Οι φωτογραφίες του Κωνσταντίνου Μάνου, του μεγάλου Έλληνα δημιουργού της διασποράς, αναδεικνύουν την Ελλάδα που έχει πλέον χαθεί, την ελληνική επαρχία και τους ανθρώπους της, τη δεκαετία του 1960.
Με τις μαγικές του εικόνες ο Μάνος μας καλεί συνοδοιπόρους στα απομακρυσμένα χωριά και νησιά της Ελλάδας του ’60 όπου άνθρωποι φτωχοί και αγέρωχοι, μέσα σ’ ένα σκηνικό αγροτικής απλότητας και γαλήνης, δίνουν με αξιοπρέπεια τον αγώνα τους για επιβίωση προσηλωμένοι σ’ έναν τρόπο ζωής απαράλλακτο για αιώνες.
Θα μπορούσατε να μου πείτε παρακαλώ προς τα πού πρέπει να πάω από εδώ;
Αυτό εξαρτάται κατά μεγάλο μέρος από το πού θέλεις να φτάσεις» είπε η γάτα.
Η Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων.
-Η Άνγκελα-Δωροθέα έκλεισε το αγαπημένο της βιβλίο. Αλήθεια ως πού μπορούσε να φτάσει;; Μα φυσικά ως την κορυφή. Η κορυφή ήταν το μοναδικό της όριο και η διατήρηση της κυριαρχίας της. Όλοι το ήξεραν….. Πήρε το ποτήρι με τη μαύρη μοναστηριακή μπύρα στα χέρια της και ήπιε μια μεγάλη γουλιά. Της άρεσε να χαλαρώνει τα βράδια. Ειδικά τώρα τελευταία που οι μέρες ήταν κουραστικές. Συνομιλίες, συζητήσεις, διαπραγματεύσεις…..οι σοσιαλδημοκράτες φαίνονται »σκληρά καρύδια». Στο τέλος θα υπέκυπταν, το ήξερε!! Εξάλλου δεν μπορούσαν να της προσάψουν κάτι. Όλα τα έκανε για την κυριαρχία της Γερμανίας. Αυτό τουλάχιστον της το αναγνώριζαν. Μέχρι κι ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ, να δεις πώς τον έλεγαν, α Μάθιου, της το αναγνώρισε μετά τη συνάντησή τους.
-Βυθισμένη στις σκέψεις της δεν άκουσε το τηλέφωνο να χτυπάει. Ο γραμματέας το σήκωσε: »Είναι ο Έλληνας gauleiter » της είπε καθώς της έδινε το ακουστικό.
»Gauleiter nein….ένας απλός διοικητής είναι» τον διόρθωσε η Άνγκελα. Ο Γκάουλάιτερ (γερμ. Gauleiter) ήταν, επί ναζιστικού καθεστώτος, ο επικεφαλής μιας διοικητικής περιφέρειας (Gau). Η λέξη προέρχεται από το Gau (γερμ. Περιφέρεια, πληθ. Gaue) και το leiter (γερμ. ηγέτης, αρχηγός). Η διοικητική διαίρεση σε Γκάου υπήρχε από την εποχή του Μεσαίωνα στη Γερμανία, αλλά έκτοτε δε χρησιμοποιήθηκε εκ νέου, μέχρι το 1926, οπότε την επανέφερε σε χρήση, με σχετικό νομοθετικό διάταγμα, το κόμμα του Αδόλφου Χίτλερ. Ο διοικητής ενός Γκάου διοριζόταν από το κόμμα και είχε πολύ μεγάλες αρμοδιότητες στο Γκάου που διοικούσε.Ο Αντώνης τη μόνη αρμοδιότητα που είχε,σκέφτηκε, ήταν να διατηρεί την ηρεμία στους ιθαγενείς.
-Στην Αθήνα ο Αντώνης έκλεισε το τηλέφωνο. »Εντάξει, συμφώνησε» είπε στον κοντοκουρεμένο άνδρα απέναντι του. »Δεν θα καταλήξουμε σε συμφωνία με την τρόικα μέχρι να σχηματιστεί Συνέχεια →
Να είσαι η άμμος κι όχι το λάδι στα γρανάζια του συστήματος. Ελύτης.
Σύνταγμα υπουργείο Οικονομικών 13:30 μμ Ο Αυστριακός σκούπισε τον ιδρώτα από το μέτωπό του. Αν και βροχερή η σημερινή μέρα στην Αθήνα,»..κι όχι »Αν και η βροχερή η σημερινή μέρα στην Αθήνα’
Ο άντρας απέναντί του διέκρινε τον εκνευρισμό του και του χαμογέλασε αχνά. ΄΄Κάνουμε ό,τι μπορούμε» ψέλλισε και σκύβοντας στο αυτί του »για την ακρίβεια κάνω ό,τι μπορώ,καταλαβαίνετε…..οι άλλοι φοβούνται το πολιτικό κόστος». Ο Τόμας τον κοίταξε ανέκφραστος.Τόση ώρα δεν του είχε εξηγήσει για ποιο λόγο τα προαπαιτούμενα δεν είχαν προχωρήσει και το προσχέδιο του προϋπολογισμού έδειχνε αριθμούς που δεν δικαιολογούσαν το πλεόνασμα. Άνοιξε το δερμάτινο χαρτοφύλακα. »Ορίστε» είπε στον υπουργό και του έδωσε το μεγάλο ντοσιέ με το νέο πακέτο. Ο υπουργός το πήρε και με ύφος ψυχρού εκτελεστή απάντησε: »Φυσικά, από μένα δεν υπάρχει πρόβλημα.» Τώρα καταλάβαινε γιατί ο Βόλφγκανγκ συμπαθούσε αυτόν τον άντρα….δεν έλεγε ποτέ του όχι.
Μαξίμου 15:15μμ Ο Αντώνης κοίταζε το ντοσιέ. Λίγη ώρα πριν του το είχε παραδώσει ο αυστριακός πρόεδρος του Euro working group.Έπρεπε οπωσδήποτε να κερδίσει χρόνο. Έπρεπε να βρει ένα τρόπο να παρουσιάσει τα νέα μέτρα χωρίς να προκαλέσει αντιδράσεις. Αν τα ονόμαζε προαπαιτούμενα, ίσως….. Από τη μια κοίταζε το ντοσιέ κι από την Συνέχεια →