Πυροσβέστης διέσχισε οκτώ χώρες με ποδήλατο για το Χαμόγελο του Παιδιού

24 Απριλίου, 201324 Απριλίου, 2013 Fenrir Ελλάδα προστασία,πυροσβέστης,παιδιά,ποδήλατο,σταυρό,χώρες,Αυστρία,Βόλβη,Βουλγαρία,Γερμανία,Θεσσαλονίκη,Ουγγαρία,Ρουμανία,Σερβία,Σλοβακία,Τσεχία,Χαμόγελο του Παιδιού,διέσχισε,δικαιώματα,ορδάνης Στάιος,οκτώ

Διέσχισε οκτώ ευρωπαϊκές χώρες και διένυσε περισσότερα από 2.600 χιλιόμετρα πάνω σ’ ένα ποδήλατο για καλό σκοπό.

Ο 36χρονος πυροσβέστης από τον Σταυρό Θεσσαλονίκης Ιορδάνης Στάιος ξεκίνησε πριν από έναν μήνα με το ποδήλατό του από τη Γερμανία, πέρασε από Τσεχία, Αυστρία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Σερβία και Βουλγαρία για Συνέχεια →

Δωρεάν κηπευτικά από την Ιεράπετρα σε κοινωνικά παντοπωλεία

27 Φεβρουαρίου, 2013 Fenrir Ελλάδα 2013,27 Φεβρουαρίου,παντοπωλεία,Αττικής,Αθήνα,Ιεράπετρα,Πειραιά,Τετάρτη,αλληλεγγύη,δωρεάν,κηπευτικά,κοινωνικά,λιμάνι,μετά,οκτώ

Περίπου 20 τόνοι πρώιμων κηπευτικών θα φτάσουν από την Ιεράπετρα στην Αθήνα, για να μοιραστούν δωρεάν την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου σε κοινωνικά παντοπωλεία δήμων της Αττικής.

Τα κηπευτικά θα μοιραστούν στο λιμάνι του Πειραιά το πρωί της Τετάρτης μετά τις οκτώ, έπειτα από συνεννόηση που έχει γίνει με κοινωνικά παντοπωλεία δήμων της Αττικής.

Την αποστολή αλληλεγγύης οργανώνουν ο δήμος Ιεράπετρας, ο Ενιαίος Αγροτικός Σύλλογος Φυτικής Συνέχεια →

Κόλαση θα πάρεις…

4 Δεκεμβρίου, 20125 Δεκεμβρίου, 2012 filologos10 Άρθρο & Απόψεις προβλήματα,πάρεις,υποκρισία,Πατέρας,άγχος,άνεργος,έδωσες,δελτίο,θα,κόλαση,οργή,οκτώ

http://wp.me/pWOiz-Fzh

Ένα άρθρο του ΙΩΑΝΝΗ και του Άκη Κουστουλίδη ( Akiser1969, Υπόγεια Τάξη).

Αν ποτέ ήθελα να περιγράψω πως είναι η κόλαση ή να φανταστώ την εικόνα της και δεν είχα ιδέα πως να το κάνω, τι θα μπορούσα να σκεφτώ για αφορμή;
Ποια εικόνα θα μπορούσα να δω ώστε να μου προκαλέσει τον τρόμο της;
Και για να φύγω από τα φανταστικά σενάρια της κόλασης και να περάσω στα ρεαλιστικά , στα φανερά και στα βιωματικά κολασμένα συναισθήματα, μου αρκεί μια ματιά να ρίξω σαν θεατής στην κοινωνία μας . Μου αρκεί να ανοίξω την tv στο δελτίο των οκτώ , μου αρκεί να πιω έναν καφέ στο καφενείο ακούγοντας μόνο προβλήματα, μου αρκεί να δω την αγωνία του παππού, μου αρκεί να δω την απογοήτευση του άνεργου πατέρα , μου αρκεί να βλέπω όνειρα που δεν έχουν έφηβους ιδιοκτήτες , μου αρκεί να βλέπω το κυνήγι του χαμένου θησαυρού (εαυτού) .
Και μέσα σε όλα αυτά παλεύει ο φόβος με την λευτεριά , παλεύει η βουβή φωνή μου να βγει στην επιφάνεια και να τρυπώσει στα κουφά αυτιά της εξουσίας…παλεύουν τα συναισθήματα με τις λέξεις προσπαθώντας να γίνουν προτάσεις , προτάσεις σαν και αυτές : Συνέχεια →