ΔΕΝ ΑΠΕΧΟΥΜΕ. Πάμε με οργή και τιμωρούμε το μνημονιακό τόξο

Εμείς οι πολίτες, έχουμε δύο δυνατότητες για να αλλάξουμε τα πολιτικά πράγματα. Είτε να εξεγερθούμε και να ανατρέψουμε το εξουσιαστικό σύστημα, είτε να συμμετέχουμε, σύμφωνα με τους όρους που βάζει το ίδιο το σύστημα.Δηλαδή με τη μόνη δυνατότητα που μας δίνει, με την ψήφο μας για την εκλογή των «αντιπροσώπων» μας και μόνο. Προφανώς δεν συνιστούμε την πρώτη δυνατότητα.

Μόνο γι’ αυτούς δεν ισχύουν τα χαράτσια: Νέα προκλητική παροχή στους καναλάρχες

Εχουν κάθε λόγο οι καναλάρχες να στηρίζουν τη «μνημονιακή» πολιτική. Δεν είναι απλώς μαντρόσκυλα του καπιταλισμού, όπως ήταν κάποτε οι παραδοσιακοί εκδότες, αλλά είναι οι ίδιοι καπιταλιστές, χωμένοι σε κάθε μπίζνα (κατά προτίμηση με το κράτος). Εργολάβοι και προμηθευτές του δημοσίου, μιζαδόροι, πλιατσικολόγοι.

Εχει κάθε λόγο το αστικό κράτος να τους ανταμείβει για τις υπηρεσίες τους. Κι όταν τους βάζει κάποιο φόρο, έτσι για τα μάτια του κόσμου, για να παραμυθιάζει το λαουτζίκο που στενάζει από τα χαράτσια και τα απανωτά πετσοκόμματα μισθών και συντάξεων, φροντίζει να παραπέμπει την είσπραξή του στις ελληνικές καλένδες.

Ας δούμε, όμως, περί τίνος πρόκειται.

Με τον πρώτο «μνημονιακό» νόμο (Ν. 3845/6.5.2010, «Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της…ελληνικής οικονομίας από τα κράτη-μέλη της Ζώνης του ευρώ και το ΔΝΤ») επιβλήθηκε και ένας φόρος στους καναλάρχες και τους διαφημιστές, για να φανεί πως τάχα τα βάρη μοιράζονται δίκαια. Συγκεκριμένα, στην παράγραφο 12 του πέμπτου άρθρου του νόμου