Ας μη γελιόμαστε. Δεν ξύπνησε ξαφνικά στις 6 Μαΐου ριζοσπάστης της Αριστεράς ο ένας στους πέντε Ελληνες ή, έστω, στους εφτά ή τους οχτώ, αν συνυπολογίσουμε το αδιάγνωστης ταυτότητας υψηλότατο ποσοστό της αποχής. Μια ειδική δημοσκόπηση έξω από τα εκλογικά κέντρα ίσως θα φανέρωνε ότι οι μισοί (συν-πλην) ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρουν τι ακριβώς σημαίνει το ακρώνυμό του. Κι ακόμα περισσότεροι θα αδυνατούσαν να κατονομάσουν τρεις συνιστώσες του ή να πουν ότι ο Συνασπισμός είναι «της Αριστεράς και της Προόδου» ή «της Οικολογίας και των Κινημάτων».
Αρκετοί ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ επειδή ψήφισαν Τσίπρα, όπως άλλοι ψήφισαν ΔΗΜΑΡ επειδή ψήφισαν Κουβέλη, «Ανεξάρτητους» επειδή ψήφισαν Καμμένο κ.ο.κ. Από τον βραχνά του δικομματισμού ίσως γλιτώσουμε, από τη σκιά των αρχηγικών κομμάτων δύσκολα θα ξεφύγουμε. Εν πάση περιπτώσει, εκτός από τους προσωπικούς ψηφοφόρους του αποαλαβανισθέντος κ. Τσίπρα και εκτός από τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ που ακολουθούν τον χώρο (ναι, χώρος είναι παρά κόμμα) από τις εποχές του συν-πλην 3% και τώρα νιώθουν άβολα με τη χαρά τους, τη Ριζοσπαστική Αριστερά την επέλεξαν και όσοι αριστεροί άκουσαν πρώτη φορά στη ζωή τους να διεκδικείται η εξουσία και όχι η ζεστή γωνιά της ελάσσονος αντιπολίτευσης. Επιπλέον, για πρώτη φορά στη ζωή τους (και πιθανόν τελευταία) ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ όσοι Συνέχεια →