Παρά τις περικοπές στα εξοπλιστικά προγράμματα του πλανήτη, η επιχείρηση «πόλεμος» παραμένει εξαιρετικά επικερδής
Οι στρατιωτικές δαπάνες παγκοσμίως γνώρισαν πτώση πριν από δύο χρόνια, για πρώτη φορά από το 1998.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν ακόμη εταιρείες που βγάζουν δισεκατομμύρια, επωφελούμενες από τους ανά τον κόσμο πολέμους.
Παρά τις περικοπές στα εξοπλιστικά προγράμματα του πλανήτη, η επιχείρηση «πόλεμος» παραμένει εξαιρετικά επικερδής. Οι 100 μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού κατέγραψαν πωλήσεις 395 δισ. δολαρίων το 2012, σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Ινστιτούτου Ειρήνης (SIPRI) της Στοκχόλμης.
Η απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ και το Αφγανιστάν είναι από τους βασικούς λόγους για την πτώση των κονδυλίων που διατίθενται σε αυτή τη βιομηχανία, σύμφωνα με τα συγκεκριμένα στοιχεία, τα οποία παρουσίασε το TIME.
Ρόλο βέβαια έχει παίξει και η οικονομική κρίση, αλλάζοντας τα σχετικά προγράμματα τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη. Χαρακτηριστικό είναι πως οι 20 από τις 37 χώρες της δυτικής και κεντρικής Ευρώπης «έριξαν» κατά 10% τα ποσά που διαθέτουν στα εξοπλιστικά, το διάστημα από το 2008 έως το 2012.
Βέβαια, την ίδια ώρα αρκετές αναπτυσσόμενες χώρες ακολουθούν τον αντίθετο δρόμο, ενώ και στη Ρωσία οι σχετικές δαπάνες αυξήθηκαν κατά 16% την ίδια χρονιά.
Παρόλα αυτά, οι ίδιες εταιρείες εξακολουθούν να κερδίζουν τεράστια ποσά από αυτό τον τομέα, με τις επιχειρήσεις- υπερδυνάμεις του στρατιωτικού εξοπλισμού να παραμένουν σχεδόν ίδιες την τελευταία δεκαετία.
Οι εταιρείες που κερδίζουν τα περισσότερα από τον πόλεμο (τα στοιχεία αφορούν το 2012) Συνέχεια →
Αποφάσισε, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας -με αφορμή το θέμα των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων- ότι ορισμένα κόμματα έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν στην πολιτική ενημέρωση και άλλα όχι. Στα πλαίσια αυτά ζήτησε τον αποκλεισμό από την πληροφόρηση της Χρυσής Αυγής, ενός κόμματος που σήμερα καταλαμβάνει την τρίτη θέση στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος.
Το θέμα προφανώς δεν είναι εδώ τι είναι και τι δεν είναι η Χρυσή Αυγή. Κατά την άποψή μου πρόκειται μία ακόμα «φαιοκόκινη συνιστώσα», μία ακόμα παραλλαγή του κυρίαρχου εθνικομπολσεβικισμού, μία ακόμα παραλλαγή της κυρίαρχης στην Ελλάδα ιδεολογίας του εθνικιστικού σοσιαλισμού – όμως, με μία σημαντική διαφορά: την ανάδειξη της βίας ως ακρογωνιαίου πυλώνα της επικοινωνιακής της τακτικής.
Ομως, όπως ανέφερα προηγουμένως, το θέμα δέν είναι η Χρυσή Αυγή. Το θέμα είναι ότι με τις δηλώσεις του ο κ.Τσίπρας δείχνει πώς ακριβώς εννοεί τη Δημοκρατία: Ως ένα εργαλείο της προώθησης των στρατηγικών του επιλογών και όχι ως έναν μηχανισμό πληροφόρησης των επιθυμιών του εκλογικού σώματος τις οποίες η πολιτική ελίτ θα πρέπει να σέβεται.
Και ας μην αυταπατώμεθα. Οι «αποκλεισμοί» του κ. Τσίπρα δεν πρόκειται φυσικά να περιορισθούν στη Χρυσή Αυγή, αν ποτέ το κόμμα του βρεθεί στην εξουσία. Πολύ γρήγορα θα επεκταθούν και σε άλλους Συνέχεια →