«…Φωτιά! Βάλαν φωτιά στη Σμύρνη! Κοκκινόμαυρες φλόγες τινάζονται στον ουρανό. Είναι η Αρμενογειτονιά… Η φωτιά απλωνόταν παντού. Ντουμάνιασε ο ουρανός. Σφαγή! Σφαγή! Παναγιά μου βοήθα! Σώστε μας! Τούρκοι- Τσέτες μας σφάζουνε! Έλεος! Χιλιάδες άνθρωποι πέφτουν στη θάλασσα για να σωθούν και πνίγονται. Οι Τσέτες σφάζουνε, πλιατσικολογούνε… Σταυρώνουν παπάδες στις εκκλησιές, ξαπλώνουν μισοπεθαμένα κορίτσια στις Άγιες τράπεζες και τα ατιμάζουν… Το τούρκικο μαχαίρι θερίζει…»
Αυτά γράφει στα «Ματωμένα χώματα» η Διδώ Σωτηρίου ενώ για σκοτωμούς γράφει στο βιβλίο του «Μικρασία χαίρε», ο Ηλίας Βενέζης που έζησε από κοντά τα γεγονότα. Όλα αυτά, σε αντίθεση με κάποιους αναθεωρητές της ιστορίας και μιλούν (ποιός άραγε τους τα υπαγορεύει;) για… συνωστισμούς των Ελλήνων στο λιμάνι της Σμύρνης για να μπουν στα κρουαζιερόπλοια πούβαλαν οι Τούρκοι για να έρθουν δωρεάν διακοπές στην Ελλάδα…
Αλλά ας σοβαρευτούμε. Τέτοιες μέρες το ’22, πάνω από 700.000 Έλληνες συνωθούνται στην Σμύρνη Συνέχεια →
mySatellite 