Η γενοκτονία, ο Νταβούτογλου, και ο ρόλος της δημοκρατίας και των βουλευτών στο αντιρατσιστικό

Του Σάββα Καλεντερίδη

Σε λίγες μέρες οι άνθρωποι και ο κόσμος της «δημοκρατίας» γιορτάζει τα τρία χρόνια από την έκδοσή της, εγχείρημα το οποίο έγινε κόντρα στο κύμα, σε μια περίοδο που μαζί με την οικονομία και τα εκδοτικά συγκροτήματα, γκρεμίζονταν στην Ελλάδα οι δημοκρατικές, πολιτικές και ηθικές αξίες.

Την άποψη και τον χαιρετισμό μας για το εκδοτικό αυτό θαύμα, θα έχουν την ευκαιρία να την διαβάσουν οι αναγνώστες μας σε σχετικό άρθρο στο επετειακό φύλλο της εφημερίδας μας που θα κυκλοφορήσει την Κυριακή, 1η Δεκεμβρίου.

Στο σημερινό μας άρθρο θα αναφερθούμε στον λυτρωτικό ρόλο που μπορεί να έχει ο τύπος και τα ΜΜΕ σε φαινόμενα σήψης, διαφθοράς και παρακμής, όταν φυσικά αυτά λειτουργούν με βάση την απαράβατη αρχή, που είναι η έγκαιρη, έγκυρη και υπεύθυνη ενημέρωση του πολίτη και ο έλεγχος της εξουσίας.

Στο άρθρο μας της προηγούμενης Παρασκευής με τίτλο «Όποιος βουλευτής ψηφίσει αυτό το τερατούργημα, είναι προδότης του ελληνικού λαού» αναφερθήκαμε στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο (το οποίο ήδη βρίσκεται στο στάδιο της παρουσίασης και συζήτησης στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή) αναδεικνύοντας πανελληνίως και διεθνώς τον αποκλεισμό της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας και των Αρμενίων από τις προβλέψεις του εν λόγω νομοσχεδίου. Με άλλα λόγια, όπως αναφέραμε στο άρθρο μας, σε περίπτωση που περνούσε το νομοσχέδιο με τη συγκεκριμένη αιτιολογική έκθεση, θα είχαμε ακύρωση των τριών νόμων με βάση τους οποίους αναγνωρίστηκαν από τη Βουλή των Ελλήνων οι προαναφερθείσες γενοκτονίες. Δηλαδή, θα είχαμε στην ουσία επιτέλεση της γενοκτονίας για δεύτερη φορά. Η πρώτη, εκείνη που έγινε με το γιαταγάνι του Τούρκου, η δεύτερη θα γινόταν με την ψήφο των Ελλήνων βουλευτών.

Αρνείται η Μ. Ρεπούση με επιστολή της τη διάταξη για τις Γενοκτονίες Μικράς Ασίας και Ποντίων

Την ώρα που δημοσίευμα διαδικτυακού τόπου έφερε την Ρεπούση να έχει στείλει επιστολή στο ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα των γενοκτονιών, η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ διέψευσε το γεγονός, όχι όμως την επιστολή.

 

Μια επιστολή που είναι αμφίβολο αν απηχεί τις επίσημες θέσεις της ΔΗΜΑΡ φέρεται να έχει υπογράψει η βουλευτής της κ. Μαρία Ρεπούση, προτρέποντας μάλιστα τους αποδέκτες της να υιοθετήσουν τις θέσεις της. Σύμφωνα με όσα γράφει η κ. Ρεπούση το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο έχει «μια προβληματική διάταξη η οποία ποινικοποιεί την άρνηση των

Εκδηλώσεις της Παμποντιακής Ομοσπονδίας για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα

Εκδηλώσεις μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή 19 Μαΐου από την Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος (Π.Ο.Ε.), στις 7 το απόγευμα στην πλατεία Αγίας Σοφίας στη Θεσσαλονίκη και στις 12.15 στην πλατεία Συντάγματος την Αθήνα.

Σε συνέντευξη τύπου που δόθηκε σήμερα στη Θεσσαλονίκη ο πρόεδρος της Π.Ο.Ε., ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ., Γιώργος Παρχαρίδης, ανέφερε: «Οι Τούρκοι κατά τα έτη 1915-1923 με το σύνθημα «Η Τουρκία στους Τούρκους» προχώρησαν σχεδιασμένα στην εξόντωση των χριστιανικών πληθυσμών του Πόντου και της Μικράς Ασίας (Έλληνες – Αρμενίους- Ασσυρίους). Η Ελληνική Βουλή το 1994 μετά από 70 χρόνια καθυστέρηση ανεγνώρισε ομόφωνα την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και καθιέρωσε την 19η Μαΐου ως ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας. Από το 1994 και μετά ο Οικουμενικός Ποντιακός Ελληνισμός δεν αρκείται μόνο στις τελετές μνήμης και διεκδικεί την διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Ιστορικά πλέον το θέμα της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολής όπως και των Αρμενίων και των Ασσυρίων είναι αποδεδειγμένο. Έτσι εξάλλου απεφάσισε το 2007 η συντριπτική πλειοψηφία του πλέον αρμόδιου παγκόσμιου επιστημονικού οργάνου η Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών για την μελέτη των Γενοκτονιών.

Μέχρι σήμερα την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου με παρεμβάσεις του Οικουμενικού Ποντιακού Ελληνισμού με απούσα βέβαια την πολιτεία ανεγνώρισαν οι κάτωθι Πολιτείες και Κράτη: 10 Πολιτείες των

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ…

Γράφει ο Δημήτρης Κραουνάκης

Την πιο κάτω επιστολή κατέθεσα σήμερα 28 Νοεμβρίου 2011 στο πρωτόκολλο του Υπουργού Πολιτισμού κ. Παύλου Γερουλάνου [αρ.πρ.9937/28-11-11 ] έστειλα με email στους Υφυπουργούς κ. Γιώργο Νικητιάδη και κ. Πέτρο Αλιβιζάτο, ενώ την κατέθεσα και στο πρωτόκολλο του «Ελληνικό Φεστιβάλ ΑΕ.»[αρ.πρ. 2132/28-11-11]

Την δίνω στην δημοσιότητα γιατί αξίζει να γνωρίζουμε – ως πολίτες – πως έχει μετατραπεί μια δημόσια υπηρεσία – που χρηματοδοτείται από τον Κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή από μας – σε προσωπικό γραφείο κάποιου «μάνατζερ» -πετυχημένου στο εξωτερικό, όπως λένε – και με πολύ καλές δημόσιες σχέσεις..

«Κύριοι

Είμαι Παραγωγός Πολιτιστικών Εκδηλώσεων [Θέατρο και μουσική] εδώ και 33 χρόνια. Όλα αυτά τα χρόνια απέφευγα να ζητήσω συνεργασία με Κρατικούς φορείς, γνωρίζοντας καλά τον τρόπο λειτουργίας τους – «γνωριμίες», πολιτικά μέσα κλπ.

Παρ όλα αυτά συνεργάστηκα αναγκαστικά με το «Φεστιβάλ Αθηνών» αρκετές φορές, με πρώτη το 1989