περιοχής
Θα πληρώσουμε 30 εκατ.€ για ύδρευση από βρόχινο νερό, επειδή οι «Ελληνικός Χρυσός» & «Eldorado» θα χρησιμοποιούν το καθαρό νερό, που έπιναν οι κάτοικοι της περιοχής
Χρυσό θα πληρώσουν το νερό στις Σκουριές!
Οι Έλληνες φορολογούμενοι θα πληρώσουν 30 εκατομμύρια ευρώ για να κατασκευαστεί φράγμα στις Σκουριές, για ύδρευση της περιοχής από βρόχινο νερό, επειδή οι «Ελληνικός Χρυσός» και «Eldorado Gold» χτίζουν άλλο φράγμα για τις ανάγκες της εξόρυξης, και θα χρησιμοποιούν το καθαρό νερό των πηγών του Κάκαβου, που μέχρι τώρα έπιναν οι κάτοικοι ολόκληρης της προ Αθω περιοχής.
Το νέο φράγμα, που θα πληρώσουν οι Ελληνες φορολογούμενοι, είχε προωθήσει ως τη βέλτιστη λύση ο τότε υφυπουργός Οικονομικών και νυν δήμαρχος Αριστοτέλη, Χρήστος Πάχτας, για την εξυπηρέτηση των σχεδίων της παλιάς μεταλλευτικής εταιρείας «TVX Gold». Συνέχεια
Πρόταση – βόμβα για το φόρο στα ακίνητα
Πρόταση «βόμβα» και σε πλήρη αντίθεση με όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα έφερε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το υπουργείου Οικονομικών για τον Ενιαίο Φόρο ακινήτων κατά τη διάρκεια σύσκεψης της τρικομματικής επιτροπής που ολοκληρώθηκε πριν λίγες ώρες.
Ο νέος φόρος που θα ισχύσει από το 2014 θα είναι ουσιαστικά ένα διευρυμένο «χαράτσι» καθώς δεν θα φορολογηθεί συνολικά η ακίνητη περιουσία του κάθε φορολογούμενου, αλλά θα επιβληθεί φόρος στο κάθε ακίνητο ξεχωριστά είτε αυτό βρίσκεται εντός σχεδίου είτε εκτός σχεδίου.
Oπως αναφέρει αρμόδιος παράγοντας που συμμετείχε στη σημερινή σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Οικονομικών, η φιλοσοφία του νέου φόρου θα βασιστεί στον τρόπο εφαρμογής του Έκτακτου Ειδικού Τέλους Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών αλλά θα είναι κατά πολύ μειωμένος σε σχέση με τα ισχύοντα.
Αν για παράδειγμα κάποιος έχει σήμερα ως μοναδικό περιουσιακό στοιχείο ένα διαμέρισμα 100 Συνέχεια
ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ: Δεν αναδεικνύεται στα ΜΜΕ — Με φόρους και περικοπές επιδομάτων οι πολιτικοί βάζουν ταφόπλακα
Q&A: το ελληνικό δημογραφικό πρόβλημα
του Νίκου Ράπτη
Q: Αναφέρεστε στο δημογραφικό ως ένα από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας! Ακου δημογραφικό! Τίποτα πιο συντηρητικό δε βρήκατε;
Α: Το ερώτημά σας θέτει αμέσως-αμέσως ένα ενδιαφέρον ζήτημα: πώς να αξιολογούμε τη σημασία των διαφόρων πολιτικών-κοινωνικών ζητημάτων; Το καθεστώς ελληνικό πολιτικό σύστημα αξιολογεί ως σημαντικό ότι αποφέρει ψήφους: τα αιτήματα των ισχυρών κοινωνικών ομάδων ή των ψηφοφόρων με επιρροή. Ως εκ τούτου σπανίως λαμβάνει «δυσάρεστες» αποφάσεις, παρά μόνο όταν είναι ολοφάνερο πως η παράταση της αδράνειας ή του λαϊκισμού θα σημάνει καταβολή ακόμα βαρύτερου πολιτικού κόστους: αν ας πούμε καταρρεύσει ο προϋπολογισμός ή/και ξαναμπούμε σε επιτήρηση, θα ζημιωθούμε εκλογικά περισσότερο από ότι αν αυξήσουμε το ΦΠΑ. Οπότε….
Αυτή η αντίληψη έχει ένα «δημοκρατικό» επίχρισμα, που ίσως να παίζει και το ρόλο της «θεωρίας»: η πολιτική είναι για να «υπηρετεί τον πολίτη», να ασχολείται με όσα «νοιάζουν» τους ψηφοφόρους. Και ποιοι είμαστε εμείς για να πούμε πως σημαντικό είναι το ένα ή το άλλο; Ας το κρίνει αυτό η ίδια η κοινωνία! Εμείς εδώ «εκπροσωπούμε» την κοινωνία, τους πολίτες, τους συντοπίτες μας κ.ο.κ. Αυτοί εντέλει μας υπαγορεύουν τι θέλουν να αλλάξει -και τι όχι.
Δυστυχώς, από αυτήν την «συνταγή» απουσιάζουν εντελώς δύο πολύτιμα συστατικά: το πρώτο είναι η ισότητα. Η καθεστηκυία προσέγγιση «εκ κατασκευής» ισχυροποιεί τους ήδη ισχυρούς, που εξ ορισμού έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας, «βαραίνουν» περισσότερο εκλογικά (ιδίως σε ένα πολιτικό σύστημα όπου «ανταλλακτική αξία» έχει το χρήμα, η διασημότητα, η οικογενειακή παράδοση) κ.ο.κ. Το δεύτερο είναι η ευθύνη: λειτουργώντας κατ, αυτόν τον τρόπο, η πολιτική εξουσία απορρίπτει μετά βδελυγμίας έννοιες όπως «πρόγνωση», «χρέος», «παιδαγωγικός ρόλος της πολιτικής». Απορρίπτει δηλαδή την ουσία της «ηγετικότητας», του αγγλοσαξονικού «leadership».
Προτείνω να αξιολογήσουμε τα πολιτικά μας προβλήματα αλλιώς: κριτήριό μας να είναι ποια από τα πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα, εφόσον εξελιχθούν ανενόχλητα για μερικά ακόμα χρόνια, θα προκαλέσουν αμετάκλητες, ανεπίστρεπτες, ανεπανόρθωτες ζημιές. Πόσο μάλλον αν αυτές οι βλάβες θα είναι εις θέση να υπονομεύσουν ακόμα και την ίδια την ύπαρξη της Ελλάδας και του ελληνισμού, ως δημοκρατικού-εθνικού κράτους, μέσα σε έναν ορατό χρονικό ορίζοντα…
Κατ, αρχήν, υπάρχουν τέτοια ζητήματα; Ε, λοιπόν υπάρχουν, και το ένα είναι το δημογραφικό! Δυστυχώς για μας βέβαια, είναι πράγματι ένα ζήτημα που στην τρέχουσα πολιτική αγορά δεν «πουλάει», δεν είναι, όπως λέγεται, «σέξι». Φταίει η πολιτική μας ιστορία γι, αυτό, αλλά και η πολιτική σημειολογία της μεταπολίτευσης: για το δημογραφικό μιλάνε συνήθως «συντηρητικοί», «αντιδραστικοί», «εθνικιστές» κ.ο.κ (η εκκλησία, οι οργανώσεις πολυτέκνων, κ.λπ). Αρα είναι ένα θέμα με το οποίο δεν ασχολούμαστε! Ανάλογα προβλήματα συναντώνται στη Βρετανία (όπου η γραμμή μεταξύ «ιδιωτικού» και «δημοσίου» είναι πολύ βαθιά και πολύ πλατειά και κάθε επιδίωξη παρέμβασης του κράτους στον ιδιωτικό χώρο, στο πόσα παιδιά π.χ. θα γεννά κάθε γυναίκα, θεωρείται τουλάχιστο άκομψη), στη Γερμανία προφανώς (όπου κάθε συζήτηση περί δημογραφίας αποπνέει μια αύρα «ευγονικής» «φυλετικής καθαρότητας» με παραπομπές στη ναζιστική περίοδο) στην Ισπανία και την Ιταλία (όπου είναι ακόμα νωπές οι αναμνήσεις των αντιπαραθέσεων για τη νομιμοποίηση του διαζυγίου ή των αμβλώσεων).
Τα πράγματα είναι διαφορετικά στη Γαλλία, όπου η λεγόμενη «οικογενειακή πολιτική» είναι η πολιτική απάντηση της République στη φτώχεια, αλλά και στην επούλωση των τραυμάτων του Α, και κυρίως του Β, παγκοσμίου πολέμου. Έτσι στη Γαλλία το «δημογραφικό» έχει ένα «προοδευτικό» πρόσημο: δεν είναι τυχαίο από αυτήν την άποψη που η Γαλλία είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης στη γεννητικότητα. Με παρόμοιο τρόπο, στις σκανδιναβικές χώρες, οι πολιτικές υπέρ του παιδιού, υπέρ της απελευθέρωσης της γυναίκας κ.ο.κ συνέβαλαν αποφασιστικά στην υψηλή σχετικά γεννητικότητα.
Καταληκτικά: το δημογραφικό στην Ελλάδα θεωρείται συντηρητικό ζήτημα, δεν «πουλάει» κ.λπ. Και λοιπόν; Το ζητούμενο είναι να διαπιστώσουμε αν ένα πρόβλημα είναι σημαντικό και θα επηρεάσει το μέλλον της πατρίδας, αλλά και το δικό μας ή εκείνο των παιδιών μας! Όχι αν «πουλάει», αν είναι «δεξιό» κ.ο.κ.!
Q: Αν, όπως λέτε, το «δημογραφικό» έχει συντηρητικό πρόσημο, αυτό οφείλεται στο ότι έχει πολύ Συνέχεια
Και τώρα εγκληματίες πολιτικάντηδες αναλύστε αν είναι αυτοάμυνα ή αυτοδικία η δολοφονία του ληστή στην Παιανία
Το φονικό που έγινε σήμερα στην Παιανία ήταν θέμα χρόνου και συγκυριών να συμβεί. Απειρες φορές έχουμε γράψει πως όλοι μας είμαστε υποψήφια θύματα κακοποιών με την έξαρση της εγκληματικότητας που παρατηρείται τα τελευταία 4 τουλάχιστον χρόνια. Κάπως πρέπει να προστατευθούμε επιτέλους, αφού τόσο οι κυβερνήσεις όσο και οι αρμόδιοι υπουργοί αδιαφόρησαν εγκληματικά για τους πολίτες και τις περιουσίες τους αφήνοντας μας στο έλεος του κάθε εγκληματία, ημεδαπού ή αλλοδαπού άσχετο. Και η αστυνομία χωρίς προσωπικό και μέσα αρκείται σε στατικές για την αύξηση της εγκληματικότητας!
Αντί έστω και τώρα να ζητήσουν συγνώμην και να δουν τι θα κάνουν αυτοί έπιασαν πρωί πρωί στασίδι στα παράθυρα κι εξετάζουν αν πρόκειται για αυτοάμυνα ή για αυτοδικία και το ποια κυβέρνηση φταίει περισσότερο που ‘γινε η χώρα ξέφραγο αμπέλι. Δεν έχετε ζήσει στο πετσί σας τη βία των κακοποιών,για αυτό και δεν σας νοιάζει λεχρίτες.
‘Αι σιχτίρ μωρέ όλοι σας!
Τα κάστανα και πάλι πρέπει να τα βγάλει απ΄ τη φωτιά η δικαιοσύνη, πλην όμως κι αυτή μας φαίνεται και τυφλή και κουφή!
Ζείδωρον
Διαβάστε το χρονικό του φονικού Συνέχεια
Απαγορεύθηκε στην Μασσαλία η ανέγερση τεμένους
Πως λέμε, τέμενος στο Βοτανικό. Καμία σχέση.
Το διοικητικό δικαστήριο της Μασσαλίας, με απόφασή του που εκδόθηκε την περασμένη Πέμπτη, Συνέχεια
Σεμινάριο για καλό σεξ από παντρεμένες σε νεαρούς
Σεμινάριο για καλό σεξ από παντρεμένες σε νεαρούς
Σοκ προκάλεσε στην κοινωνία θεσσαλικής πόλης, η αποκάλυψη ότι παντρεμένες κυρίες παρέδιδαν μαθήματα σεξουαλικής συμπεριφοράς και απόδοσης σε νεαρούς της περιοχής τους, αλλά και γειτονικών δήμων.
Το σκάνδαλο αποκάλυψε η νεαρή σύντροφος ενός από τους «μαθητές» του σεμιναρίου όταν αποφάσισε να τον παρακολουθήσει μερικές φορές, επειδή πίστευε ότι την απατούσε.
Το σπίτι μίας από τις κυρίες που ήταν χτισμένο και απομακρυσμένο από κατοικημένη περιοχή ,είχε γίνει πόλος έλξης των νεαρών, αφού εκεί μαζευόταν όλες οι φίλες της οικοδέσποινας που πρόσφεραν τις εμπειρίες τους στους νεαρούς.
Μία φορά την εβδομάδα και νυχτερινές ώρες, οι κυρίες και οι νεαροί, συναντιόταν μυστικά και προσεκτικά. Ο σύζυγος της οικοδέσποινας έλειπε λόγω επαγγέλματος τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα από το σπίτι, οπότε είχαν ήσυχο το κεφάλι τους.
Το «σεμινάριο» όπως το είχαν ονομάσει οι «διαβολικές» κυρίες, περιλάμβανε συζητήσεις και εμπειρίες του καθενός από τη σεξουαλική του ζωή αλλά και προβλήματα που αντιμετώπιζαν με την σύντροφό τους . Οι κυρίες ως έμπειρες τους συμβούλευαν, αλλά και τους βοηθούσαν να αποκτήσουν εμπειρίες κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης….
Κάθε σεμινάριο τελείωνε με ξεφάντωμα ποτό και χορό ….. Όλες αυτές τις σκηνές τις έζησε η νεαρή απατημένη σύντροφος του νεαρού όταν κατάφερε να μπει στον κήπο του σπιτιού, που βρισκόταν στον κάμπο και να δει με τα ίδια της τα μάτια το σκηνικό που της προκάλεσε σοκ.
Παρόλα αυτά όμως ήταν υπομονετική με το γεγονός και χωρίς να αντιδράσει εκείνο το βράδυ, περίμενε ώσπου να συναντηθεί με τον σύζυγό της «πρώτης κυρίας του σεμιναρίου», τον οποίο ενημέρωσε.
Το τέλος ήταν αναμενόμενο: σε ένα υποτιθέμενο ταξίδι του, ο σύζυγος της κυρίας γύρισε ξαφνικά και ανοίγοντας την πόρτα του σπιτιού του έπεσε μπροστά σε ένα θέαμα, που αν δεν το έβλεπε με τα ίδια του τα μάτια δε θα το φανταζόταν.
Αν και ο ίδιος δεν θέλησε να πάρει διαστάσεις το θέμα παρόλο που ζήτησε διαζύγιο από τη γυναίκα του , η νεαρή κοπέλα που ανακάλυψε το «σεξουαλικό σεμινάριο», τους έκανε «βούκινο» στην περιoχή .
mySatellite 