μεταναστών
Πίσω από τους αριθμούς
Τα τελευταία χρόνια ήταν για την χώρα μας εξόχως προβληματικά. Η οικονομική κρίση και τα παρεπόμενα αυτής, είτε αυτά εκφράστηκαν με δυναμικότητα στον δρόμο, είτε με τραγικό τρόπο στην ουρά κάποιου ΟΑΕΔ έχουν μετατρέψει την καθημερινότητα των Ελλήνων σε έναν ανήφορο, τον οποίο δεν δείχνουν οι περισσότεροι διατεθειμένοι να ανέβουν. Μιλούσα μάλιστα με έναν φίλο δικηγόρο, ο οποίος μου ανέφερε ότι σύμφωνα με τις τελευταίες εμπειρίες του, πρέπει από τον καιρό της κρίσης να έχουν αυξηθεί στην χώρα μας δραματικά τα ποσοστά των διαζυγίων, κυρίως λόγω του οικονομικού στριμωξίματος. Δεν έχω κάποια πρόχειρη στατιστική για να το αποδείξω και ως εκ τούτου το αναφέρω απλά σαν άποψη. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τα ποσοστά των αυτοκτονιών, τα οποία έχουν επίσης αυξηθεί. Οι δε αυτοκτονίες για οικονομικούς λόγους, έχουν αυξηθεί κατά 400% τα τελευταία δύο χρόνια.
Ταυτόχρονα την εβδομάδα που πέρασε, είδε το φως της δημοσιότητας μια μελέτη η οποία επί της ουσίας μας λέει ότι στο δημογραφικό μέτωπο τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα από αυτά που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα και ότι στις επόμενες δεκαετίες το πρόβλημα θα ενταθεί.
Η οικονομία και το δημογραφικό είναι άλλωστε στενά συνδεδεμένα. Η χαμηλή γονιμότητα τόσο της χώρας μας όσο και της υπόλοιπης Ευρώπης, μπορεί να εξασφαλίζει ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο για τις γενιές που πέρασαν, θέτει όμως σε κίνδυνο την ίδια την βάση της οικονομίας αλλά και την περίοδο της δικής τους σύνταξης, όταν κάποιοι άλλοι πρέπει να δουλεύουν για να μπορούν αυτοί να ζουν αξιοπρεπώς.
Μετά το 2010 ο αριθμός των ανθρώπων που εργάζονται στην Ευρώπη, δεν είναι αρκετός για να χρηματοδοτεί τους συνταξιούχους της γενιάς των παπούδων τους. Οι χώρες με γηρασμένο πληθυσμό βλέπουν ήδη την ύφεση των οικονομιών τους. Αυξημένοι πόροι θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την ιατρική φροντίδα και τις συντάξεις μη παραγωγικών πλέον πολιτών.
Αυτό το πρόβλημα φυσικά δεν το αντιμετωπίζει μόνον η πατρίδα μας, αλλά το σύνολο της Ευρώπης. Απλά λόγω των εγγενών προβλημάτων της δικής μας οικονομίας, φαίνεται πιο γρήγορα και λιγότερο μεταβατικά.
Έναντι αυτού του πραγματικού προβλήματος οι λύσεις οι οποίες προτείνονται είναι μόνο δύο. Από την Συνέχεια
Η σιωπή των «Ευαίσθητων» μπροστά στην νέα σφαγή μεταναστών άπο Τούρκους δουλέμπορους αποδεικνύει:Αντρο δουλέμπορων και εθνικών νταβατζήδων η Ελλαδα.
Τελειώνουν τα παραμύθια των καθαρμάτων με την ανθρωπιστική προβιά και τις χρυσοφόρες ΜΚΟ. Αυτούς που αποσιωπούσαν τις χιλιάδες δολοφονίες μεταναστών, λες και ήξεραν ότι γίνονταν από δουλέμπορους. Εκτός από την εκατόμβη του Αιγαίου, οι απανωτές φρικτές δολοφονίες στα καταγώγια της Αθήνας δεν έφεραν ούτε ένα δάκρυ στους αλλαλάζοντες επαγγελματίες του “ανθρωπισμού”.
Οι νταβατζήδες – μεγαλεργολάβοι δεν έχουν αφιερώσει ούτε μία σελίδα στα δισεκατομμύρια του δουλεμπορίου. Άλλωστε τα χρυσοπληρωμένα κρατικά έργα, γίνονται με μαύρη εργασία από τους υπεργολάβους που στην ανάγκη “τσιμεντώνουν” τους νεκρούς εργάτες στα θεμέλια της “ισχυρής Ελλάδας” του Σημίτη και των τοκογλύφων.
Όλα αυτά τα ανθρωπόμορφα κτήνη είναι συνένοχοι. Έχουν καταστήσει την Ελλάδα άνδρο ενός εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας. Ξιφουλκούν κατά του “ρατσισμού” όταν οι ίδιοι είναι συνεταιράκια με τους απογόνους των οθωμανών δουλεμπόρων που ξερίζωναν με το ίδιο μίσος τον Ελληνισμό και την υποσαχάρια Αφρική. Αυτοί είναι οι ιδρυτές και θιασώτες του παγκόσμιου ρατσισμού που με κατάπτυστα “ιερά” βιβλία βάφτιζαν τους απίστους αντικείμενα, τις ανθρώπινες ζωές γρόσια.