Μπάλα είναι και γυρίζει

sotosblog

Ένας σοφός άνθρωπος που συνήθιζε να μιλάει μεταφορικά, όταν ρωτήθηκε κάποτε γιατί μιλάει μεταφορικά, απάντησε ότι όλα στον κόσμο έχουν μια μεταφορική σημασία. Με μια μεταφορική σημασία θα ήθελα ν’ απασχοληθούμε σε τούτη την ανάρτηση, με τη θερμή παράκληση να διαβάσουν τη συνέχεια ακόμα και όσοι δεν αγαπούν το ποδόσφαιρο, δεν ασχολούνται ή και το αποστρέφονται. Για χάρη τους θα είμαι σύντομος. Μπόνους μια μικρή ιστορία προς το τέλος.

Συγχωρείστε μου μόνο που θα αναφερθώ καθυστερημένα στην ήττα της Βραζιλίας από τη Γερμανία στο Μουντιάλ, με το ταπεινωτικό 7-1. Δεν είμαι εκτός επικαιρότητας. Θα περάσουν πολλά χρόνια, δεκαετίες, πριν βρεθεί εκτός επικαιρότητας εκείνο που συνέβη.

Κατ’ αρχάς, δυο πολύ χρήσιμες διευκρινίσεις:

Πρώτον, δεν γνωρίζω πολλά από ποδόσφαιρο. Έχω όμως φίλους που το γνωρίζουν άριστα, και μάλιστα τόσο καλούς φίλους που, να φανταστείτε, μου λένε αυτοί ότι το γνωρίζω, λέει, το άθλημα κι εγώ πολύ καλά! Τι να πεις…

Δεύτερον, είμαι γαύρος από τα…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 569 επιπλέον λέξεις

Όταν οι άντρες έχουν τις μπάλες στο πάνω κεφάλι τους (Η απάντηση του Πέτρου Αργυρίου στο φανατικό παραλήρημα του Νίκου Μπογιόπουλου για τη μπάλα)

Ο Νίκος ο Μπογιόπουλος είναι από τους λίγους δημοσιογράφους που εκτιμώ.
Ποτέ του δεν έκρυψε ότι είναι στρατευμένος κομμουνιστής.

Ούτε ότι είναι στρατευμένος ποδοσφαιρόκαυλος.

Δικαίωμά του.

Αυτό που δεν αποτελεί δικαίωμα του είναι να επιχειρεί μεθοδευμένα να επιβάλει λογικές προληπτικής λογοκρισίας σε όσους δυσφορούν με την ποδοσφαιρομανία- κυρίως όταν είναι ο ίδιος που στο πεδίο της πολιτικής είναι δριμύτατος πολέμιος της προληπτικής λογοκρισίας.

Αυτό που δεν αποτελεί δικαίωμά του είναι να δικαιολογεί το φασισμό του ποδοσφαίρου- κυρίως όταν ο ίδιος είναι πολέμιος του φασισμού στο πολιτικό πεδίο.

Στο άρθρο του στον enikos.gr στις 25/06/2014 με τον “εμπνευσμένο” τίτλο “Γκόοοολ” (με πόσα οοοο γράφονται αυτές οι λέξεις-επιφωνήματα πλέον Νίκο;), ο Μπογιόπουλος κάνει ακόμη περισσότερα από αυτά που στις πρώτες γραμμές αυτού του άρθρου του προσάπτονται. Ο Μπογιόπουλος κάνει μια φασίζουσα προπαγάνδα υπέρ του ποδοσφαίρου, απομονώνοντας το από όλα τα εκφυλιστικά φαινόμενα διαφθοράς, βίας, ξεπλύματος χρημάτων, πολιτικών εκβιασμών και χειραγώγησης μαζών που το συνοδεύουν, καταγγέλλοντας μεν τα φαινόμενα αλλά απαλλάσσοντας από κάθε κατηγορία το έδαφος πάνω στα οποία αυτά αναπτύσσονται: τα ποδοσφαιρικά γήπεδα.

Άγρια κακοποίηση γουρουνιών σε χοιροστάσιο προκάλεσε αποστροφή για το χοιρινό (βίντεο)

Αποτροπιασμό προκαλεί ένα βίντεο που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας και αποτελεί προϊόν μυστικής έρευνας της οργάνωσης για την ευημερία των ζώων Mercy For Animals.

Στο βίντεο φαίνονται οι εργάτες της μιας φάρμας στην Οκλαχόμα να χτυπούν με μπουνιές, να κλωτσούν και να βασανίζουν μέχρι αηδίας τα ζώα, τα οποία συχνά είναι κλεισμένα σε μικροσκοπικά κλουβιά.

«Ό,τι έμαθα στη ζωή περί τιμής και καθήκοντος, μου τα δίδαξε το ποδόσφαιρο»!

Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου προκρίθηκε στο παγκόσμιο κύπελλο της Βραζιλίας. «Ας κρατήσουν οι χοροί», λοιπόν!

Κατά τη διάρκεια των χορών, πάντως, χρήσιμο είναι να διακρίνουμε πότε εκείνα τα περί «ελληνικής ψυχής» είναι συγγνωστά, καθώς αποτυπώνουν τον οίστρο μιας χαράς ανόθευτης από ιδιοτέλεια, και πότε είναι ασύγγνωστα. Τουτέστιν (και αυτό δεν έχει σχέση με τα παιδιά της εθνικής) πότε οι φορείς της «ελληνοψυχίας» σερφάρουν πάνω στο λαοφιλές παιχνίδι κάνοντας πάσες στον εθνικισμό. Αλλά ο εθνικισμός των «ελληνόψυχων» είναι τόσο γελοίος που όπως βρίσκει την «ψυχή» του όταν βάζει γκολ ο Μήτρογλου, έτσι προφανώς και τη χάνει την «ψυχή» του όταν ο Νικοπολίδης τρώει 4 από την εθνική της Τουρκίας ή όταν Καρνέζης τρώει 3 από την εθνική της Βοσνίας… Άλλο πράγμα, λοιπόν, αυτό που έλεγε χτες ο Σαλπιγγίδης στον Νίκο Χατζηνικολάου στον «Real», μιλώντας για την «ελληνική ψυχή», κι άλλο πράγμα τα διαγγέλματα περί «ελληνικής ψυχής» των… ελβετόψυχων της «λίστας Λαγκάρντ». Ο μεν Σαλπιγγίδης είπε με άλλους όρους αυτό που έλεγε ο Καμύ: «Ο,τι έχω διδαχτεί στη ζωή περί τιμής και καθήκοντος μου τα δίδαξε τα ποδόσφαιρο». Οι δε «ελληνόψυχοι – ελβετόψυχοι» το μόνο καθήκον που αντιλαμβάνονται είναι να πετύχουν υψηλή τιμή όταν παζαρεύουν να πουλήσουν την ψυχή τους στον Διάβολο.   

Κατά τη διάρκεια των χορών, σε αυτό το διατεταγμένο «μεθύσι της γενικής συναδέλφωσης» και πίσω από τις στερεότυπες διακηρύξεις «να είμαστε όλοι ενωμένοι» – που προέρχονται από όσους εννοούν ως «ενότητα» την υποταγή και από όσους μας θέλουν μονίμως χωρισμένους και ξεμοναχιασμένους – ας διακρίνουμε και τους γνωστούς πολιτευτάκηδες! Αυτούς που επί χρόνια μας κατηγορούσαν ότι οι σημαίες και οι εθνικοί ύμνοι είναι τα αξεσουάρ μιας παρωχημένης εποχής. Έτσι έλεγαν. Ότι όλα αυτά δεν αντέχουν στον «εκσυγχρονισμό» της παγκοσμιοποίησης, στα σαλόνια της ΕΕ, και στο «διεθνιστικό» κοσμοπολιτισμό της τάξης τους. Έτσι έλεγαν. Πόσο αστείοι φαντάζουν τώρα. Δείτε πώς πασχίζουν να βρουν μια θεσούλα στα γαλανόλευκα τηλεπαράθυρα. Αλλά και πάλι – οι δυστυχείς – να μην μπορούν να κρύψουν την ασέβειά τους προς τις σημαίες και τους ύμνους των άλλων. Και μαζί το πόσο ξένοι είναι προς τον πραγματικό διεθνισμό.

«Ας κρατήσουν οι χοροί». Αλλά έχοντας επίγνωση ποια είναι η κατάσταση στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, στην πολιτική για το ποδόσφαιρο και στην ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής. Αυτή, η πραγματική κατάσταση, καθιστά την πορεία της εθνικής στη Βραζιλία, ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία. Η κατάσταση – η πραγματική κατάσταση – του ελληνικού ποδοσφαίρου αποδεικνύει ότι τα 23 παιδιά που θα βρεθούν εκεί, μαζί με τον προπονητή τους, τιμούν την ποδοσφαιρική Ελλάδα επειδή ακριβώς αυτό που πέτυχαν δεν έχει καμία σχέση με την ποδοσφαιρική Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια των χορών, ας μην ξεχνάμε λοιπόν, ότι η πραγματικότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι εντελώς διαφορετική από την «ονειρεμένη» πραγματικότητα που μας επιφύλαξε η εθνική ομάδα. Η αλήθεια βρίσκεται αλλού: Στα γήπεδα – χωράφια με τις άδειες κερκίδες. Στις άθλιες υποδομές. Στο καθεστώς της πλειοψηφίας των ΠΑΕ να είναι υπερχρεωμένες και επιχορηγούμενες με λεφτά ενός λαού που πληρώνει για τους «Ψωμιάδηδες» την ώρα που τα παιδιά του δεν έχουν μισή αλάνα να παίξουν μπάλα. Στις καριέρες που χτίζονται πάνω σε συμπεριφορές ή σε θεωρίες «παράγκας». Στη μετατροπή του ποδοσφαίρου σε πολιορκητικό κριό για τα συμφέροντα του τάδε ή δείνα μεγαλοπαράγοντα – επιχειρηματία, που συγκροτεί «ιδιωτικούς στρατούς» από «επιδοτούμενους χουλιγκάνους». Στον επαγγελματικό υδροκεφαλισμό του ποδοσφαίρου, που στραγγαλίζει κάθε έννοια μαζικού λαϊκού αθλητισμού. Αυτή είναι η αληθινή εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κι αυτή είναι μια κατάσταση που όπως δεν διορθώθηκε με «το Γερμανό της», επί Ρεχάγκελ, έτσι δεν θα διορθωθεί  και με «τον Πορτογάλο της», όπως τώρα επί Σάντος. Για να διορθωθεί μια τέτοια κατάσταση «θέλει το λαό της»…

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΕΠΚΑ: «Φύκια για μεταξωτές κορδέλες»

Θεσσαλονίκη, 08 Νοεμβρίου 2012

Αρ. Πρωτ.: 2175

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Φύκια για μεταξωτές κορδέλες»

• «Βάλτε αυτή τη συσκευή, σε μια μπρίζα του σπιτιού σας και εξοικονομείστε 40% ηλεκτρικό ρεύμα»

• «Χρησιμοποιείστε αυτή τη συσκευή όζοντος και απολυμάνετε το νερό, τα φρούτα, τα λαχανικά, το κρέας, θεραπεύστε το διαβήτη, την υπέρταση, τις αρθρίτιδες, αποστειρώστε τον αέρα του σπιτιού σας»

• «Χρησιμοποιείστε αυτή τη μπάλα πλυσίματος, χωρίς απορρυπαντικό και έχετε πεντακάθαρα ρούχα»

• «Βάλτε αυτήν την πλακέτα, στο κινητό σας τηλέφωνο και προστατευτείτε, από την ακτινοβολία του»

• «Φορέστε αυτό το ενεργειακό βραχιόλι και αποκτήστε ισορροπία, ενέργεια, δύναμη, υγεία»

Όλα τα παραπάνω αποδείχτηκαν παραπλανητικοί ισχυρισμοί. Η ασφάλεια και η εξοικονόμηση χρημάτων είναι κυρίαρχα κριτήρια, για την επιλογή αγαθών, από τους καταναλωτές. Στην αγορά, όμως, υπάρχουν πολλοί «επιτήδειοι», που πωλούν «φύκια για μεταξωτές κορδέλες». Ο εύπιστος καταναλωτής γίνεται,