Πως είναι άραγε να σκέφτεσαι, να ξυπνάς και να κοιμάσαι σαν σχιζοφρενής; Πώς αρχίζουν όλα και ποιο το τέλος;
Πάρτε μια ιδέα από τον παράξενο κόσμο ενός διαταραγμένου εγκεφαλικού μηχανισμού.
Η σχιζοφρένεια επισκέπτεται έναν στους εκατό, αποτελεί μία νευροψυχιατρική νόσο και πλήττει κυρίως εφήβους και νεαρούς ενήλικες.
Το παρακάτω video αποτελεί μία εικαστική προσέγγιση της νόσου προς κοινωνική ευαισθητοποίηση, μιας και η πραγματικότητα της πάθησης είναι σαφώς πολυπλοκότερη. Συνέχεια →
Η μαργαρίνη αρχικά κατασκευάστηκε για τη χρήση σε γαλοπούλες ως τροφή πάχυνσης. Όταν από την χρήση πέθαναν οι γαλοπούλες, οι επενδυτές που είχαν ξοδέψει αρκετά κεφάλαια για την έρευνα ήθελαν να κάνουν απόσβεση.
Το προϊόν ήταν μια άσπρη ουσία χωρίς να έχει την εμφάνιση είδος φαγώσιμου. Πρόσθεσαν… χρωστικό κίτρινο χρώμα και μια γευστική ουσία και το διέθεσαν στην καταναλωτική αγορά.
Γνωρίζετε τι διαφορά μεταξύ βουτύρου και μαργαρίνη;
Συνεχίστε να διαβάζετε, έχει πολύ ενδιαφέρον
1) Και τα δύο προϊόντα έχουν σχεδόν τις ίδιες θερμίδες. Συνέχεια →
Πολλές φορές έχουμε δει παιδάκια παίζοντας στα χώματα να βάζουν στο στόμα διάφορες βρωμιές που βρίσκουν στο έδαφος. Αυτό είναι γεωφαγία, μια μορφή δηλαδή αλλοτριοφαγίας αθώα σχετικά, που θα μπορούσε να καταλογιστεί στην περιέργεια του παιδιού να αντιληφθεί, να γνωρίσει, το περιβάλλον του. Ωστόσο ένα ποσοστό παιδιών από αυτά ενδέχεται να πάσχει από αλλοτριοφαγία σίγουρα αν για ένα χρονικό διάστημα που στο ελάχιστο του ανέρχεται στον ένα μήνα, επανειλημμένως, έχει την ανάγκη να τρωει διάφορα αντικείμενα, διάφορες ουσίες που δεν αποτελούν τροφές, όπως χώμα, τρίχες, πηλό, υπολείμματα μπογιάς, γόπες, κουμπιά, σαπούνι, πάγο (παγοφαγία) και άλλα.
Η αλλοτριοφαγία είναι ευρύτερα γνωστή με το όνομα «pica» και χαρακτηρίζεται (DSM-IV) ως μια νοσηρή συμπεριφορά η οποία συγκαταλέγεται στις eating disorders και χαρακτηρίζεται ως σοβαρή με την έννοια ότι μπορεί να δημιουργήσει περαιτέρω προβλήματα υγείας. To όνομα της προέρχεται από το λατινικό Magpie, όνομα πουλιού, με παράξενες διατροφικές συνήθειες. Η παρουσία της είναι συνήθης σε άτομα με προβλήματα πνευματικής ανάπτυξης και ψυχολογικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένου του αυτισμού, και στις ηλικίες άνω των 2 ή 3 χρόνων, όπου η φυσιολογική πνευματική ανάπτυξη του παιδιού θα του επέτρεπε το διαχωρισμό ανάμεσα σε αντικείμενα και ουσίες Συνέχεια →