώ, που πάμε ως κοινωνία, ως άνθρωποι;
Αφορμή για αυτά τα ερωτήματα ήταν το χθεσινό κλείσιμο της σελίδας της Χρυσής Αυγής που στεγαζόταν στο WordPress (xryshaygh.wordpress) και πέρα απο τα επιχειρήματα αξιοπρέπειας, τίμηση μνήμης των νεκρών, πολιτισμένης κοινωνίας κτλ, αναρωτιέται κανείς:
-
γιατί οι μεν να λέγονται φασίστες και η χθεσινή πράξη φίμωσης όχι;
-
ποιός έχει το δικαίωμα να κρίνει ποιός έχει δικαίωμα στον λόγο και ποιός όχι;
-
απο τη στιγμή που μπήκε η Χ.Α. στη Βουλή, το κλείσιμο της σελίδας τους (εφόσον άλλη επίσημη σέλιδα δεν φαίνεται να είχε) αποτελεί λογοκρισία στην ίδια την (φαινομενική) δημοκρατία στην οποία ζούμε;
-
που πρέπει μια κοινωνία να πει το «φτάνει, ως εδώ «;
-
τι εστί ελευθερία λόγου και έκφρασης;