Wikileaks: Το απόρρητο τηλεγράφημα Κίσινγκερ για το Πολυτεχνείο

Όταν ήλθαν στην δημοσιότητα τα απόρρητα τηλεγραφήματα των ΗΠΑ μέσω των Wikileaks, ελάχιστοι αναρωτήθηκαν για την παντελή έλλειψη οποιασδήποτε αναφοράς στην μαύρη νύχτα του Πολυτεχνείου.

Η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν αρκετές αναφορές, όλες όμως είχαν διαγραφεί! Οι κωδικοί των τηλεγραφημάτων την επίμαχη περίοδο παρέμειναν ερμητικά κλειστοί ή χειρουργικά διεγραμμένοι.

Εκτός από ένα που προφανέστατα ξέφυγε για έναν απλό λόγο: Δεν είχε καμμία εμπλοκή η πρεσβεία στην Ελλάδα, αλλά αποτελούσε απόρρητη ενημέρωση προς πρεσβεία τρίτης χώρας! Το περιεχόμενο όμως ήταν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου που έφταναν στην κορύφωση τους. Και… μαντέψτε, πάλι μέσα έπεσαν.

Δείτε τι έγραφε ο Κίσινγκερ λίγες ώρες πριν την μαύρη νύχτα. Τι μάντης…:

Μαρκεζίνης: Εγώ είμαι σκεπτόμενος άνθρωπος, δεν είμαι δημοσιογράφος…

Τον έφτυσε κανονικά. Ο Μανώλης Καψής, αδύνατος όπως είναι στη βαριά φιλοσοφία, πήγε να στριμώξει το φιλόσοφο Μαρκεζίνη κι άρπαξε τις σφαλιάρες του. «Διασκεδάζω τη συνέντευξη μαζί σας» , του ‘πε ο Βασίλειος, μόλις τον άκουσε να τον αποκαλεί

«H συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, τα Χριστούγεννα»!

«Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να διακηρύξει συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο», εκτιμά ο καθηγητής κ. Βασίλειος Μαρκεζίνης, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες που διαθέτει ο ίδιος, τοποθετεί μέχρι τα Χριστούγεννα, το ενδεχόμενο να ανακοινωθεί ένα γενικό πλαίσιο αρχών διαπραγμάτευσης με την Τουρκία!

«Σε αυτό θα περιλαμβάνεται η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και εξαίρεση του Καστελόριζου από την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ)», δήλωσε κατα τη χθεσινή του ομιλία του στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

«Να συνταξιοδοτηθούν όλοι οι κ. υπουργοί Εξωτερικών»!

Ο κ. Μαρκεζίνης έχει και στο παρελθόν «κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου», εκτιμώντας ότι «ελλοχεύει ο κίνδυνος απεμπολήσεως κυριαρχικών μας δικαιωμάτων». ‘Οπως χαρακτηριστικά έχει δηλώσει «οι καλές σχέσεις με έναν γείτονα είναι ασφαλώς επιθυμητές. Αλλά είναι δυνατές μόνον εάν και εκείνος πιστεύει στο σεβασμό του Δικαίου και δεν το παραβιάζει συστηματικά και με διάφορους τρόπους».

«Η διαρκώς ενισχυόμενης όρεξης του γείτονά μας, για πράγματα που είναι δικά μας και μας ανήκουν, τουλάχιστον τα τελευταία ογδόντα χρόνια ή μας αναγνωρίζονται ρητώς από το διεθνές Δίκαιο», αποτελεί κομβικό σημείο για τον καθηγητή, ο οποίος αναφερόμενος στους πολιτικούς χειρισμούς των κατά καιρούς, υπουργείων Εξωτερικών, είναι ιδιαίτερα σκληρός: