Η πατρίδα μας καλεί σε πνευματικό αρματολίκι

Armatoloi kai Kleftes, Fwths Kontoglou

Δημήτρης Νατσιός

Τι ήταν οι αρματολοί; Έλληνες, πολεμιστές ατρόμητοι, που δεν «έκατσαν φρόνιμα, να γίνουν νοικοκύρηδες», αλλά πολεμούσαν την Τουρκιά «ψηλά στα κορφοβούνια». Και επειδή οι «μωχαμετάνοι» δεν μπορούσαν να τους εξοντώσουν, τους ανέθεταν την τήρηση της ασφάλειας και της ειρήνης σε δυσυπότακτες περιοχές. Λάμβαναν «μιστούς» και δώρα από τους Τούρκους, συνεργαζόμενοι δήθεν μαζί τους, αλλά, συν τω χρόνω, μαζί με τους Κλέφτες, (δυσδιάκριτοι οι ρόλοι, γι’ αυτό Κλεφταρματολοί), χρησίμευσαν ως η βάση της εθνικής εναντίον των τυράννων Επανάστασης, στάθηκαν η «μαγιά» της λευτεριάς μας. Αρματολοί υπήρξαν τα λιοντάρια του Εικοσιένα, όπως το επιμαρτυρεί και το δημοτικό τραγούδι: «Του Αντρούτσου η μάνα χαίρεται / του Διάκου καμαρώνει / γιατί έχουνε γιους αρματολούς και γιους καπεταναίους…».

Σήμερα ζούμε μια νέα Τουρκοκρατία, ύπουλη και δολερή. Η «οικονομία» του Θεού και το καριοφίλι των Κλεφταρματολών, μας λευτέρωσε και νεκραναστήθηκε η ματοκυλισμένη Πατρίδα μας. Η οικονομία των τωρινών προσκυνημένων στις διεθνείς συμμορίες, ακυρώνει στην ουσία την Ευλογημένη Επανάσταση. Υποδουλωνόμαστε, όχι επειδή ηττηθήκαμε σε πόλεμο, αλλά διότι προδίδουν την Πατρίδα οι ανθρωποκάμπιες που υποδύονται τους κυβερνήτες.

Παρένθεση: Όλα, μα όλα, οφείλονται στην έλλειψη φιλοπατρίας. «Όσω πλεονάζεις τω πλούτω, τοσούτο

Η γνώμη μας για το «μήνυμα» της αυτοχειρίας του 77 χρονου φαρμακοποιού

Όσοι μας τιμούν διαβάζοντας  τις αναρτήσεις μας, θα  πρόσεξαν  ότι  αναφερθήκαμε  στην είδηση  της αυτοκτονίας  του  77χρονου  αδελφού μας , λίγα λεπτά  αφ΄οτου ανακοινώθηκε απο τα ΜΜΕ.

Εκείνες τις στιγμές , δεν γνωρίζαμε  φυσικά  τίποτα απολύτως  παρά  μόνο ότι  κάποιος συνάνθρωπός μας  επέλεξε  έναν τόπο  κοντά  στη Βουλή  για να δώσει τέλος  στη ζωή  του.

Εξ αρχής τονισαμε  ότι  συνυπεύθυνοι   για αυτήν την  πράξη που  οδήγησε τον συνάνθρωπό μας να χάσει  τη ζωή και την ψυχή  του είναι  εκείνοι  που με την πολιτική  της  υποτέλειας και της προδοσίας έχουν  εξαναγκάσει   και άλλους  δυστυχώς  συνανθρώπους μας να  αυτοκτονήσουν.

Σε επόμενη  ανάρτησή μας   και χωρίς να έχουμε αρχικά υπ΄όψη μας  παρά μικρό τμήμα του ιδιόχειρου  σημειώματος  που άφησε  πίσω του ο  εκλιπών συνάνθρωπός μας, το  αξιολογήσαμε  ως απάντηση  στα όσα  έλεγαν   οι αιφνιδιασμένοι κυβερνητικοί  περί   μιας  πράξης  απελπισίας  όπως τόσες άλλες.Όταν μετα είδαμε όλόκληρο το κείμενο  του σημειώματος , συμπληρώσαμε  με τις απαραίτητες διευκρινήσεις  την  ανάρτησή μας  , επανεκτιμώντας  με σαφή τρόπο  τα «ποιοτικά χαρακτηριστικά»  της  πολιτικής  σημειολογίας αυτής της πράξης , διότι  ως προς  αυτήν καθ΄αυτή την πράξη  της  αυτοκτονίας  είμαστε εξ αρχής  σαφώς ενάντιοι.

Σήμερα και μετά  απο αυτά που διαβάσαμε  σχετικά  με  τις τελευταίες  επιθυμίες του  εκλιπόντος αλλά και με την  πολιτική εκμετάλευση  αυτής  της  αυτοκτονίας,  θεωρούμε υποχρέωσή μας να  ξεκαθαρίσουμε  ορισμένα πράγματα με λακωνικό  τρόπο  όπως  αρμόζει  σε τέτοιες περιπτώσεις.