Το «Do it yourself» των Γερμανών (Δε θα τους συνηθίσω ποτέ – μέρος 4ον)


Με όση αντικειμενικότητα διαθέτω (εντάξει είμαι λίγο Πορτοκάλος), θα σας μεταφέρω τις διαφορές και τις ομοιότητες Ελλήνων και Γερμανών, ώστε αν δεν διδαχθούμε κάτι από όλο αυτό, τουλάχιστον να γελάσουμε. Στο κείμενο ενδέχεται να περιέχονται ψήγματα υπερηφάνειας και προκατάληψης σε ελεγχόμενες δόσεις. Καταναλώστε άφοβα. (Άλλωστε, στη Γερμανική τηλεόραση, μάς κοροϊδεύουν ολημερίς στα πλαίσια της σάτιρας. Δεκτό με χαμόγελο. Αφού κι η σάτιρα γεννήθηκε στην Ελλάδα!)

 

Λοιπόν που λέτε, την πρώτη φορά που χρειάστηκε στη Γερμανία να βάλω εγώ βενζίνη στο αυτοκίνητο πήγα όλο καμάρι σε ένα βενζινάδικο στη γειτονιά μας και έκατσα δίπλα από την αντλία και περίμενα με ευρωπαϊκή υπομονή, να έρθει ο κύριος που ήταν μέσα στο ταμείο να μου βάλει βενζίνη. Εν τω μεταξύ έριχνα μια ματιά στο βιβλίο που είχα μαζί μου.

Μετά από 7-8 σελίδες, άρχισα να τα παίρνω. Οχι μόνο δεν εμφανιζόταν κανείς, αλλά ο τύπος ούτε καν κοιτούσε έξω από το παράθυρο να δει τι γίνεται, ενώ τα αυτοκίνητα σχημάτιζαν ουρές! Εντάξει, έχουμε πει για την παροιμιώδη υπομονή την Γερμανών, αλλά δεν μπορεί να μην τσαντίζεται και κανείς!

Αρχίζω να παρατηρώ τους γύρω μου. Και τότε συνειδητοποιώ ότι όλοι έβγαιναν από το αυτοκίνητό τους, έπαιρναν την αντλία, έβαζαν βενζίνη μόνοι τους, κάποιοι έπλεναν και το τζαμάκι τους και μετά πήγαιναν μέσα να πληρώσουν… Συνέχεια

Βρέθηκε το «ποτέ»


sotosblog

Εικόνα Κατάσκοπος 11880

Επιτέλους απαντήθηκε ένα από τα πιο δυσεπίλυτα προβλήματα του πνεύματος: Η έννοια του «ποτέ».

Μέχρι πριν από λίγο καιρό, μεγάλοι νόες, φιλόσοφοι, διανοητές, μαθηματικοί και κάθε ατίθαση φαιά ουσία, όλοι τους σήκωναν απέναντι στο «ποτέ» τα χέρια ψηλά. Απορούσαν και προβληματίζονταν τι να ‘ναι άραγε αυτό το ρημάδι το «ποτέ»; Να ‘ναι βόας, να ‘ναι κροταλίας; Έστιβαν το μυαλό τους, αλλά απάντηση δεν έβρισκαν.

Να όμως που έφθασε η ανέλπιστη εκείνη ώρα και το «ποτέ» αποσαφηνίσθηκε. Ξεκάθαρα. Με τέλειο ορισμό που δεν μπάζει από πουθενά.

Και να σκεφθείτε ότι ήταν τόσο απλό. Διότι δεν είναι παρά η απάντηση σ’ ένα πολύ απλό ερώτημα, που όμως κανένας δεν είχε θέσει. Ιδού, λοιπόν, ο ορισμός:

Το «ποτέ» είναι η απάντηση στο ερώτημα «πότε παραιτείται ο Δένδιας;». Ερώτηση: Πότε παραιτείται ο Δένδιας; Απάντηση: Ποτέ!

Ούτε όταν του φεύγει μέσα από τα χέρια ο Χριστόδουλος Ξηρός. Αντιθέτως, παρά το ρεζιλίκι, ο Δένδιας, όχι μόνον…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 127 επιπλέον λέξεις

Γιατί να σας πιστέψουμε ποτέ ξάνα


γράφει η Εκάβη:

Αφορμή για το σημερινό μίσος μου προς όλους τους πολιτικούς το δημοσίευμα ενός άρθου που αναφέρει το πρόγραμμα του κ. Τσίπρα. Εκφράσεις προκατ, κατηγόρησε τον Χ και τον Ψ και σκιαγράφησε τους τρεις πυλώνες του κυβερνητικού του προγράμματος.

Όσο και να θέλουμε να πιστεύουμε, η αλήθεια είναι πως ποτέ μα ποτέ ένας πολιτικός  – οποιοσδήποτε και αν ήταν αυτός τα τελευταία 30 με 40 χρόνια – δεν ήταν αξιόπιστος (ταπεινή μου άποψη είναι βέβαια). Η μνήμη του Έλληνα είναι μικρή αλλά ευτυχώς η τεχνολογία του επιτρέπει να δει τα ψέματα ξανά και ξανά.

Συνέχεια

Η παγκόσμια ημέρα της καριόλας που τα θελε ο κώλος της


 

 (Η αρχική αποκρουστική φωτογραφία σεξουαλικού εγκλήματος αντικαταστάθηκε για λόγους προστασίας ευαίσθητων ομάδων καθώς το δημοσίευμα πήρε μεγάλη έκταση, πολύ μεγαλύτερη από ότι ήταν αναμενόμενο. Η φωτογραφία έφυγε, η σεξιστική υποκρισία και σκληρότητα παραμένει)

Θα σας πω μερικές από τις συνηθισμένες φράσεις και κουβέντες μεταξύ ανδροπαρεών κάθε φορά που περνάει από μπροστά τους μια ευπαρουσίαστη γυναίκα: Καριόλα, πόρνη, πουτάνα, μουνάρα, να σου σκίσω την πατάρα, πωπω τι κωλάρα είσαι εσύ.

Αυτές είναι οι μόνιμες επωδοί «θαυμασμού» προς το ωραίο φύλο από παντελώς άγνωστα της σερνικά. Αυτά λούζεται κάθε γυναίκα που η εμφάνιση της φτουράει. Στο δρόμο, μέρα, νύχτα, ένας ανελέητα ισοπεδωτικός σεξιστικός πόλεμος.

Και ενώ οι gay κάναν περήφανες παρελάσεις, η ξανθιά δασκάλα πρέπει να ντρέπεται που είναι γυναίκα. Και οι κακοποιημένες πρέπει να τη ρουφάν όλη την κακοποίηση στο σπίτι τους και να ντρέπονται που είναι θύματα.

Ενώ πύρινοι λόγοι εκτοξεύονται κατά του ρατσισμού, ο σεξισμός, η πιο οικουμενική μορφή ρατσισμού παραμένει στο απυρόβλητο από μεγάλα τμήματα της ένοχης κοινωνίας.

Πως θα ήταν δυνατόν να συμβαίνει το αντίθετο; Οι Έλληνες είναι σεξισταριά του κερατά.

Συνέχεια

Το παραμύθι με τις επιδοτήσεις σε νέους αγρότες που δεν καταβλήθηκαν ποτέ


Ρεπορτάζ : Σταυριανή Καραμανίδη

Εφιάλτης έγινε το όνειρο, για στρατιές αστών ανέργων, που μεθοδευμένα οδηγήθηκαν στην επιστροφή στην ύπαιθρο για να ασχοληθούν με την γεωργία. Τους είπαν ότι αυτός είναι ο κύριος μοχλός εξόδου από την κρίση και η μοναδική επιλογή για ένα αξιοπρεπές μεροκάματο, τους έταξαν οικονομική στήριξη στα πρώτα τους βήματα και τελικά, τους άφησαν καταχρεωμένους στις τράπεζες, με εγκεκριμένες επιδοτήσεις που δεν έχουν καταβληθεί ακόμη από το 2009.

Τα στοιχεία που φέρνει στο φως το newpost.gr αποδεικνύουν ότι ο πρωτογενής τομέας, που πλασάρεται στους νέους ως το σωσίβιο στην κρίση, μήνα με το μήνα ξεκληρίζεται, αφού και οι ήδη υπάρχοντες των κλάδων εγκαταλείπουν οικονομικά ηττημένοι.

Αγρότες: «Μας ξεκληρίζουν με τα συνεχόμενα μέτρα»

Ο αγροτικός τομέας μετρά ήδη σαρωτικές απώλειες εργατικού δυναμικού, καθώς οι απασχολούμενοι, από 562.400 άτομα στις αρχές του 2010 (πριν ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοινώσει από το Καστελόριζο την ελληνική μνημονιακή Συνέχεια

Τα σπίτια των Γερμανών (Δε θα τους συνηθίσω ποτέ – μέρος 3ο)


Με όση αντικειμενικότητα διαθέτω (εντάξει είμαι λίγο Πορτοκάλος), θα σας μεταφέρω τις διαφορές και τις ομοιότητες Ελλήνων και Γερμανών, ώστε αν δεν διδαχθούμε κάτι από όλο αυτό, τουλάχιστον να γελάσουμε. Στο κείμενο ενδέχεται να περιέχονται ψήγματα υπερηφάνειας και προκατάληψης σε ελεγχόμενες δόσεις. Καταναλώστε άφοβα. (Άλλωστε, στη Γερμανική τηλεόραση, μας κοροϊδεύουν ολημερίς στα πλαίσια της σάτιρας. Δεκτό με χαμόγελο. Αφού κι η σάτιρα γεννήθηκε στην Ελλάδα!)

Αννυ Λιγνού

 

Αφού λοιπόν μιλήσαμε για τα παιδιά των Γερμανών, και τα ψώνια των Γερμανών, σήμερα θα ασχοληθούμε με τα σπίτια τους. Η Γερμανία είναι μια όμορφη χώρα. Εντάξει, όχι σαν την Ελλάδα (καμμιά δεν είναι σαν την Ελλάδα), αλλά πολύ όμορφη κι αυτή. Έχει βουνά, καταπράσινα φανταστικά δάση με πανύψηλα δέντρα (λίγο ανοικονόμητα γιατί πάνε 30 μέτρα ύψος να βρουν τον ήλιο), ποταμάκια με κύκνους και αγριόπαπιες, λιβάδια με ευτυχισμένες παχιές αγελάδες να βόσκουν αμέριμνα. Μαγεμένα τοπία που περιμένεις από στιγμή σε στιγμή να ξεπηδήσουν ανάμεσα από τα δέντρα ξωτικά, ιππότες ή ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών. Τα χρώματα της φύσης δεν παίζονται, ειδικά το φθινόπωρο. Και τσουπ! Να σου καταμεσής του μαγευτικού τοπίου ένα απαίσιο εργοστάσιο με μια τεράστια τσιμινιέρα που καπνίζει! Μες στη μέση της κατοικημένης περιοχής!!! Απίστευτο κι όμως αληθινό.

Ψάχνοντας λοιπόν για σπίτι, εξετάζεις τις περιοχές στις οποίες θα ήθελες να μείνεις. Υπάρχουν κι εδώ, όπως και σε κάθε πατρίδα τα όμορφα και άσχημα μέρη. Ακόμα και στην ίδια πόλη, υπάρχουν τα καλά και τα κακά μέρη. Υπάρχουν υπέροχα μεσαιωνικά χωριά, διατηρητέα με απίστευτη ομορφιά, παραποτάμιες πόλεις, αλλά και τσιμεντοπεριοχές με πολύ άσχημη αισθητική. Και όλα τα ενδιάμεσα. Οι μεγάλες πόλεις, έχουν τις ομορφιές και τη βολή τους, αλλά σε κάποια σημεία είναι πολύ τσιμεντένιες για τα γούστα σου (κάτι σαν την Αθήνα για να είμαστε ειλικρινείς), οπότε με τον αέρα της επιλογής, την κάνεις για λίγο πιο έξω, στα προάστια, τα οποία είναι είτε μικρά χωριουδάκια σκαρφαλωμένα στα βουνά είτε κωμοπόλεις σπαρμένες γύρω – γύρω.

Εδώ, στα συν είναι ότι οι αποστάσεις δεν παίζουν μεγάλο ρόλο γιατί το οδικό δίκτυο της Γερμανίας είναι άπαιχτο και σε 15 λεπτά έχεις πάει 50 χιλιόμετρα μακριά χωρίς να το καταλάβεις.

Ψάχνεις λοιπόν στα sites τα οποία είναι όμως όλα στα γερμανικά και αρχίζεις και στραβώνεις, γιατί τουλάχιστον μια Συνέχεια

Μόνο ο Αντώνης Μυλωνάκης είχε τα κότσια να πει το αυτονόητο…


“Όλοι καταδικάζουν την πράξη, ποτέ όμως δεν καταδικάζονται οι δολοφόνοι”! Αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο, αλλά και η αποκάλυψη του παρακράτους που δρα προς όφελος των εξουσιαστών. Επαγγελματίες φονιάδες δολοφονούν και ΠΑΝΤΑ φεύγουν ανενόχλητοι.

Πάντα πισω απο την ομίχλη των καμμένων αυτοκινήτων, των κλεμμένων μηχανών, με την βοήθεια “ομάδας υποστήριξης”.

 Απο τους φονιάδες του Σωκράτη, της Μαρφίν, του Συνέχεια

ΤΩΡΑ: «Ποτέ την Κυριακή» φωνάζουν έμποροι και εργαζόμενοι που συγκεντρώθηκαν στην Αριστοτέλους


Σε εξέλιξη βρίσκεται αυτή την ώρα συγκέντρωση διαμαρτυρίας της Ένωσης Εμποροϋπαλλήλων Ν. Θεσσαλονίκης και της ΠΑΣΕΒΕ, στη συμβουλή της Τσιμισκή με την Αριστοτέλους. Έμποροι και εργαζόμενοι δηλώνουν την αντίθεσή τους Συνέχεια

Το καλάθι της νοικοκυράς (Δε θα τους συνηθίσω ποτέ τους Γερμανούς μέρος 2ο)


Συντάχθηκε απο τον/την Anny Lignou – Αννυ Λιγνού

Με όση αντικειμενικότητα διαθέτω (εντάξει είμαι λίγο Πορτοκάλος), θα σας μεταφέρω τις διαφορές και τις ομοιότητες Ελλήνων και Γερμανών, ώστε αν δεν διδαχθούμε κάτι από όλο αυτό, τουλάχιστον να γελάσουμε.

Στο κείμενο ενδέχεται να περιέχονται ψήγματα υπερηφάνειας και προκατάληψης σε ελεγχόμενες δόσεις. Καταναλώστε άφοβα. (Αλλωστε, στη Γερμανική τηλεόραση, μάς κοροϊδεύουν ολημερίς στα πλαίσια της σάτιρας. Δεκτό με χαμόγελο. Μόνο που κι η σάτιρα γεννήθηκε στην Ελλάδα!)

Αννυ Λιγνού

 

Λοιπόν, ανακάλυψα επιτέλους από πού έχει βγει αυτή η ηλίθια φράση: «Το καλάθι της νοικοκυράς!» μαντέψτε: Ναι, από τους φίλους μας τους Γερμανούς και πάλι. Προσπαθούσα να σκεφτώ πότε ο Έλληνας πήγαινε να ψωνίσει με καλάθι (αληθινό καλάθι, όχι το καλαθάκι του σουπερμαρκετ) και αδυνατούσα να το βρω. Φτάνοντας όμως εδώ το Συνέχεια

Qz.com: Η Ελλάδα δεν θα συνέλθει ποτέ από το τραύμα της λιτότητας – Ο χάρτης της δυστυχίας στην Ευρώπη


Μεγάλο πλήθος ανθρώπων κατέβηκε στους δρόμους της Ρώμης το περασμένο σαββατοκύριακο για να διαμαρτυρηθεί για το νέο προϋπολογισμό που παρουσιάστηκε από τον πρωθυπουργό. Παρόμοιες σκηνές εκτυλίχθηκαν και στο κέντρο της Λισαβόνα.

Καθώς τα ολοένα αυστηρότερα μέτρα λιτότητας, οι μειώσεις των μισθών και η εντατικοποίηση της φορολόγησης σαρώνουν τις χώρες της Ε.Ε., η ψυχική κόπωση των Ευρωπαίων μεγαλώνει και διευρύνεται όλο και περισσότερο, πυροδοτώντας έντονες αντιδράσεις που παίρνουν τη μορφή διαδηλώσεων και απεργιακών κινητοποιήσεων.

Νέα δεδομένα της eurostat (πατήστε εδώ για να διαβάσετε το pdf), τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητας, σχετικά με τα οικονομικά των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων δείχνουν καθαρά πώς διαμορφώνεται το φάσμα και η κλίμακα της λιτότητας στην περιοχή.

Σύμφωνα με τον δικτυακό τόπο οικονομικού περιεχομένου quartz.com, το επαχθές βάρος δυσχεραίνει πολλές χώρες, κάποιες όμως βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση από τις άλλες, με πρώτες στον κατάλογο την Ελλάδα και την Συνέχεια

Το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ δεν θα πεθάνει ποτέ


Παρατηρώντας κανείς τις τελευταίες δημοσκοπήσεις αλλά και τις παλαιότερες ομοίως, φθάνει εύκολα σε ένα αβίαστο (δυστυχώς) συμπέρασμα. Το  ΠΑΣΟΚ, αυτό το πελατειακό, βαθιά διεφθαρμένο, πλήρως αδιαφανές, προκλητικά ευνοιοκρατικό και απόλυτα καταστροφικό για την χώρα σύστημα διακυβέρνησης, δεν πρόκειται να πεθάνει ποτέ!

Τούτο είναι σχεδόν βέβαιο, καθώς με δεδομένο τον εκλογικό νόμο, ανεξάρτητα από το κόμμα που θα βγει πρώτο (ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ) και θα λάβει το μπόνους των 50 εδρών, κυβέρνηση δεν μπορεί να σχηματιστεί χωρίς το ΠΑΣΟΚ. Ένα ΠΑΣΟΚ, που φαίνεται να συσπειρώνει ένα κρίσιμο ποσοστό ψηφοφόρων που μπορεί να φτάσει και σε διψήφιο νούμερο όσο περνά ο καιρός και αυτή η διαπίστωση θα παγιώνεται στην κοινωνία και – κυρίως – στους «πελάτες» που επί δεκαετίες, αυτό ψήφιζαν – αυτό εμπιστεύονταν.

Μόλις δηλαδή οι εναπομείναντες και αρκετοί από τους πρώην ψηφοφόρους-πελάτες αυτού του εξαιρετικά Συνέχεια

Μίκης Θεοδωράκης: «Ή τώρα ή ποτέ»! Ξύπνα Έλληνα αδελφέ!


Μίκης Θεοδωράκης: «Ή τώρα ή ποτέ»! Κι όταν λέω «ποτέ», το εννοώ. Γιατί εάν ο ελληνικός λαός δεν αδράξει αυτή την τελευταία ευκαιρία, θα είναι χαμένος, γονατισμένος, εξαθλιωμένος και ντροπιασμένος για πάρα – πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. ϊσως και για αιώνες»…

Είσαι νέος… Διάβασε καλά! Αν θες διαφώνησε, αλλά μην αδιαφορείς! Η πατρίδα εκπέμπει σήμα κινδύνου. Δεν ακούς; Ποιόν περιμένεις να τη σώσει; Ποιόν περιμένεις να σε σώσει; Κατάλαβέ το.  

Η λαίλαπα του πολέμου, του ακήρυκτου πολέμου που ζούμε, είναι ανεξέλεγκτη. Ο εχθρός έχει ήδη περάσει το κατώφλι του σπιτιού σου. Όσο κοιτάμε, βέβαια, την Συνέχεια

ΒΟΜΒΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ “ΚΑΤΣΕΛΗΣ”. ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ, ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΑΛΙ


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ – ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ “ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ”.

Συμβουλή του Ολυμπία: Αδέλφια πάρτε την εταιρεία στα χέρια σας μέσω ασφαλιστικών και αστικών διεκδικήσεων. Κάντε κάλεσμα και συνεχίστε να λειτουργείτε. Όλοι οι Έλληνες θα σας στηρίξουν.

Δελτίο τύπου από το “Σωματείο Εργαζομένων Υιοί Χ.Κατσέλη”

Από τις 21/6/2013 η εταιρεία NUTRIART A.B.E.E. κατέθεσε αίτηση πτώχευσης η οποία θα συζητηθεί στις 18/9/2013. Στην αίτηση της η εταιρεία επικαλείται μειωμένο κύκλο εργασιών τα τελευταία τρία έτη, αποτέλεσμα της καθυστέρησης υλοποίησης της χρηματοοικονομικής αναδιάρθρωσης.

Οι 500 εργαζόμενοι όμως δεν είναι εδώ τα τελευταία τρία έτη αλλά τα τελευταία είκοσι και τριάντα οι περισσότεροι. Οπότε γνωρίζουν:

• H ΚΑΤΣΕΛΗΣ ήταν κερδοφόρα έως το 2008, τότε που εξαγοράσθηκε και πέρασε στον έλεγχο του ομίλου Δαυίδ, του μεγάλου αφεντικού της coca cola. Τότε που ενοποιήθηκε με την ΑΛΛΑΤΙΝΗ (Άλευρα) και την ΠΛΑΖΑ (κατεψυγμένη ζύμη), κάτω από την νέα εταιρεία NUTRIART. Μόνο που η Nutriart φορτώθηκε και το δάνειο για την εξαγορά της ΚΑΤΣΕΛΗΣ ύψους 50.000.000€.

• Ο κ. Δαυίδ δηλαδή εξαγόρασε χωρίς φράγκο την ΚΑΤΣΕΛΗΣ, με δάνεια τα οποία φόρτωσε στην νέα Συνέχεια

ΠΡΟΣΦΕΥΓΕΙ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ Ο ΓΡΑΦΙΚΟΣ ΜΟΥΡΟΥΤΗΣ


ΕΠΕΙΔΗ ΓΡΑΨΑΜΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΡΓΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ!

Φοβερός ο διευθυντής του γραφείου τύπου του Πρωθυπουργού Γ.Μουρούτης που παίρνει 7.000 ευρώ μηνιαίως την ώρα που ο Ελληνικός λαός έχει γονατίσει.

Χθες δώσαμε την πληροφορία πως ο Σαμαράς θα τον πετάξει με τις Συνέχεια

Συναυλία για μια εξόρυξη που δε θα γίνει ποτέ


Αποκεφάλισαν στρατιώτη στο Λονδίνο


Ένας νεκρός στρατιώτης από επίθεση στο Λονδίνο. Δύο ακόμα τραυματίες. Ανώτεροι αξιωματικοί εκτιμούν ότι πρόκειται για πολιτικά υποκινούμενη ισλαμιστική επίθεση. Τι είπε για τη δολοφονία ο δράστης στην κάμερα περαστικού (Pics + Vids) Συνέχεια

Η Ελλάδα δεν έλαβε ποτέ αποζημιώσεις, ούτε για το κατοχικό δάνειο, ούτε για τα δεινά που υπέστη στη ναζιστική κατοχή


H διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Der Spiegel αναδημοσιεύει άρθρο με τον τίτλο «Όσα μας χρωστά η Γερμανία» από το κυριακάτικο φύλο της εφημερίδας το Βήμα.

Πρόκειται για το γνωστό θέμα της καταβολής των πολεμικών αποζημιώσεων από τον Β. Παγκόσμιο Πόλεμο. Συνέχεια

Έλεος, υποκριτές


Σταύρος Θεοδωράκης Σταύρος Θεοδωράκης

Έλεος, υποκριτές

photo: Παναγιώτης Τζάμαρος@fosphotos.com

photo: Παναγιώτης Τζάμαρος@fosphotos.com

Έχω μια καλύτερη λύση για τον Κατίδη. Να τον τεμαχίσουμε και να τον πετάξουμε στα σκυλιά. Παρακολουθούσα τις αναλύσεις στα ραδιόφωνα αλλά και το βράδυ, στην τηλεόραση. Ο Κατίδης -για μερικούς δημοσιογράφους, αλλά και για ορισμένους πολιτικούς που μιλούσαν από τα κινητά τους- είναι, περίπου, ο Χίτλερ αυτοπροσώπως. Και μετά είναι τα «κοινωνικά δίκτυα». Ο Κατίδης πρέπει «να βγάλει τον σκασμό, να γυρίσει στο χωριό του στα Γιαννιτσά, να σκάψει ένα λάκκο, να χωθεί μέσα και να μην ξαναβγεί ποτέ». Αυτά ήταν τα θετικά σχόλια, γιατί υπήρχαν και αρνητικά που ζητούσαν να μπει στη φυλακή (σε κελί με μετανάστες – αυτό ήταν υπονοούμενο) και σε κάθε περίπτωση να πάψει να κυκλοφορεί γιατί κάποια στιγμή «θα τον βρούμε και θα τον τιμωρήσουμε όπως αρμόζει στα γουρούνια του είδους του». Όλα αυτά, βέβαια, γραμμένα από αντιρατσιστές – για να μην μπερδευόμαστε το διευκρινίζω.

Και μετά είναι ο ισόβιος αποκλεισμός από κάθε εθνική ομάδα. Γιατί μόνο ισόβιος; Τα παιδιά του Κατίδη δηλαδή θα έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν σε εθνικές ομάδες; Τα εγγόνια του; Και γιατί να τον αποκλείσουμε μόνο από όλες τις εθνικές αθλητικές διοργανώσεις; Σε πολιτιστικές διοργανώσεις θα μπορεί να συμμετέχει; Δηλαδή, αύριο-μεθαύριο, θα μπορεί να πάει στην παρέλαση; Και το Πάσχα στην Συνέχεια

Δεν βαρέθηκες φίλε μου να ελπίζεις να ζήσεις μέσα σε μια σάπια δημοκρατία;


γράφει ο Άκης Kουστουλίδης

Έχει καιρό τώρα που έριξα τον εαυτό μου στην πραγματικότητα που μας παρουσιάζουν οι πολιτικοί μαζί με τα κανάλια.
Προσπάθησα να γίνω στην φαντασία μου ένας πολίτης νόμιμος και έγινα ένας αριθμός.
Προσπάθησα να φανταστώ την ζωή μέσα από την δική τους προτεινόμενη  δημοκρατία και ένιωσα δούλος.

Προσπάθησα να κατανοήσω την γλώσσα τους μα είδα ψέμα τυλιγμένο από άπειρες όμορφες λέξεις των προγόνων μου .
Προσπάθησα να σχεδιάσω τον επαγγελματικό μου μέλλον μέσα στην δική τους αγορά και βρέθηκα σε ένα κελί για φοροφυγάδες.
Προσπάθησα να φανταστώ την οικογένειά μου μέσα στα πρότυπα της κοινωνίας που μας λανσάρουν κάθε μέρα και είδα παιδιά πεινασμένα με δάκρυα στα μάτια.
Προσπάθησα να φανταστώ την Ελλάδα δημοκρατικά ελεύθερη μα είδα μοναχά τυράννους.
Προσπάθησα να πιστέψω στην ελπίδα για έναν καλύτερο μέλλον μα έχασα την πίστη μου για λευτεριά.
Και στο τέλος της φαντασίας μου υπήρχε μόνο θάνατος. Συνέχεια