Ο Στουρνάρας έχει δίκιο για τα 500,00 ευρώ! Το θέμα δεν είναι το ποσό, αλλά το πόσο!

του Στρατή Μαζίδη

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς ή να συγκρατήσει από την παρουσία του Γιάννη Στουρνάρα στον eniko. Ο ΥΠΟΙΚ περιέγραφε μια μαγική εικόνα. Πρωτογενή πλεονάσματα, ξένοι επενδυτές που θέλουν να τον δουν κτλ.

Μόνο που δεν έκλαψε – κι εγώ μαζί του, σνιφ – όταν κάποιος βιομήχανος του είπε βάζοντας το χέρι στην καρδιά:

Γιάννη αν και με τις αποφάσεις που λαμβάνεις εγώ χάνω, σε στηρίζω γιατί είναι σωστές.

Τέτοια λέγε του Στουρνάρα και άντε να δεις προκοπή. Νομίζω πως δάκρυσε όλη η χώρα με την κατάθεση ψυχής του βιομηχάνου.

Και φυσικά ο υπουργός μας είπε πως ξέρει από τα πεθερικά του πως είναι να ζεις με € 500,00. Το θέμα υπουργέ δεν

Εντός της βδομάδας διάγγελμα Χριστόφια για το μνημόνιο

Ο πρόεδρος Χριστόφιας δήλωσε ότι εντός της εβδομάδας θα απευθύνει διάγγελμα στον κυπριακό λαό για το μνημόνιο. Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου, αν υπέγραψε συμφωνία με την τρόϊκα, απάντησε αρνητικά.

Εξάλλου, σε ομιλία του σε εκδήλωση των λαϊκών οργανώσεων Λαπήθου-Καραβά ο Κύπριος πρόεδρος τόνισε ότι δόθηκε σκληρότατη μάχη με τους εκπροσώπους της τρόικας για την υπεράσπιση

Τι κάνουμε; Πρόταση για την έξοδο από την κρίση

Ο Χαρίλαος Τρικούπης και ο Θεόδωρος Δηληγιάννης

Στην ελληνική πολιτική σκηνή του τέλους του 19ου αιώνα, ο Θεόδωρος Δηληγιάννης, αρχηγός του τότε Εθνικού κόμματος, απόγονος κοτζαμπάσηδων και κλασικός εκπρόσωπος της πολιτικής φαυλότητας, αντιπολιτευόταν με πάθος το μεγάλο πολιτικό ηγέτη Χαρίλαο Τρικούπη. Όταν ο τελευταίος, ο οποίος το 1893 υποχρεώθηκε να πει το ιστορικό «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», τον ρώτησε «τελικά, ποια είναι η δική σας πολιτική κύριε Δηληγιάννη», εκείνος του απάντησε : « Η πολιτική μου είναι ακριβώς η αντίθετη της ιδικής σας κύριε Τρικούπη»!

Ο οξύς καταγγελτικός λόγος, η αντίθεση στη θέση χωρίς θέση, υπήρξε πάντοτε γνωστό υποπροϊόν του πολιτικού λαϊκισμού και της ανευθυνότητας. Η έλλειψη πολιτικής πλατφόρμας, η αοριστολογία, η αντιφατικότητα, είναι συχνό φαινόμενο, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων και μάλιστα σε χώρες με έντονο κοινωνικό παρορμητισμό και ευκολοπιστία όπως η δική μας. Βολεύει την πολιτική πατρονία και ανακολουθία πονηρών πολιτευτών που οσφυοκάμπτουν πρόθυμα στους ισχυρούς της παραεξουσίας, εγχώριας και διεθνούς. Οφείλεται επιπλέον σε σύγχυση ιδεών, πείσματος, ανεπάρκεια γνώσεων, πείρας και πολιτικού οράματος.  Στην εκ του πονηρού στάση, να μην γίνονται