Tα ΣΟΦΑ και ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΑ ΜΜΕ μας αγνοούν
μοίρα
Εγκατέλειψαν τον πρεσβευτή στην μοίρα του και … «τρεχάτε ποδαράκια μου»
Οι σκηνές τρόμου που εκτυλίχθηκαν γύρω από το αμερικανικό προξενείο στην Βεγγάζη προχθες το βράδυ και κατέληξαν στον θάνατο από λιντσάρισμα (τελικά τον άνθρωπο τον βασάνισαν και τον στραγγάλισαν οι ισλαμιστές…) του Αμερικανού πρεσβευτή Στίβενς, πραγματικά προκαλούν εντύπωση ως προς την έλλειψη στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας του αξιωματούχου και το πως η φρουρά του και το προσωπικό της πρεσβείας τον εγκατέλειψε στα χέρα των αιμοσταγών ισλαμιστών.
Το βράδυ της Τρίτης, πλήθος συγκεντρώθηκε έξω από το αμερικανικό προξενείο στη Βεγγάζη, Συνέχεια
Ο κλοιός σφίγγει…θα μας πιάσουν…
γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
– Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε έτσι. Ο κλοιός σφίγγει.
– Τίποτα δεν θα συμβεί. Ο κόσμος είναι ηλίθιος.
– Μα δεν βλέπεις τι γίνεται; Παντού αντιδράσεις.
– Το αντίθετο βλέπω εγώ. Καμία αντίδραση. Όσους φόρους κι αν βάλουν, όσα μέτρα κι αν πάρουν, τα ανόητα πρόβατα το δέχονται. Τους ζητάμε το πιο παράλογο πράγμα στον κόσμο, να πληρώσουν αυτοί οι άφραγκοι τα δικά μας χρέη, τον δικό μας χλιδάτο τρόπο ζωής κι αυτοί το δέχονται…. Άκου που σου λέω. Δεν τρέχει τίποτα.
– Είμαστε εκτεθειμένοι. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι. Θα γίνει έλεγχος.
– Κανένας έλεγχος δεν θα γίνει. Φροντίζουν άλλοι. Πληρώνονται καλά γι’ αυτό. Συνέχεια
Αδελφές ψυχές
Γράφει η Νεφέλη
Συνεργάστηκε ο Αλκιβιάδης
«Κάθε άνθρωπος δημιουργήθηκε σαν μια ψυχή ολόκληρη και αυτόνομη, χωρίς την ανάγκη άλλων. Όμως το μάθημά μας για να μπορέσουμε να αγγίξουμε το Όλον και να γίνουμε ένα μαζί Του υπήρξε το να διαχωριστούμε και να αναζητούμε συνέχεια το κομμάτι που μας λείπει. Ενώ προσπαθούμε να ξαναγίνουμε ολόκληροι, μαθαίνουμε πολλά, διότι μόνο έτσι θα μπορούσαμε να δώσουμε σημασία στο τι συμβαίνει γύρω μας και όχι μόνο μέσα μας. Έτσι, όσο ζούμε σε αυτήν την υλική υπόσταση που ονομάζουμε ζωή, γεννιόμαστε μαζί με την ανάγκη της παρουσίας άλλων και αναζητούμε συνέχεια την συντροφιά τους, προσπαθούμε να συμβιώνουμε αρμονικά, διότι δεν είμαστε ολόκληροι, δεν είμαστε αυτόνομοι. Αλλά στην ουσία αναζητούμε απεγνωσμένα τα κομμάτια που μας λείπουν και όχι την οποιαδήποτε συντροφιά…»
Αυτή είναι η ασιατική φιλοσοφία που αφορά τις αδελφές ψυχές και προσπαθεί να εξηγήσει τον λόγο ύπαρξής τους, λαμβάνοντας βέβαια ως δεδομένο ότι υπάρχουν… υπάρχουν όμως;
Τι συμβαίνει με τις αδελφές ψυχές;
«Σε γνωρίζω μόλις λίγες ώρες/μέρες, αλλά αισθάνομαι σα να σε ξέρω χρόνια!» Άραγε πόσες φορές έχουμε ακούσει αυτή τη κουβέντα και άλλες πόσες την έχουμε πει οι ίδιοι; Πόσες από αυτές τις φορές είναι πράγματι η αλήθεια και όχι ο ενθουσιασμός που γνωρίσαμε έναν άνθρωπο που να επικοινωνούμε ή πολύ απλά ο… κεραυνοβόλος έρωτας;
Εάν «φιλτράρουμε» όλες αυτές τις φορές, θα δούμε ότι πολύ λίγες ήταν ειλικρινής, ίσως και καμία! Σύντομα, Συνέχεια
mySatellite 