παρακράτος
ΕΧΕ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
Της Λίλα Μήτσουρα
Δεν γουστάρω τις πολιτικές αναλύσεις. Δεν γουστάρω τις περισπούδαστες λέξεις για να περιγράψουν τον θάνατο. Ως μάνα θέλω να μιλήσω με λόγια απλά και απόλυτα κατανοητά από όλους. Τις σκέψεις μου θέλω να καταθέσω, για τον θάνατο δύο παιδιών. ΠΑΙΔΙΩΝ ΡΕ!!!!!
Να μπω στη θέση των μανάδων αυτών, που φώναζαν στην εξώπορτα «ζακέτα να πάρεις» για να ακούσουν τελευταία φορά το γέλιο των παιδιών τους και το «αμάν ρε μάνα». Σαν η ψύχρα να ήταν το χειρότερο που θα μπορούσε να τους συμβεί. Αλλά δεν ήταν.
Δεν μου καίγεται καρφί σε ποιο πολιτικό χώρο ανήκαν. Δεν με ενδιαφέρει. Το μυαλό μου φέρνει εικόνες ματωμένων νιάτων στο δρόμο. Και είναι το μόνο που με νοιάζει. Τα νιάτα σκορπισμένα και ματωμένα στην άσφαλτο, όχι τι πίστευαν πολιτικά.
Οργή??? Όχι δεν νιώθω οργή. Λύσσα έχω. Μίσος για αυτούς που νομίζουν ότι μεγαλώνουμε τα παιδιά μας για να γίνουν τυράκι στην φάκα που μας στήνουν. Που πιστεύουν όλα πρέπει να θυσιάζονται στο βωμό των προσωπικών τους επιδιώξεων, όποιες και αν είναι αυτές. Μόνο που το όλα, ΡΕ, αναφέρεται σε ανθρώπους.
Ποιος τους έχρισε θεούς για να αποφασίζουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει? Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να σκοτώνουν τα παιδιά μας? ΕΜΕΙΣ!!!! Παρακράτος ή ξεκαθάρισμα λογαριασμών? Τρομοκρατία? Και επιβάλλονται με το Συνέχεια
Μόνο ο Αντώνης Μυλωνάκης είχε τα κότσια να πει το αυτονόητο…
“Όλοι καταδικάζουν την πράξη, ποτέ όμως δεν καταδικάζονται οι δολοφόνοι”! Αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο, αλλά και η αποκάλυψη του παρακράτους που δρα προς όφελος των εξουσιαστών. Επαγγελματίες φονιάδες δολοφονούν και ΠΑΝΤΑ φεύγουν ανενόχλητοι.
Πάντα πισω απο την ομίχλη των καμμένων αυτοκινήτων, των κλεμμένων μηχανών, με την βοήθεια “ομάδας υποστήριξης”.
Απο τους φονιάδες του Σωκράτη, της Μαρφίν, του Συνέχεια
Το παρακράτος φτιάχνει μάρτυρες για την ΧΑ. Του Σ. Κούλογλου
Η προβοκάτσια είναι χοντροκομμένη. Θυμίζει “τα χρόνια του μολυβιού” στην Ιταλία την δεκαετία του 70 και τις δολοφονικές επιθέσεις των μυστικών υπηρεσιών που φορτώνονταν στην αριστερά. Εδώ και 6 εβδομάδες οι νεοναζί είχαν περάσει στην άμυνα, η Βουλή είχε ψηφίσει την άρση της ασυλίας βουλευτών της και οι έρευνες για τις εγκληματικές δραστηριότητες της συνεχίζονταν. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, αυτό το Σαββατοκύριακο επρόκειτο να γίνουν και νέες συλλήψεις στελεχών της Χρυσής Αυγής. Μόνο μερικά φέρετρα μπορούσαν να εμποδίσουν την παραπέρα εξάρθρωση της.
Ήδη τις προηγούμενες μέρες, έγκυροι παρατηρητές από τον “Πατριωτικό Χώρο” που παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις, προέβλεπαν ένα “μεγάλο χτύπημα” που θα ανέτρεπε το σκηνικό. Οι δολοφόνοι των μελών της Χρυσής Αυγής έκαναν ακριβώς αυτό: πρόσφεραν στους νεοναζί τους μάρτυρες που είχαν τόσο μεγάλη ανάγκη.
Μόλις μερικά λεπτά μετά το έγκλημα, ο ντετέκτιβ Κασιδιάρης το είχε ήδη εξιχνιάσει. Οι δράστες ήταν “αριστεροί Συνέχεια
Τι κρύβεται πίσω από το δολοφονικό χτύπημα
Και οι πολιτικά αδαείς αντιλαμβάνονται πλέον ότι οι νέες δολοφονίες, αυτή τη φορά εναντίον μελών της Χρυσής Αυγής, αποτελούν προβοκατόρικα επεισόδια, σκηνοθετημένα από τις μυστικές υπηρεσίες για να μας οδηγήσουν σε συνθήκες «ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ», στην άβυσσο των ανοικτών πολιτικών ανωμαλιών και φυσικά στη συκοφάντηση, ποινικοποίηση και δίωξη των αγωνιστικών αντιστάσεων: Το «άλλο άκρο»!!!
Από την ψυχρή δολοφονία του Φύσσα είχαμε επισημάνει ότι το παιχνίδι των δολοφονικών προβοκατσιών αρχίζει να χοντραίνει…
Υπογραμμίζαμε ιδιαίτερα τούτο:
«ΕΔΩ βρισκόμαστε μπροστά σε ένα αιματηρό τρομοκρατικό παιχνίδι, διαρκώς κλιμακούμενο, παιχνίδι ΑΝΟΙΚΤΩΝ πολιτικών ανωμαλιών, παιχνίδι για να μπουν στο γύψο οι εκρηκτικές κινηματικές διαδικασίες που και αυτές κλιμακώνονται, παιχνίδι με άμεσο στόχο το «κλείδωμα» ή το καναλιζάρισμα της λαϊκής ΟΡΓΗΣ. ΚΑΙ η «αριστερά» πρωτοστατεί σ’ αυτό το παιχνίδι, το επικεντρώνει στο «φασιστικό κίνδυνο» των δολοφονικών συμμοριών του Συνέχεια
Η ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΗ πρόβλεψη του Γεωργίου: «Βρε λέτε να έχουμε κανα νεκρό αύριο για να περάσουν τα μέτρα;»
Μόνο στην ημέρα και στην τοποθεσία έπεσαν έξω οι ακροατές του Γ. Γεωργίου και ενώ η συζήτηση είχε πάρει φωτιά γύρω απο τα πολιτικά και τα αθλητικά θέματα. Ο κόσμος πλέον είναι απίστευτα υποψιασμένος… και γνωρίζει οτι υπάρχει παρακράτος που ζει και βασιλεύει.
Πολλοί ακροατές μάλιστα έφτασαν σε σημείο να μιλάνε με τον Γ. Γεωργίου για το ενδεχόμενο νεκρού στο αυριανό Συνέχεια
Η Μεγάλη Ληστεία της Ελλάδας 1981-2011
Είναι μία βροχερή Τετάρτη του Φεβρουαρίου 1981. Το βράδυ, σε μια ψαροταβέρνα του Χαλανδρίου, στον δρόμο προς Χολαργό, κοντά στο σπίτι του Χαρίλαου Φλωράκη, Γενικού Γραμματέα τότε του ΚΚΕ, συνευρίσκονται οι Ανδρέας Παπανδρέου, αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Άκης Τσοχατζόπουλος, Γεράσιμος Αρσένης, Κωστής Βαΐτσος, Βάσω Παπανδρέου, Μένιος Κουτσόγιωργας και ο μετέπειτα δήμαρχος Χαλανδρίου Νίκος Πέρκιζας. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι σίγουρος για την εκλογική νίκη του «Κινήματος» στις εκλογές του Οκτωβρίου και η συζήτηση είναι πού θα βρεθούν τα απαραίτητα κεφάλαια για να μοιραστούν στις ορδές των «μη προνομιούχων» που ανυπόμονοι περιμένουν την ώρα της μεγάλης εισβολής. (Διαβάστε το όλο. Θα αυξηθεί κατακόρυφα η οργή σας και δεν θα πιστεύετε τις αποκαλύψεις οι οποίες λόγω του έγκριτου δημοσιογράφου είναι όλες τεκμηριωμένες).
«Πρόεδρε, δεν υπάρχει πρόβλημα», λέει ο Γεράσιμος Αρσένης, μετέπειτα «τσάρος της οικονομίας», στον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. «Το διεθνές σύστημα», επιμένει, «έχει μεγάλη ρευστότητα και θα βρούμε αρκετό χρήμα να φέρουμε στην Ελλάδα. Εξάλλου, τα επιτόκια είναι χαμηλά, όπως και το ελληνικό δημόσιο χρέος. Υπάρχουν έτσι περιθώρια να αντιμετωπίσουμε και αιτήματα για παροχές, αλλά και μία πιθανή φυγή κεφαλαίων στις ξένες τράπεζες από βιομηχάνους και μεγαλοεισαγωγείς…».
«Δηλαδή λεφτά υπάρχουν, Μάκη», τονίζει ευχαριστημένος ο Ανδρέας Παπανδρέου. «Θα μπορέσουμε έτσι να δείξουμε στον λαό ότι μοιράζουμε χρήμα. Ποιος ποτέ θα μάθει ότι αυτό είναι δανεικό… Θα λέμε σε όλους τους τόνους ότι είναι το χρήμα του κατεστημένου, που τώρα ανήκει στους Έλληνες…», προσθέτει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και δείχνει να απολαμβάνει το ουίσκι που πίνει.
«Οι γιαπωνέζικες τράπεζες ψοφάνε να δανείζουν χρήμα στην Ευρώπη, κύριε πρόεδρε», λέει στον Ανδρέα Παπανδρέου ο Κωστής Βαΐτσος, που είχε διεθνή εμπειρία από τη συμβουλευτική θητεία του σε χώρα της Λατινικής Αμερικής. Γνώριζε επίσης ο ίδιος – όπως και ο Ανδρέας Παπανδρέου – ότιστην διεθνή κεφαλαιαγορά κυκλοφορούσε και άφθονο μαύρο αραβικό χρήμα σε πετροδολάρια, που άλλο που δεν ήθελε να τοποθετηθεί σε χώρες όπως η Ελλάδα. Το χρήμα αυτό ήταν καλοδεχούμενο από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος ήθελε να το χρησιμοποιήσει για να εξαγοράσει στην κυριολεξία ψήφους και οπαδούς, ώστε να μονιμοποιήσει την παραμονή του στην εξουσία. Αυτό ήταν το μεγάλο όραμά του και, για να το αναλύσει κανείς, απαιτούνται πολλές σελίδες.
Με απλά λόγια, λέμε ότι, όταν το 1974 ο Ανδρέας Παπανδρέου ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ, δύο πράγματα τον ενδιέφεραν: Συνέχεια
Έπεσε “σύρμα” και άρχισε η βία από κουκουλοφόρους σε όλη την Ελλάδα;
Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Όποιος δεν μπορεί να δει την σύνδεση των γνωστών – αγνώστων κουκουλοφόρων με το παρακράτος, τότε φράζει την λογική του είτε για “ιδεολογικούς” λόγους ή επειδή φροντίζει να ενημερώνεται αποκλειστικά από τα τηλεοπτικά μέσα της κυβερνητικής προπαγάνδας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιοι “στήνουν” το σκηνικό εξάπλωσης της βίας σε ολόκληρη τη χώρα, όμως οι λόγοι για τους οποίους το κάνουν αυτό, είναι εκείνο το οποίο θα πρέπει να ερευνηθεί από τις αρμόδιες αρχές, οι οποίες συνήθως είναι θεατές της βίας των κουκουλοφόρων (περισσότεροι από τους οποίους είναι νεαροί μπαχαλάκηδες και όπως έχει αποδειχθεί γόνοι καλών – ευκατάστατων ή πολιτικών οικογενειών που επιδίδονται στην καταστροφή για να… διασκεδάσουν).
Έτσι, λοιπόν, σε σχεδόν μηδενικό χρόνο, ξαναβγήκαν οι γνωστοί – άγνωστοι, σε ομάδες των 100 και 150 ατόμων, για να ξεσπάσουν την οργή τους ή τα ψυχολογικά τους προβλήματα σε περιουσίες απλών πολιτών, αλλά και για να αποδείξουν -για μία ακόμη φορά, πως υφίστανται ως “οντότητες” και είναι έτοιμοι να βάλουν το “χεράκι” τους για να εγκαθιδρυθεί το χάος. Μετά τις “διαμαρτυρίες” τους, συνηθίζουν να πίνουν μερικές μπύρες, για να απολαύσουν τα “κατορθώματά” τους… (καμμένοι κάδοι, σπασμένες βιτρίνες καταστημάτων, σπασμένα αυτοκίνητα κ.α.).
Ως χρήσιμοι ηλίθιοι του συστήματος, αλλά και ξένων μυστικών υπηρεσιών, κατορθώνουν να διαφεύγουν σχεδόν πάντα την σύλληψη, ενώ και όταν συλλαμβάνονται εμφανίζονται γνωστοί δικηγόροι που φροντίζουν για την απελευθέρωσή τους.
Η απορία που υπάρχει στους πολίτες είναι όχι μόνο καταγεγραμμένη, αλλά και απολύτως λογική: Πώς είναι δυνατόν Συνέχεια
Έρωτά μου, τοκογλύφε: «Μπράβο καρντάσι, είμαστε οι καλύτεροι»
Τα στερεότυπα στις λέξεις δημιουργούν στερεότυπα στο μυαλό. Η Θεσσαλονίκη, από τη δεκαετία του ‘80, ζει και αναπαύεται σε δύο στερεότυπα: πως είναι ερωτική πόλη και αδικημένη πόλη. Το πρώτο δημιουργήθηκε από τους επισκέπτες του Σαββατοκύριακου. Αθηναίοι, κυρίως νέο-γιάπηδες, που ανέβαιναν ως τη Θεσσαλονίκη, έκαναν τις δουλειές τους και στη συνέχεια ξέσφιγγαν τη γραβάτα, τα έσπαγαν στα μπουζούκια, ερωτεύονταν το ταμπεραμέντο του Βορρά και ζούσαν τους εφήμερους έρωτες που τους έκαναν ασφαλείς τα 500 τόσα χιλιόμετρα από την Αθήνα. Τα ερωτικά τραγούδια που γράφτηκαν για τη Θεσσαλονίκη είχαν και αυτά τον ρόλο τους, αλλά ήταν απειροελάχιστος μπροστά στη λύσσα για ζωή που διένυε χιλιόμετρα Εθνικής κι έπαιρνε αεροπλάνα, για να πιστέψει πως ερωτεύεται στη Θεσσαλονίκη και τελικώς ερωτεύεται τη Θεσσαλονίκη.
Το στερεότυπο της αδικημένης πόλης δημιουργήθηκε από τους ηγέτες της πόλης και γρήγορα πέρασε στην ίδια την πόλη. Από ανίκανους ηγέτες, που βιάζονταν να αντικειμενοποιήσουν την ανικανότητά Συνέχεια
Χρυσή εποχή για την Ελλάδα 1967-1974
Ως απλος Ελληνας πολιτης συνκρινω.
Κακα τα ψεματα
Η καλυτερη εποχη για την Ελλαδα ηταν το 1967-1974.
Συνέχεια
«Συνύπαρξη» αστυνομικών-κουκουλοφόρων. ΒΙΝΤΕΟ !