Το πιο ενδιαφέρον στις τραπεζικές διαφημίσεις δεν είναι τα επιτόκια: είναι η καπηλεία της ανθρώπινης τρυφερότητας.
Ακούμε για τράπεζες που «σε σκέφτονται», «έχουν χρόνο για σένα», «είναι στο πλευρό σου», «σε ακούνε», «είναι δίπλα σου παντού και πάντα». (Υπάρχει περιστασιακά και η συμμετρικά αντίθετη όψη: διαφήμιση στην οποία κάποιος που πέφτει από το αεροπλάνο, πριν να προσκρούσει στο έδαφος σκέφτεται ότι θα ήθελε να έχει αλλάξει τράπεζα.)
Την τράπεζά του ο πελάτης την αγαπά, δεν τη διαλέγει σαν οδοντόβουρτσα.
Υπάρχουν διαφημιστικές καμπάνιες τραπεζών που πόνταραν σε αυτή τη ρητορική της καταναλωτικής αγάπης, που είχε λανσάρει πετυχημένα η McDonalds.
Αν δεν ήξερε κανείς περί τίνος πρόκειται, θα νόμιζε ότι μιλάμε για συνοικέσιο. Αυτό βέβαια το κάνει όλη η διαφήμιση, όχι μόνο οι τράπεζες. Η διαφορά είναι ότι, αντίθετα με τις διαφημίσεις για οδοντόβουρτσες, στην περίπτωση των Συνέχεια →
Ύστερα από λίγο καιρό ο υπεύθυνος του τοπικού γραφείου στην πόλη Άουγκσμπουργκ της Βαυαρίας της απάντησε εγγράφως, ενημερώνοντάς την πως το αίτημα της ικανοποιήθηκε.
Για την ακρίβεια της ανακοίνωσε πως της εξασφάλισε μια θέση Συνέχεια →
«Αποδείχθηκε περίτρανα ότι δεν υπήρξε επαύξηση της περιουσίας ούτε της δικιάς μου ούτε του συζύγου μου που να μην δικαιολογείται», αναφέρει σε δήλωσή της η Ντόρα Μπακογιάννη μετά το απαλλακτικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών .
«Δέχθηκα συκοφαντινή επίθεση λάσπης αλλά η ελληνική δικαιοσύνη αποκάλυψε την αλήθεια δικαιώνοντάς με», προσθέτει στην ανακοίνωση.
«Οι βουλευτές», επαναλαμβάνει η κ. Μπακογιάννη, «δεν έχουν ανάγκη από ειδικούς νόμους περί ευθύνης υπουργών και βουλευτικής ασυλίας και για αυτό επιβάλλεται να καταργηθούν στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση».
Υπενθυμίζεται πως η κ. Μπακογιάννη είχε κατηγορηθεί για παράλειψη δήλωσης ποσού ύψους ενός εκατομμυρίου δολαρίων, ναυτικό συνάλλαγμα, που είχε μεταφερθεί στο εξωτερικό ο σύζυγός της, Ισίδωρος Κούβελος, με την πρώην υπουργό να δηλώνει επανειλημμένα πως η διακίνηση του ποσού ήταν καθ’ όλα νόμιμη.
σχόλιο MySatelite: Παραθέτουμε και το εξής άρθρο, δημοσιευμένο 09-11-2012, με την εύστοχη ερώτηση «Και να πιστέψουμε ότι καταλήξατε από τα στοιχεία της δικογραφίας ότι δόλος δεν υπήρξε! Αμέλεια όμως;»
Πρώτον, ο απλός τοκογλύφος δίνει δικά του πραγματικά χρήματα ενώ η τράπεζα δίνει χρήμα που φτιάχνει μόνη της με μια λογιστική εγγραφή τη στιγμή του δανεισμού.
Δεύτερον, ο τοκογλύφος είναι παράνομος ενώ η τράπεζα είναι Συνέχεια →