Μουσταφά Κεμάλ
Ποντιακό Ζήτημα – Υπεύθυνοι γενοκτονίας
Abdul Hamit ΙΙ – Αμπτούλ Χαμίτ Β’
(Σουλτάνος 31.Αυγούστου 1876 έως 27.Απριλίου 1909)
Ο 34ος Οθωμανός σουλτάνος, ανήλθε στο θρόνο με παλατιανό πραξικόπημα. Εγκαινίασε ένα καθεστώς στυγνής απολυταρχίας. Το παλάτι ήταν η μοναδική πηγή εξουσίας και ένα περίτεχνο δίκτυο πρακτόρων του είχε απλωθεί σε όλη την αυτοκρατορία, καταγράφοντας και την παραμικρή δραστηριότητα των πολιτών. Κέρδισε κάποια δόξα με τον νικηφόρο πόλεμο του 1897 κατά της Ελλάδας. Μετά τις σφαγές που εξαπέλυσε κατά των Αρμενίων στα 1894 – 1896 (με 300.000 θύματα) οι Ευρωπαίοι τον ονόμασαν Ερυθρό Σουλτάνο. Ανετράπη από τους Νεότουρκους (Απρίλιο 1909), και πέθανε το 1918 στην Κωνσταντινούπολη.
Talaat Pasha – Ταλαάτ Πασά
Μέλος της περίφημης νεοτουρκικής τριανδρίας με τους Εμβέρ και Τζμάλ. Γεννήθηκε το 1874 από φτωχούς γονείς και είχε στοιχειώδη μόνο μόρφωση. Προσελήφθη στην υπηρεσία ταχυδρομείων και τηλεγράφων ως κατώτερος υπάλληλος. Το 1911, όταν το Κομιτάτο πήρε την εξουσία στα χέρια του, έγινε υπουργός εσωτερικών στην κυβέρνηση του Χακή Πάσα, στην οποία διέθετε μεγάλη επιρροή. Όταν οι Νεότουρκοι σχημάτισαν και πάλι δική τους κυβέρνηση, το 1913 κατέλαβε το υπουργείο Συνέχεια
19η ΜΑΪΟΥ, ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ
Ξηρανθήτω ημίν ο λάρυγξ εάν επιλαθόμεθά σου ω Πάτριος Ποντία γη. (Λεωνίδας Ιασωνίδης)
Να ξεραίνεται η γούλα μ’ αν ανασπάλλω την πατρίδα μ’, τον Πόντον (Κώστας Π. Μαυρόπουλος)
Γενοκτονία των Ποντίων
Η γενοκτονία ως όρος καθιερώθηκε στη δίκη της Νυρεμβέργης, όταν καταδικάστηκε η ναζιστική ηγεσία για τα εγκλήματα πολέμου κατά των Εβραίων. Ως νομική έννοια διατυπώθηκε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και καθιερώθηκε στις 9/12/1948, με τη σύμβαση της Ρώμης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Τρεις γενοκτονίες συντελέστηκαν τον 20ο αιώνα, των Αρμενίων, των Ελλήνων του Πόντου και των Εβραίων. Εξ’ αυτών οι δύο αναγνωρίστηκαν παγκοσμίως, άμεσα των Εβραίων και έμμεσα των Αρμενίων.
Με το τρίπτυχο «ένα κράτος, μια θρησκεία, ένας λαός», και έχοντας ως συμβουλάτορες Γερμανούς αξιωματικούς, οι Νεότουρκοι αρχικά και στη συνέχεια ο Μουσταφά Κεμάλ, σχεδίασαν και εκτέλεσαν τις δύο πρώτες γενοκτονίες. Το 1915 την γενοκτονία των Αρμενίων και από το 1916 έως το 1923 τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Με το πρόσχημα να μην ενωθούν οι Έλληνες του Πόντου με τις Ρωσικές δυνάμεις, που πολιορκούσαν τον Πόντο, εκτόπισαν τον πληθυσμό από τις παραλιακές περιοχές, στα μεσόγεια της χώρας. Μέσα στο καταχείμωνο, σε εξοντωτικές και χωρίς στοιχειώδη σίτιση και ανάπαυση πορείες, έχασαν τη ζωή τους πολλοί Έλληνες. Εκτός από τους θανάτους που προέκυψαν από τις ταλαιπωρίες υπήρξαν και πολλές περιπτώσεις φρικιαστικών θανάτων από άτακτους τσέτες υπό τα αδιάφορα βλέμματα των συνοδών χωροφυλάκων. Σε πολλές δε περιπτώσεις και με την βοήθεια τους. Και βέβαια δεν εξέλειπαν οι βιασμοί γυναικών, ακόμη και εγκύων, ανήλικων κοριτσιών αλλά ακόμη και ανήλικων αγοριών. Επίσης πολλοί Έλληνες πέθαναν στα τάγματα εργασίας καταπονημένοι από τις εξαντλητικές εργασίες. Έτσι με την εξόντωση του μισού πληθυσμού (353.000) και τον εκτοπισμό-ξεριζωμό του άλλου μισού, τον Αύγουστο του 1923 ο Μουσταφά Κεμάλ αναφώνησε θριαμβευτικά: «Επί Συνέχεια
90 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης και τον μαρτυρικό θάνατο του Χρυσοστόμου
Του Τάσου Κοντογιαννίδη.
«…Φωτιά! Βάλαν φωτιά στη Σμύρνη! Κοκκινόμαυρες φλόγες τινάζονται στον ουρανό. Είναι η Αρμενογειτονιά… Η φωτιά απλωνόταν παντού. Ντουμάνιασε ο ουρανός. Σφαγή! Σφαγή! Παναγιά μου βοήθα! Σώστε μας! Τούρκοι- Τσέτες μας σφάζουνε! Έλεος! Χιλιάδες άνθρωποι πέφτουν στη θάλασσα για να σωθούν και πνίγονται. Οι Τσέτες σφάζουνε, πλιατσικολογούνε… Σταυρώνουν παπάδες στις εκκλησιές, ξαπλώνουν μισοπεθαμένα κορίτσια στις Άγιες τράπεζες και τα ατιμάζουν… Το τούρκικο μαχαίρι θερίζει…»
Αυτά γράφει στα «Ματωμένα χώματα» η Διδώ Σωτηρίου ενώ για σκοτωμούς γράφει στο βιβλίο του «Μικρασία χαίρε», ο Ηλίας Βενέζης που έζησε από κοντά τα γεγονότα. Όλα αυτά, σε αντίθεση με κάποιους αναθεωρητές της ιστορίας και μιλούν (ποιός άραγε τους τα υπαγορεύει;) για… συνωστισμούς των Ελλήνων στο λιμάνι της Σμύρνης για να μπουν στα κρουαζιερόπλοια πούβαλαν οι Τούρκοι για να έρθουν δωρεάν διακοπές στην Ελλάδα…
Αλλά ας σοβαρευτούμε. Τέτοιες μέρες το ’22, πάνω από 700.000 Έλληνες συνωθούνται στην Σμύρνη Συνέχεια
Ο Ελληνισμός του Πόντου, πολιτισμός και Γενοκτονία
19 Μαΐου, Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, ένα τραγικό γεγονός, το οποίο -ομολογουμένως- με αρκετή καθυστέρηση η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994.
Ένα γεγονός, το οποίο κάποιοι σήμερα προσπαθούν να μας πείσουν πως ποτέ δεν έγινε (λέγε με και Θάλεια Δραγώνα, ειδική γραμματέα υπουργείου Παιδείας κτλ.) και κάποιοι άλλοι (λέγε με GAP και ξωτική Αννούλα) επιχειρούν να περάσουν επιδερμικά στο πλαίσιο της νέας ελληνοτουρκικής προσέγγισης, που επιβάλλει να απαλειφθούν λέξεις, φράσεις, γεγονότα, που -όπως λένε- διαιωνίζουν το μίσος μεταξύ των δύο λαών, τουρκικού και ελληνικού.
Τώρα από πότε η Ιστορία, που αποτελεί μια καταγραφή των γεγονότων και της αληθείας, το παρελθόν και τη συνείδηση ενός λαού, μεταφράζεται σε… μίσος, αυτό μόνον οι «κάποιοι» μπορούν να το εξηγήσουν. Προσωπικά αδυνατώ…
Στο παρακάτω κείμενο γίνεται μια καταγραφή της Ιστορίας του Ελληνισμού του Πόντου και της εκκαθάρισής του. Τα συμπεράσματα δικά σας… Συνέχεια
Ο Μουσταφά Κεμάλ δεν γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη
ΕΠ’ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΣΑΣ ΚΟΙΝΟΠΟΙΩ ΜΗΝΥΜΑ 
ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΠΟΜΑΚΩΝ, «ΖΑΓΑΛΙΣΑ» ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛ.
(ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΛΛΟΙ, ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΖΑΓΑΛΙΣΑ», ΑΝΕΦΕΡΑΝ ΟΤΙ Ο ΚΕΜΑΛ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΣΤΗΝ ΧΡΥΣΑΥΓΗ, 2 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΓΚΑΔΑ, 22 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΗΜΑ ΟΠΟΥ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝ ΩΣ ΤΟΠΟ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΦΑΓΕΩΣ ΤΩΝΑΡΜΕΝΙΩΝ, ΑΣΥΡΙΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ (ΠΟΝΤΙΩΝ), ΚΕΜΑΛ!)
ΕΝΗΜΕΡΩΘΗΤΕ!
mySatellite 