Μπέρδεμα…(μήπως τελικά είμαι εγώ ο φασίστας και κάτι δεν έχω καταλάβει σωστά;)


Θαυμάζω και τιμώ το φιλόσοφο René Descartes, επειδή είχε το κουράγιο να αμφισβητεί τα πάντα, αλλά κυρίως τον εαυτό του. Ως εκ τούτου, δεν έχω κανένα πρόβλημα να αμφισβητήσω κι εγώ τον εαυτό μου, να αυτοαναιρεθώ να επαναδιαπραγματευτώ τις απόψεις μου συζητώντας με τα δεδομένα που μου προσφέρει η πραγματικότητα.

Αν και λένε ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, προτιμώ να της κάνω ευθανασία για να μην τυραννιέται εκείνη, να μην τυραννιέμαι κι εγώ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση βέβαια, η ελπίδα αποφάσισε να αυτοκτονήσει και δεν καταδέχτηκε να τη σκοτώσω.

Η απόπειρα αυτοκτονίας πήγε καλά, αλλά μάλλον όχι όσο θα έπρεπε. Η ελπίδα βρίσκεται σε κώμα κάπου σε μια εντατική ιδεολογικών απολειφαδιών και πίστης στους ανθρώπους.

Έβλεπα χτες το βράδυ τα ΜΑΤ στο Σύνταγμα να αδειάζουν την πλατεία σε ρυθμό τσάρκας. Αν δεν Συνέχεια