Ένας χρόνος χωρίς ίντερνετ

 Ο Paul Miller εγκατέλειψε την online ζωή για ένα χρόνο. Τώρα μας περιγράφει την εμπειρία του.

Από το the Verge.

Απόδοση: Λένα Φουτσιτζή

 

 

Έκανα λάθος.

Πριν από ένα χρόνο εγκατέλειψα το ίντερνετ. Νόμιζα ότι με έκανε αντιπαραγωγικό. Νόμιζα ότι δεν είχε βαθύτερο νόημα. Νόμιζα ότι «διέφθειρε τη ζωή μου».

Έχει περάσει ένας χρόνος από την τελευταία φορά που «σέρφαρα», «τσέκαρα τα μέιλ μου» ή έκανα «like» σε οτιδήποτε. Κατάφερα να παραμείνω αποσυνδεδεμένος, όπως είχα σχεδιάσει.

Και τώρα υποτίθεται ότι πρέπει να σας πω πώς αυτό έλυσε όλα μου τα προβλήματα. Υποτίθεται ότι τώρα είμαι πιο «αληθινός». Πιο τέλειος.

Στις αρχές του 2012 ήμουν 26 χρονών και εξοντωμένος. Ήθελα να κάνω ένα διάλειμμα από τη σύγχρονη ζωή. Ήθελα να δραπετεύσω. Αναρωτιόμουν τι άλλο υπήρχε στη ζωή. Στην «πραγματική ζωή», ίσως. Για κάποιο λόγο, το the Verge ήθελε να με πληρώσει για να βγω offline. Ο στόχος μου ήταν να ανακαλύψω τι είναι αυτό που μου έκανε το ίντερνετ όλα αυτά τα χρόνια. Να καταλάβω το ίντερνετ και να το μελετήσω «από απόσταση». Δεν θα γινόμουν απλώς καλύτερος άνθρωπος, θα μας βοηθούσα όλους να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.

Στις 30 Απριλίου 2012 αποσυνέδεσα το καλώδιο Ethernet, έκλεισα το Wi-Fi αντάλλαξα το smartphone με

Ειδική Αγωγή; «Συγγνώμη Μας Τελείωσε», του Δημήτρη Στεργίου

Ειδική Αγωγή;  «Συγγνώμη Μας Τελείωσε»

                 Ξαφνικά διαβάζω για υποβάθμιση της ειδικής αγωγής, για μεταφορά γραφείων, για μειώσεις εως και 30%, συναδέλφων αναπληρωτών, για κατάργηση τμημάτων ένταξης, μη στελεχωμένα ειδικά σχολεία.

                Μα τι μας λέτε ΤΩΡΑ αυτά ισχύουν από το 2002, πάντα η ειδική αγωγή αντιμετωπιζόταν, και στη κοινωνία που ζούμε πιστεύω θα συνεχίσει να αντιμετωπίζεται σαν αποπαίδι της εκπαίδευσης.  Είναι μία μορφή εκπαίδευσης που έπρεπε να γίνει λόγω Ευρώπης αλλά έγινε για τα χαρτιά και όχι για την πάξη.

                Πριν το 1998 θεσπίστηκε νόμος που προέβλεπε την στελέχωση από εκπαιδευτικούς της Γενικής