Έρευνα: Μέχρι το 2050 ο μισός πληθυσμός θα έχει μυωπία


300314170946_6553

Αν η σημερινή αυξητική τάση συνεχιστεί, μέχρι το 2050 ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός, σχεδόν 5 δισεκατομμύρια άνθρωποι, θα χρειάζονται γυαλιά για να βλέπουν μακριά, προβλέπει διεθνής μελέτη οφθαλμιάτρων.

Σύμφωνα με το Tovima.gr, η μυωπία οφείλεται σε παραμόρφωση του βολβού του ματιού, λόγω της οποίας το είδωλο εστιάζεται μπροστά από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα, αντί ακριβώς πάνω του. Ως αποτέλεσμα, ο ασθενής δεν βλέπει μακριά.

Επιδημία
Οι οφθαλμίατροι προσπαθούν εδώ και δεκαετίες να εξηγήσουν την επιδημία μυωπίας που μαίνεται σε όλο τον κόσμο. Στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ το ποσοστό των νέων ενηλίκων που πάσχουν από μυωπία

Συνέχεια

Ο κόσμος το 2014 όπως τον πρόβλεψε ο Ισαάκ Ασίμοφ το 1964


Πενήντα χρόνια πριν ο Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας οι προβλέψεις του έμοιαζαν παράλογες και αδιανόητες…

Κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Έκθεσης στην Νέα Υόρκη το 1964 ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Ισαάκ Ασίμοφ έκανε προβλέψεις για το πώς θα είναι ο κόσμος ύστερα από 50 χρόνια.

Οι προβλέψεις του δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα The New York Times. Διαβάζοντάς τις σήμερα, καταλαβαίνεις ότι ο συγγραφέας πέτυχε να προβλέψει σχεδόν όλες τις τεχνολογικές κατακτήσεις.

Σύμφωνα με τον Ασίμοφ, το ήμισυ της ηλεκτρικής ενέργειας το 2014 θα παράγεται από πυρηνικούς σταθμούς και στις απέραντες ερήμους της Αριζόνα και του Καζακστάν θα λειτουργούν ηλιακοί σταθμοί ηλεκτρικής ενέργειας. Συνέχεια

Σμύρνη 1922: Η άγνωστη επιχείρηση διάσωσης Ελλήνων – Οι εγγονοί δυο πρωταγωνιστών μιλούν


Μια άγνωστη στους περισσότερους ιστορία από τη τραγωδία της σφαγής στη Σμύρνη το 1922, φέρνουν στο φως οι εγγονοί δύο πρωταγωνιστών που εκείνες τις ημέρες της καταστροφής και του αίματος ανέλαβαν να σώσουν ότι μπορούσε να σωθεί : ανθρώπινες ζωές. Μια επιχείρηση εκκένωσης από τη κόλαση.

 Ο ένας πρωταγωνιστής ήταν ο πλοίαρχος τότε Ι.Ε Θεοφανίδης. Και ο δεύτερος ο πάστορας Αsa Jennings αnό το αμερικανικό ΥMCA. Πως ακριβώς οι δυο τους “έστησαν” την επιχείρηση εκκένωσης – διάσωσης την εξηγεί ο εγγονός του Θεοφανίδη, ο ναύαρχος Ι. Θεοφανίδης που αυτές τις ημέρες φιλοξενεί στην Αθήνα τον εγγονό του πάστορα Jennings Ρόμπερτ,ο οποίος δεν σταμάτησε να ερευνά για πολλά χρόνια εκείνη την απίστευτη άγνωστη ιστορία.

Ο ναύαρχος Θεοφανίδης υποστηρίζει ότι η επικρατούσα άποψη όλα αυτά τα χρόνια ήταν ότι “ο Ελληνικός Στόλος απεχώρησε χωρίς να προσφέρει την παραμικρή βοήθεια στον Ελληνικό, Αρμενικό και Εβραϊκό πληθυσμό στην Σμύρνη και στα περίχωρα της. Και εδώ αρχίζει το ψέμα”,λέει αρχίζοντας την αφήγησή του:

Ο Ελληνικός στόλος είχε ως αποστολή την υποστήριξη του υποχωρούντος Ελληνικού στρατού από την Μικρά Ασία.

Την 26 Αύγουστου/ 7 Σεπτεμβρίου η μοίρα του στόλου αποτελούμενη από τα Θωρηκτά Λήμνος Κιλκίς το Καταδρομικό Έλλη τα αντιτορπιλικά Ασπίς ,Σφενδόνη και το εύδρομο Νάξος υπό την διοίκηση του Υποναύαρχου Καλαμίδα εξέπλευσε της Σμύρνης και την νύκτα αγκυροβόλησε έναντι της ακτής Βουρλά της Ερυθραίας εντός του κόλπου της Σμύρνης.

Την αυτήν νύκτα υπό του Ναύαρχου του ελαφρού στόλου εξεδόθη διαταγή προς το Θωρηκτό Κιλκίς με κυβερνήτη τον Πλοίαρχο Ι.Ε.Θεοφανίδη ΒΝ όπως έχον υπό την διοίκηση του το καταδρομικό Έλλη ,τα αντιτορπιλικά Ασπίς και Βέλος να υποστήριξη την αποχώρηση του στρατού από Σμύρνη προς Τσεσμέ.. Συνέχεια

Η κρίση τρώει τα παιδιά μας: Συρρικνώνεται ο πληθυσμός της Ελλάδας


Μείωση των γεννήσεων λόγω των δυσμενών κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών που επικρατούν στην Ελλάδα. Τι δείχνουν τα στοιχεία

Σε συνδυασμό και με την αύξηση του αριθμού των αυτόματων αποβολών στις κυήσεις, ένα θλιβερό γεγονός που οι επιστήμονες αποδίδουν στο άγχος της κρίσης, ο πληθυσμός της Ελλάδας αρχίζει να συρρικνώνεται επικίνδυνα.

Τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας και της έρευνας που πραγματοποίησε η Β΄ Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική του Αρεταίειου Νοσοκομείου είναι ανησυχητικά, καθώς φωτογραφίζουν τη ραγδαία μείωση που υπέστη από το 2011 στο 2012 ο αμιγώς ελληνικός πληθυσμός.

Σύμφωνα με τα ευρήματα, οι γεννήσεις συνολικά κατέγραψαν μείωση 5,7% πέρσι, ενώ για πρώτη φορά το φαινόμενο Συνέχεια

Τολμώ και αποκαλύπτω ποιος και γιατί θέλει τη Θράκη


komotini

Του Παναγιώτη Λελιάτσου

Τα τελευταία χρόνια ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Θράκης έχει στοχοποιήσει τον ρόλο και τον παράγοντα του Τουρκικού προξενείου θεωρώντας ότι δημιουργεί όλες εκείνες τις συνθήκες στις οποίες αργά η γρήγορα θα τεθεί θέμα απόσχισης της Δυτικής Θράκης από τον εθνικό κορμό. Όλοι μας έχουν στρέψει τα βέλη και τα μάτια επάνω στις δράσεις και τις κινήσεις όλων εκείνων που προωθούν αυτές τις πολιτικές. Προσφάτως όμως έχει μπει δυναμικά στην περιοχή άλλος ένας παράγων ίσως και πιο δυναμικός και λέγεται γερμανική επιρροή. Μέχρι σήμερα ακούγαμε και βλέπαμε κάποιους παράγοντες οι οποίοι βγαίνανε δημοσίως και μιλούσαν για ένα μοντέλο ανάπτυξης στην περιοχή μέσω της σύστασης των ΕΟΖ. Αυτό όμως που δεν γνωρίζαμε είναι ότι στην Θράκη προετοιμάζεται ένα σκηνικό συνεκμετάλλευσης μεταξύ τούρκων και Γερμανών.

Ειδικά στην Θράκη η δημιουργία ΕΟΖ είναι προ των πυλών. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που βλέπουμε τον τουρκικό εθνικισμό να έχει ενεργοποιηθεί σε τέτοιον βαθμό τελευταία και να προωθεί αυτή την ιδέα. Η αριστερά υιοθετώντας τον εθνικισμό του αντιπάλου, σιωπά για τα όσα κάνει ο τουρκικός εθνικισμός, δηλαδή ο τουρκικός καπιταλισμός, με την βοήθεια και την προτροπή του πάντα συμμάχου του γερμανικού καπιταλισμού, στην Θράκη. Και βαφτίζει φασισμό οποιαδήποτε αντίδραση που προέρχεται μόνο από την ελληνική πλευρά. Στην Θράκη δεν αλωνίζουν μόνο οι τούρκοι εθνικιστές, με διάφορες οργανώσεις που έχουν φιλοτεχνήσει μέχρι και τούρκικη σημαία της Θράκης. Έχουμε και οικονομικές τουρκικές κινήσεις με γερμανικό πάντα υπόβαθρο. Υπάρχουν τουρκικές τράπεζες στην περιοχή που έχουν διεισδύσει στην τοπική οικονομία με κεφάλαια γερμανικής προελεύσεως.

Έχουμε επίσης το φαινόμενο να κλείνουν ή να παραπαίουν υπερβολικά πολλές τοπικές επιχειρήσεις-εργοστάσια, και ένα διαρκώς αυξανόμενο ενδιαφέρον από τουρκικά επιχειρηματικά συμφέροντα για την εξαγορά τους. Με την βοήθεια ειδικών της ημεδαπής που ειδικεύονται σε τέτοιες αγοραπωλησίες ως μεσάζοντες, με το αζημίωτο. Πρωταγωνιστικό ρόλο στις κινήσεις για την δημιουργία ΕΟΖ στην Θράκη παίζει το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, και κάποιοι βουλευτές της εκεί μειονότητας. Ο επικεφαλής του τουρκικού προξενείου μάλιστα είναι παρών στις συναντήσεις στελεχών της Deutsche Bank με έλληνες υπουργούς. Και φυσικά η περιοχή έχει δεχθεί εκτός από τις πάμπολλες Συνέχεια

Ποιοι πληρώνουν και ποιοι γλιτώνουν το Τέλος Επιτηδεύματος. Ο «τιμοκατάλογος» για τα επαγγελματικά ΑΦΜ


Με τις «ταρίφες» του 2012 θα πληρώσουν το Τέλος Επιτηδεύματος φέτος, όσοι συμπληρώσουν τον Πίνακα 2 της πρώτης σελίδας της φορολογικής δήλωσης (έντυπο Ε1). Ενδέχεται όμως να κληθούν για έλεγχο, όπως τονίζεται στις νέες οδηγίες του υπουργείου Οικονομικών προς τις εφορίες.

Για να γλιτώσουν το αυξημένο Τέλος Επιτηδεύματος, όσοι φορολογούμενοι εισέπραξαν το 2012 αμοιβές για τις οποίες εξέδωσαν αποδείξεις από δελτίο παροχής υπηρεσιών («μπλοκάκι») οι αμοιβές αυτές θεωρούνται ουσιαστικά εισοδήματα προερχόμενα από μισθωτές υπηρεσίες, θα πρέπει να αναγράψουν το σημείο «Χ» πάνω στη λέξη «ΝΑΙ» που βρίσκεται δίπλα από τον κωδικό 019 ή 020. Έτσι κατά την εκκαθάριση της φορολογικής δήλωσης να υπολογιστεί το τέλος επιτηδεύματος στο ποσό των 500 ευρώ κι όχι στο αυξημένο επίπεδο των 650 ευρώ που ορίστηκε φέτος για όλους τους υπόλοιπους ελεύθερους επαγγελματίες.

Στην κατηγορία των φορολογουμένων αυτών υπάγονται όσοι εργαζόμενοι με «μπλοκάκια» έχουν έγγραφη σύμβαση με μέχρι 3 εργοδότες (φυσικά ή νομικά πρόσωπα) ή όσοι εισέπραξαν το 75% των ακαθάριστων εσόδων τους από 1 μόνο εργοδότη.

Συγκεκριμένα, όπως τονίζεται σε σχετική εγκύκλιο που εξέδωσε ο γ.γ. Δηημοσίων Εσόδων κ. Χ.Θεοχάρης:
Συνέχεια

ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ: Δεν αναδεικνύεται στα ΜΜΕ — Με φόρους και περικοπές επιδομάτων οι πολιτικοί βάζουν ταφόπλακα


δημογραφικοQ&A: το ελληνικό δημογραφικό πρόβλημα

του Νίκου Ράπτη

Q: Αναφέρεστε στο δημογραφικό ως ένα από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας! Ακου δημογραφικό! Τίποτα πιο συντηρητικό δε βρήκατε;

 

Α: Το ερώτημά σας θέτει αμέσως-αμέσως ένα ενδιαφέρον ζήτημα: πώς να αξιολογούμε τη σημασία  των διαφόρων πολιτικών-κοινωνικών ζητημάτων; Το καθεστώς ελληνικό πολιτικό σύστημα αξιολογεί ως σημαντικό ότι αποφέρει ψήφους: τα αιτήματα των ισχυρών κοινωνικών ομάδων ή των ψηφοφόρων με επιρροή. Ως εκ τούτου σπανίως λαμβάνει «δυσάρεστες» αποφάσεις, παρά μόνο όταν είναι ολοφάνερο πως η παράταση της αδράνειας ή του λαϊκισμού θα σημάνει καταβολή ακόμα βαρύτερου πολιτικού κόστους: αν ας πούμε καταρρεύσει ο προϋπολογισμός ή/και ξαναμπούμε σε επιτήρηση, θα ζημιωθούμε εκλογικά περισσότερο από ότι αν αυξήσουμε το ΦΠΑ. Οπότε….

Αυτή η αντίληψη έχει ένα «δημοκρατικό» επίχρισμα, που ίσως να παίζει και το ρόλο της «θεωρίας»: η πολιτική είναι για να «υπηρετεί τον πολίτη», να ασχολείται με όσα «νοιάζουν» τους ψηφοφόρους. Και ποιοι είμαστε εμείς για να πούμε πως σημαντικό είναι το ένα ή το άλλο; Ας το κρίνει αυτό η ίδια η κοινωνία! Εμείς εδώ «εκπροσωπούμε» την κοινωνία, τους πολίτες, τους συντοπίτες μας κ.ο.κ. Αυτοί εντέλει μας υπαγορεύουν τι θέλουν να αλλάξει -και τι όχι.

Δυστυχώς, από αυτήν την «συνταγή» απουσιάζουν εντελώς δύο πολύτιμα συστατικά: το πρώτο είναι η ισότητα. Η καθεστηκυία προσέγγιση «εκ κατασκευής» ισχυροποιεί τους ήδη ισχυρούς, που εξ ορισμού έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας, «βαραίνουν» περισσότερο εκλογικά (ιδίως σε ένα πολιτικό σύστημα όπου «ανταλλακτική αξία» έχει το χρήμα, η διασημότητα, η οικογενειακή παράδοση) κ.ο.κ. Το δεύτερο είναι η ευθύνη: λειτουργώντας κατ, αυτόν τον τρόπο, η πολιτική εξουσία απορρίπτει μετά βδελυγμίας έννοιες όπως «πρόγνωση», «χρέος», «παιδαγωγικός ρόλος της πολιτικής». Απορρίπτει δηλαδή την ουσία της «ηγετικότητας», του αγγλοσαξονικού «leadership».

Προτείνω να αξιολογήσουμε τα πολιτικά μας προβλήματα αλλιώς: κριτήριό μας να είναι ποια από τα πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα, εφόσον εξελιχθούν ανενόχλητα για μερικά ακόμα χρόνια, θα προκαλέσουν αμετάκλητες, ανεπίστρεπτες, ανεπανόρθωτες ζημιές. Πόσο μάλλον αν αυτές οι βλάβες θα είναι εις θέση να υπονομεύσουν ακόμα και την ίδια την ύπαρξη της Ελλάδας και του ελληνισμού, ως δημοκρατικού-εθνικού κράτους, μέσα σε έναν ορατό χρονικό ορίζοντα…

Κατ, αρχήν, υπάρχουν τέτοια ζητήματα; Ε, λοιπόν υπάρχουν, και το ένα είναι το δημογραφικό! Δυστυχώς για μας βέβαια, είναι πράγματι ένα ζήτημα που στην τρέχουσα πολιτική αγορά δεν «πουλάει», δεν είναι, όπως λέγεται, «σέξι». Φταίει η πολιτική μας ιστορία γι, αυτό, αλλά και η πολιτική σημειολογία της μεταπολίτευσης: για το δημογραφικό μιλάνε συνήθως «συντηρητικοί», «αντιδραστικοί», «εθνικιστές» κ.ο.κ (η εκκλησία, οι οργανώσεις πολυτέκνων, κ.λπ). Αρα είναι ένα θέμα με το οποίο δεν ασχολούμαστε! Ανάλογα προβλήματα συναντώνται στη Βρετανία (όπου η γραμμή μεταξύ «ιδιωτικού» και «δημοσίου» είναι πολύ βαθιά και πολύ πλατειά και κάθε επιδίωξη παρέμβασης του κράτους στον ιδιωτικό χώρο, στο πόσα παιδιά π.χ. θα γεννά κάθε γυναίκα, θεωρείται τουλάχιστο άκομψη), στη Γερμανία προφανώς (όπου κάθε συζήτηση περί δημογραφίας αποπνέει μια αύρα «ευγονικής» «φυλετικής καθαρότητας» με παραπομπές στη ναζιστική περίοδο) στην Ισπανία και την Ιταλία (όπου είναι ακόμα νωπές οι αναμνήσεις των αντιπαραθέσεων για τη νομιμοποίηση του διαζυγίου ή των αμβλώσεων).

Τα πράγματα είναι διαφορετικά στη Γαλλία, όπου η λεγόμενη «οικογενειακή πολιτική» είναι η πολιτική απάντηση της République στη φτώχεια, αλλά και στην επούλωση των τραυμάτων του Α, και κυρίως του Β, παγκοσμίου πολέμου. Έτσι στη Γαλλία το «δημογραφικό» έχει ένα «προοδευτικό» πρόσημο: δεν είναι τυχαίο από αυτήν την άποψη που η Γαλλία είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης στη γεννητικότητα. Με παρόμοιο τρόπο, στις σκανδιναβικές χώρες, οι πολιτικές υπέρ του παιδιού, υπέρ της απελευθέρωσης της γυναίκας κ.ο.κ συνέβαλαν αποφασιστικά στην υψηλή σχετικά γεννητικότητα.

Καταληκτικά: το δημογραφικό στην Ελλάδα θεωρείται συντηρητικό ζήτημα, δεν «πουλάει» κ.λπ. Και λοιπόν; Το ζητούμενο είναι να διαπιστώσουμε αν ένα πρόβλημα είναι σημαντικό και θα επηρεάσει το μέλλον της πατρίδας, αλλά και το δικό μας ή εκείνο των παιδιών μας! Όχι αν «πουλάει», αν είναι «δεξιό» κ.ο.κ.!

Q: Αν, όπως λέτε, το «δημογραφικό» έχει συντηρητικό πρόσημο, αυτό οφείλεται στο ότι έχει πολύ Συνέχεια

Κρίση και Παράδοση


Κρίση και Παράδοση

Παρασκευή, 28 Σεπτέμβριος 2012

 του Θεόδωρου Ι. Ζιάκα

Δεν θα σας μιλήσω για το τι ακριβώς λέει το βιβλίο* – θα διαμορφώσετε άλλωστε τη δική σας γνώμη μόλις το διαβάσετε. Είναι νομίζω καλύτερο να σας μιλήσω για το ιστορικό πλαίσιο, που γεννά το ενδιαφέρον για τέτοια βιβλία.

1. Το θέμα

Το θέμα είναι η κρίση του σημερινού πολιτισμού και το ερώτημα είναι μήπως η διέξοδος από την κρίση βρίσκεται στην Παράδοση.

Αλλά πώς μπορεί να διατυπώνεται μια τέτοια ιδέα, όταν μόλις μερικά χρόνια πριν ήταν τελείως αδιανόητη;

Η απάντηση βρίσκεται στη σχέση ιδανικού – πραγματικού στο εσωτερικό του σύγχρονου πολιτισμού. Τα πρότυπα του σημερινού πολιτισμού έχουν παγκόσμια επιρροή. Αντιπροσωπεύουν το ιδανικό. Είναι δηλαδή υπερ-επιθυμητά απ’ όλους τους ανθρώπους. Π.χ. όλοι θα ήθελαν να έχουν μια καλή δουλειά. Μια καλή πρώτη κατοικία. Ένα εξοχικό σε καλή παραλία. Καλές καταθέσεις στην τράπεζα και μια τελευταίου τύπου μερσεντές. Αν όχι…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 3.228 επιπλέον λέξεις

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗ


Ο πολεμος των τελευταίων Κυβερνήσεων κατά των πολυτέκνων έχει και μια άλλη τραγική διάσταση, που αναλύεται επαρκέστατα στην μελέτη που παραθέτουμε. Οι επιπτώσεις του δημογραφικού στην κοινωνία, στην οικονομία και στη γήρανση του πληθυσμού, σε συνδυασμό με την αυξανομένη υπογεννητικότητα, επιδρούν δυσμενώς στη διατήρηση ισχυρών Ενόπλων Δυνάμεων, δεδομένου ότι η ισχύς των λαμβάνει τη μορφή γινομένου προσωπικού, εξοπλισμού, εκπαίδευσης και ηθικού…

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

α. Γενικά
Τα τελευταία χρόνια διαβάζομε στον τύπο, ακούομε από το ραδιόφωνο και βλέπομε στην τηλεόραση, σχετικά με την αύξηση ή τη μείωση του πληθυσμού στην Ελλάδα και στον κόσμο, απόψεις διάφορες, που πολλές φορές φαντάζουν αλληλοσυγκρουόμενες, οπωσδήποτε όμως ανησυχητικές. Συνέχεια

Νέα τάξη πραγμάτων: Ο πλανήτης δεν «αντέχει» 10 δισ. ανθρώπους!


Οι επόμενες γενιές θα έχουν δέκα δισεκατομμύρια στόματα να θρέψουν. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Ηνωμένων Εθνών, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αγγίξει αυτά τα επίπεδα έως το 2100. Σε σύγκριση με την τελευταία απόπειρα πρόβλεψης του ΟΗΕ πριν από δύο χρόνια οι νέες εκτιμήσεις παρουσιάζουν αυξημένο τον παγκόσμιο πληθυσμό, ωστόσο, το έτος καμπής στο οποίο ο παγκόσμιος πληθυσμός θα κορυφωθεί και έπειτα θα αρχίσει να μειώνεται μετατοπίστηκε από το 2070 στο 2100.

Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Ακόμη και με την αναμφισβήτητη επινοητικότητα του ανθρώπου, οι Συνέχεια

«Λευκή σφαγή» (από τη Μικρασιατική καταστροφή στην σημερινή Ελλάδα)


Το κείμενο που ακολουθεί αλλά και τον παραλληλισμό, του τότε (Μικρασιατική Καταστροφή) και του σήμερα, επιμελήθηκε η φιλόλογος Μ.Ψ. 

Η λευκή σφαγή ή αλλιώς massacre blanc είναι η συστηματική εξόντωση των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας από τους Τούρκους. Τα θύματα εκτοπίστηκαν στα βάθη της Ανατολίας συνήθως εν μέσω χειμώνα και χωρίς να έχουν τα απαραίτητα μαζί τους π.χ. ρούχα, στρώματα κ.λ.π. Το αποτέλεσμα ήταν να πεθάνουν κατά χιλιάδες από τις κακουχίες.

«Oι Nεότουρκοι», έγραφε ο F. Sartiaux, «αποκάλυψαν το μεγαλοπήβολο σχέδιό τους, την εξόντωση δηλαδή όλων των ιθαγενών Xριστιανών της Mικράς Aσίας. Ποτέ, σε καμιά περίοδο της ιστορίας, κανένα πιο διαβολικό σχέδιο δεν είχε στοιχειώσει τη φαντασία του ανθρώπου.

H «ερυθρά» σφαγή ολοκληρώθηκε από ένα σύστημα που λέγεται «λευκή» σφαγή. Πρόκειται για την αργή εξόντωση από την κακομεταχείριση, τις εκτοπίσεις, το κρύο, την παρατεταμένη στέρηση νερού και τροφής, τον αποκλεισμό σε μπουντρούμια, τόσο μικρά, που να μη χωράς όρθιος. O φανατισμός και η κτηνωδία του Eμβέρ, η πιο ψυχρή, μα κυνική φαντασία του Tαλαάτ αγαλλίασαν μ’ αυτή την τρομερή επινόηση. Mπορούσαν να ισχυριστούν πως τις εκτοπίσεις τις απαιτούσαν οι στρατιωτικές ανάγκες και πως τα χέρια τους δεν είχαν λερωθεί με αίμα, γιατί οι χριστιανοί πέθαιναν μόνοι τους στο δρόμο!»

(διαθέσιμο στο: http://www.akrites.de/sites/gr/genozid_pontos.htm  στις 5/6/2012)

 
Ιδού τα εγκλήματα των Τσετών του Τοπάλ Οσμάν και του Κεμάλ. Έξω από την καμένη εκκλησιά, κείτονται τα θύματα τους, με παπάδες από διπλανά χωριά να κλαίνε  πριν τους θάψουν κι ένας τραυματίας πάνω στην Αγία Τράπεζα… 

  Συνέχεια

Όταν η Ελλάδα (θα) έπασχε από υπερπληθυσμό


Πάντα υπάρχουν πολλοί τρόποι να δει κανείς τα πράγματα.

Ας πάρουμε για παράδειγμα αυτή εδώ τη σειρά των μηνιαίων άρθρων. Μπορεί να την δει κανείς σαν «νοσταλγική ρετρό ματιά» στο παρελθόν. Ξέρω πως οι περισσότεροι έτσι το βλέπουν. Και έτσι είναι, εάν έτσι νομίζουν. Και διαβάζουν τα κείμενα, διαβάζουν και τα παρατιθέμενα αποκόμματα αλλοτινών εποχών, κουνάνε σκεπτικοί το κεφάλι, μειδιούν και μετά κάνουν κλικ και αλλάζουν ιστοσελίδα.

Ξέρω ότι, πολύ σύντομα, οι περισσότεροι θα ξεχάσουν ό,τι διάβασαν και είδαν. Όμως υπάρχουν και κάποιοι (και ελπίζω εσείς να είστε ένας από αυτούς) που θα κρατήσουν κάτι από όλα αυτά σε κάποια σκοτεινή γωνιά του νου τους (ρηχά ή βαθιά στο υποσυνείδητο). Κι αυτό το «κάτι» θα αρχίσει κάποια στιγμή να λειτουργεί, παίζοντας έναν περίεργο ρόλο.

Κι όταν κάποιες διαδικασίες φτάσουν σε ένα ορισμένο επίπεδο, γίνεται το άλμα και ο νους αλλάζει. Διευρύνεται αυτό που ονομάζω Ορίζοντας Συμβάντων. Βέβαια, με τις καλύτερες προϋποθέσεις, αυτό θα παρατηρηθεί σε έναν στους δέκα χιλιάδες αναγνώστες. Ή ίσως και έναν στους εκατό χιλιάδες. Δεν έχω κάνει τη στατιστική –ούτε θα ήταν ποτέ δυνατόν να την κάνω- αλλά κάπου εκεί το υπολογίζω.

Ασφαλώς αυτό αποτελεί μια απίστευτα «αντιεμπορική» μέθοδο συγγραφής. Όμως επειδή δεν γυρεύω οπαδούς ή ψηφοφόρους, ποσώς με ενδιαφέρει.

Ίσως να γκρινιάζετε ήδη που υφίσταστε αυτό το βαρετό πρόλογο και που αργώ να μπω στο κυρίως θέμα. Όμως έχετε κάνει λάθος, διότι έχω μπει ήδη στο κυρίως θέμα. Απλώς θυμάμαι την ρήση ενός παλιού καθηγητή που μας έκανε Έκθεση στο Φροντιστήριο: «Πρόλογος ίσον σκατά».

Βραδυνή 29.1.1952 Συνέχεια

Ο πληθυσμός των τίγρεων μειώθηκε 30 φορές


Ο πληθυσμός των τίγρεων μειώθηκε 30 φορές

Υπάρχουν μόλις 3.200 σε ελευθερία

Ο ρώσος πρωθυπουργός, Βλαντίμιρ Πούτιν, χαρακτήρισε σήμερα καταστροφική την κατάσταση για τις τίγρεις στον κόσμο κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της Αγίας Πετρούπολης που φιλοξενεί τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων των 13 χωρών στις οποίες ζει το αιλουροειδές αυτό.

«Στα πρόθυρα της καταστροφής μπορεί να χαρακτηριστεί η κατάσταση όσον αφορά τις τίγρεις στον κόσμο», σημείωσε ο Πούτιν και υπενθύμισε ότι μέσα σε έναν αιώνα ο αριθμός των τίγρεων που ζουν ελεύθερα μειώθηκε κατά τριάντα φορές και σήμερα ανέρχονται σε 3.200. Η ζώνη στην οποία ζουν σήμερα οι τίγρεις αντιπροσωπεύει μόνον το 7% αυτής στην οποία ζούσαν στο παρελθόν.

«Είναι ένα λυπηρό, τραγικό αποτέλεσμα», σημείωσε ο Πούτιν. Η σύνοδος κορυφής της Αγίας Πετρούπολης θα υιοθετήσει ένα παγκόσμιο πρόγραμμα, το οποίο αποσκοπεί στο διπλασιασμό του πληθυσμού των τίγρεων ως το 2022.