Να θυμηθούμε ποιοί είμαστε;

γραφει ο αρισταρχος

Μήπως έφτασε η ώρα να συνειδητοποιήσουμε τι κρύβουμε στα βρακιά μας; Και δεν εννοώ τα οπίσθια, αυτά τα έμαθαν οι φίλοι μας δανειστές με όλες τις λεπτομέρειες. Να δούμε τι έχουμε, μήπως και νιώσουμε λίγο άντρες με τις Ελληνογκομενάρες δίπλα μας και σταματήσουμε το παρακαλετό και το σκύψιμο.

Πάντα ήμασταν λαός που σκεπτόμασταν με το πνεύμα που μας μοίρασε πλούσια το DNA της φυλής και η περιούσια πέτρα που πάνω της κατοικούμε. Κι ας μας το χαλάνε λίγο μ’ αυτά τα chemtrails που μας ραντίζουν δήθεν για την προστασία του πλανήτη. Η κουτοπονηριά και η οσφυοκαμψία ήταν το τίμημα  για τα τετρακόσια χρόνια συμβίωσης με αγάδες, ντερβισάδες, πασάδες και εξωμότες. Πληρώσαμε/νουμε και θα πληρώνουμε, και μάλιστα πολύ ακριβά τον χαμό από την άλωση του 1453.

Με κουτοπονηριά και ζητιανιά το μόνο που θα καταφέρουμε είναι η πληρωμή σε είδος να πάρει στροφή για εξεζητημένα πράγματα. Άκου, το χρέος θα πάει στα ίδια επίπεδα του 2009, πότε; Το 2022! Και η επιμήκυνση των δύο ετών που ζητάμε θα το στείλει πολλά χρόνια πίσω.

Αποκρυφισμός μέρος 3ο: Τεχνικές του αποκρυφισμού

Αποκρυφισμός μέρος 1ο: Εννοιολογική προσέγγιση του αποκρυφισμού 

Αποκρυφισμός μέρος 2ο: Ιστορικό και ιδεολογικό περίγραμμα του αποκρυφισμού

Ο αποκρυφισμός, προκειμένου να μυήσει τους οπα­δούς του και να επιτύχει τους απώτερους στόχους του, επειδή θεωρεί κοσμοσωτήριο το ρόλο του, χρησιμοποι­εί μεγάλο φάσμα τεχνικών και πρακτικών μεθόδων. Σκοπός του, όπως διακηρύττει^[75], είναι η ενεργοποίηση των «αποκρύφων δυνάμεων», οι οποίες βρίσκονται μέ­σα στον άνθρωπο. Αυτό το επιτυγχάνει με τη βοήθεια της αποκρυφολογίας. Είναι το κλειδί, σύμφωνα με γνώμες αποκρυφιστών, το οποίο ανοίγει το θησαυρό των ανθρωπίνων γνώσεων, ενώ οι άλλες μέθοδοι και επιστήμες είναι βέβηλες (sciences vulgaires).

Κάθε ομάδα του αποκρυφισμού έχει ιδιαίτερες τεχνικές και πρακτικές. Άλλες τεχνικές π.χ. χρησιμοποιεί ο γκουρουϊσμός, άλλες ο σατανισμός, διαφορετικές ο πνευματισμός και άλλες η «Νέα Εποχή». Το κοινό σημείο αναφοράς και τη συνισταμένη των επιδιώξεων του αποκρυφισμού αναζητούμε μέσα από την ποικιλία και την πολυμορφία των τεχνικών του. Για να δώσου­με, όμως, σαφή και πλήρη εικόνα των επιδιώξεων του αποκρυφισμού, που διέρχονται μέσα από τις τεχνικές της κάθε ομάδας του, επισημαίνουμε τέσσερις βασικές κατηγορίες τεχνικών.

Όταν η Ελλάδα (θα) έπασχε από υπερπληθυσμό

Πάντα υπάρχουν πολλοί τρόποι να δει κανείς τα πράγματα.

Ας πάρουμε για παράδειγμα αυτή εδώ τη σειρά των μηνιαίων άρθρων. Μπορεί να την δει κανείς σαν «νοσταλγική ρετρό ματιά» στο παρελθόν. Ξέρω πως οι περισσότεροι έτσι το βλέπουν. Και έτσι είναι, εάν έτσι νομίζουν. Και διαβάζουν τα κείμενα, διαβάζουν και τα παρατιθέμενα αποκόμματα αλλοτινών εποχών, κουνάνε σκεπτικοί το κεφάλι, μειδιούν και μετά κάνουν κλικ και αλλάζουν ιστοσελίδα.

Ξέρω ότι, πολύ σύντομα, οι περισσότεροι θα ξεχάσουν ό,τι διάβασαν και είδαν. Όμως υπάρχουν και κάποιοι (και ελπίζω εσείς να είστε ένας από αυτούς) που θα κρατήσουν κάτι από όλα αυτά σε κάποια σκοτεινή γωνιά του νου τους (ρηχά ή βαθιά στο υποσυνείδητο). Κι αυτό το «κάτι» θα αρχίσει κάποια στιγμή να λειτουργεί, παίζοντας έναν περίεργο ρόλο.

Κι όταν κάποιες διαδικασίες φτάσουν σε ένα ορισμένο επίπεδο, γίνεται το άλμα και ο νους αλλάζει. Διευρύνεται αυτό που ονομάζω Ορίζοντας Συμβάντων. Βέβαια, με τις καλύτερες προϋποθέσεις, αυτό θα παρατηρηθεί σε έναν στους δέκα χιλιάδες αναγνώστες. Ή ίσως και έναν στους εκατό χιλιάδες. Δεν έχω κάνει τη στατιστική –ούτε θα ήταν ποτέ δυνατόν να την κάνω- αλλά κάπου εκεί το υπολογίζω.

Ασφαλώς αυτό αποτελεί μια απίστευτα «αντιεμπορική» μέθοδο συγγραφής. Όμως επειδή δεν γυρεύω οπαδούς ή ψηφοφόρους, ποσώς με ενδιαφέρει.

Ίσως να γκρινιάζετε ήδη που υφίσταστε αυτό το βαρετό πρόλογο και που αργώ να μπω στο κυρίως θέμα. Όμως έχετε κάνει λάθος, διότι έχω μπει ήδη στο κυρίως θέμα. Απλώς θυμάμαι την ρήση ενός παλιού καθηγητή που μας έκανε Έκθεση στο Φροντιστήριο: «Πρόλογος ίσον σκατά».

Βραδυνή 29.1.1952

Ηλί Ηλί Λαμά Σαβαχθανί … by Lit Maiden

Μεγάλη Πέμπτη. Ο παπάς μόλις είχε πει το <<Δι’ευχών>> και γω πήγα να καθίσω λίγο πριν κατέβω απ’τον γυναικωνίτη να προσκυνήσω. Τα πόδια μου πονούσαν μετά από δυόμισι ώρες ορθοστασίας. Ναι, είχα χάσει την πρώτη ώρα της λειτουργίας και αισθανόμουν ήδη ενοχές που δεν έκανα αυτό τον μικρό κόπο ενώ ο Θεάνθρωπος είχε υποστεί τόσα, έστω και για μένα. Ευτυχώς αξιώθηκα να προλάβω το πέμπτο Eυαγγέλιο και να ακούσω το <<Σήμερον κρεμάται επί ξύλου>>, να νιώσω τα δάκρυα μου να βράζουν στα μάτια, να σφίγγει η καρδιά μου με κάθε χτύπο που ηχούσε καθώς κάρφωναν τον Εσταυρωμένο. Κάθε φορά, κάθε φορά με πνίγει αυτή η αδικία, όταν βλέπω να κάνουν κακό σε αθώο.

Τα πόδια μου με υπενθύμισαν πως πρέπει να ρίξω και μια ματιά κάτω να δω που ήταν η ουρά.  Αριστερά μου στέκονταν στηριζόμενες πάνω στο μάρμαρο περβάζι του τοίχου δυο κλασικές μανταμίτσες με το φρεσκοχτενισμένο μαλλί κομμωτηρίου που μετά από λίγο είδαν και γνωστή κάτω και δεν δίστασαν να τη φωνάξουν από κει που ήταν και ας ακούσει όλο το εκκλησίασμα. Δεξιά πίσω μου τέσσερις κοπελίτσες, δεκατεσσάρων τις έκανα, με τα σταράκια τους, τα κολλητά τζιν, το υφάκι, να χαχανίζουνε.

Το βλέμμα μου στράφηκε προς τα κάτω και είδε άλλες τρεις φιλεναδίτσες, με πράσινο φιογκάκι σε στιλ emo στα μαλλιά και lip gloss με παρκετίνη μέσα αλλιώς δεν εξηγούνταν τόση γυαλάδα. Μα που νόμιζαν πως ήρθαν όλες; Σε bal masqué ή χορό τελειόφοιτων;

Ηλί Ηλί Λαμά Σαβαχθανί. Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες;