Ντεμπιτάντ σε κοτίλιο: H αφομοίωση για μελλοντική χρήση

γράφει η Εκάβη

Δεν ξέρω για σας, αλλά μου κάθεται κάπως παράξενα η εικόνα του Τσίπρα στο LSE. Βασικά μου κάθεται άσχημα η εικόνα του Τσίπρα να ταξιδεύει εδώ και κει λες και θέλει ο κόσμος όλος να τον  βλέπει, να συνηθίσει την παρουσία του, να δοθεί βάση στην πολιτική ύπαρξη του, ο κοσμάκης να τον αποδεχθεί σαν πολιτικό πρόσωπο, να ξεχάσει πως το ΡΙ στο ΣΥΡΙΖΑ κρύβει τη λέξη «Ριζοσπαστικής».

Δικαίωμά του και όλων τον ψηφοφόρων του να πιστεύουν σε μια ριζοσπαστική ιδεολογία, αναμφίβολα. Το «δεν μου κάθεται καλά  η εικόνα που εκπέμπει» τον τελευταίο καιρό πάντως δεν έχει να κάνει με τον ‘ριζοσπαστισμό’. Η εικόνα δεν μου κάθεται καλά γιατί όλο πετάγεται η ερώτηση: Πως οι αντικαπιταλιστές της Αντικαπιταλιστικής Πολιτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ δέχονται να βλέπουν τον Αλέξη στο London School of Economics, αυτή τη σχολή που έδωσε πτυχία ή δουλειά σε

• Σόρος

• Σημίτη

• ΓΑΠ

• Αλογοσκούφη

• Γιώργο Παπακωνσταντίνου

• Χρήστο Λαμπράκη (ιδιοκτήτη του ΔΟΛ)

• David Rockefeller της Chase Manhattan Bank και της Trilateral Commission (Τριμερής Επιτροπή)

• Λάτση

• Ηλία Μόσιαλο

• Ruth Porat της Morgan Stanley

• Philip J. Purcell επίσης της Morgan Stanley

• Peter Sutherland της BP και Goldman Sachs

• Παναγή Βουρλούμη του ΟΤΕ

• Gary Perlin πρώην της World Bank (Παγκόσμια Τράπεζα)

• Robert Kaplan πρώην της Goldman Sachs;

Πως το βλέπουν το όλο σκηνικό οι μαοϊκοί, οι τροτσκιστές, οι μαρξιστές και οι ριζοσπαστικοί της Διεθνιστικής Εργατικής Αριστεράς, του Κόκκινου, της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας, της ομάδας Ρόζα, του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας; Αν υποστήριζα ιδεολογικά το κόμμα (και όχι απλά να ρίχνω ψήφο διαμαρτυρίας) θα προβληματιζόμουν με την προσπάθεια αποδοχής που γίνεται, αυτής της διαφήμησης του κόμματος στα ίδια κέντρα/ιδρύματα που θέλω να πολεμηθούν γιατί μας φέραν στο σημερινό οικονομικό χάος που ζόυμε. Εν ολίγοις, θα με ενοχλόυσε αυτή η προώθηση.

Η όλη φάση είναι σαν να έβλεπα το 1800 μια ντεμπιτάντ, αυτή τη κατά πρώτον εμφανιζόμενη στην

Γερμανικός… ανθελληνικός οδοστρωτήρας

Δευτέρα, 12 Νοεμβρίου 2012

Ο διευθυντής του Γκαίτε μας κατηγόρησε για ελληνική σημαία, Μακάριο, εθνικές επετείους

ΑΦωνους άφησε ακροατές εκδήλωσης η αιφνιδιαστική τοποθέτηση του διευθυντή του μορφωτικού ινστιτούτου Γκαίτε στη Λευκωσία, Βjorn Luley. Η εκδήλωση έγινε την περασμένη Κυριακή, με τίτλο «Κύπρος: λογοτεχνικός προορισμός» που πραγματοποίησε με μεγάλη ευαισθησία και μεράκι το Ιδεόγραμμα, με λογοτέχνες από όλο τον κόσμο στη Λευκωσία, με τη συμμετοχή συγγραφέων και ποιητών από την Κίνα, τις ΗΠΑ, τη Νορβηγία, την Ισπανία, τη Γερμανία και την Ελλάδα. Η δημοσιογράφος Σοφία Ιορδανίδου, η οποία ήταν συντονίστρια στην εκδήλωση, καταθέτει τη μαρτυρία της και καταγράφει τα όσα είπε ο Διευθυντής του Γκαίτε:

• «Εξαιρετική η ένθεση στο ποίημα του Γερμανού ποιητή μας Μarcus Roloff για τη σημαία που αναβοσβήνει στην πλαγιά του Πενταδάκτυλου. Πρέπει να δημοσιευθεί. Μόνο που ο Μarcus έκανε ένα λάθος: η σημαία ΔΕΝ είναι τουρκική, είναι τουρκοκυπριακή». Ο κόσμος από κάτω άρχισε να ανταλλάσσει ανήσυχες ματιές.

• «Ήρθα στην Κύπρο από τη Συρία πέρσι και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο κυματίζει η ελληνική σημαία στο νησί αντί για την κυπριακή». Αρχίζουν να ακούγονται έντονοι ψίθυροι στην αίθουσα, «Μα τι λέει»;

• «Μου είναι ακόμη αδιανόητο το γιατί οι Κύπριοι γιορτάζουν το ελληνικό «όχι» του Μεταξά στους Ιταλούς το 1940». Εισπράττει την απάντηση του κοινού «γιατί οι Κύπριοι πολεμήσαμε το 1940 και χάσαμε πολλούς από μας». Στο μεταξύ, ο κόσμος αρχίζει να διαμαρτύρεται για τις θέσεις του διευθυντή του Γερμανικού Μορφωτικού Ινστιτούτου στη Λευκωσία, που εκπροσωπεί τη Γερμανική Κυβέρνηση. Όμως, ο Βjorn Luley, απτόητος, συνέχισε.