Η παγκόσμια ημέρα της καριόλας που τα θελε ο κώλος της


 

 (Η αρχική αποκρουστική φωτογραφία σεξουαλικού εγκλήματος αντικαταστάθηκε για λόγους προστασίας ευαίσθητων ομάδων καθώς το δημοσίευμα πήρε μεγάλη έκταση, πολύ μεγαλύτερη από ότι ήταν αναμενόμενο. Η φωτογραφία έφυγε, η σεξιστική υποκρισία και σκληρότητα παραμένει)

Θα σας πω μερικές από τις συνηθισμένες φράσεις και κουβέντες μεταξύ ανδροπαρεών κάθε φορά που περνάει από μπροστά τους μια ευπαρουσίαστη γυναίκα: Καριόλα, πόρνη, πουτάνα, μουνάρα, να σου σκίσω την πατάρα, πωπω τι κωλάρα είσαι εσύ.

Αυτές είναι οι μόνιμες επωδοί «θαυμασμού» προς το ωραίο φύλο από παντελώς άγνωστα της σερνικά. Αυτά λούζεται κάθε γυναίκα που η εμφάνιση της φτουράει. Στο δρόμο, μέρα, νύχτα, ένας ανελέητα ισοπεδωτικός σεξιστικός πόλεμος.

Και ενώ οι gay κάναν περήφανες παρελάσεις, η ξανθιά δασκάλα πρέπει να ντρέπεται που είναι γυναίκα. Και οι κακοποιημένες πρέπει να τη ρουφάν όλη την κακοποίηση στο σπίτι τους και να ντρέπονται που είναι θύματα.

Ενώ πύρινοι λόγοι εκτοξεύονται κατά του ρατσισμού, ο σεξισμός, η πιο οικουμενική μορφή ρατσισμού παραμένει στο απυρόβλητο από μεγάλα τμήματα της ένοχης κοινωνίας.

Πως θα ήταν δυνατόν να συμβαίνει το αντίθετο; Οι Έλληνες είναι σεξισταριά του κερατά.

Συνέχεια

33 εργαζόμενες στη βιομηχανία του πορνό, χωρίς μακιγιάζ


σχόλιο Fenrir: Σε αρκετές περιπτώσεις, όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω, η απόλυτη απομυθοποίηση ακόμη μιας καταναλωτικής βιομηχανίας που παίρνει μια σπυριάρα και την μεταμορφώνει σε μου**ρα.

ΥΓ 1: Ο Σαίξπηρ θα’κανε πάρτι με το συγκεκριμένο άρθρο του Lifo. Το κατσάδιασμα στην Οφηλία (Πράξη Γ‘, σκηνή 1) με τον Άμλετ να τα βάζει με τις γυναίκες που, όπως λέει, ο Θεός τους έδώσε ένα πρόσωπο αλλά αυτές ‘κατασκευάζουν’ ένα άλλο, θα εμπλουτιζόταν, δίνοντας πολύχρωμες διαστάσεις σε μια απο τις πιο σημαντικές κεντρικές ιδέες του έργου: To είναι έναντι του θεαθήναι.

ΥΓ2: Πόσο μα πόσο επίκαιρο είναι το θέμα της διπροσωπίας και της ωραιοποίησης στην Ελληνική πολιτικο-κοινωνική πραγματικότητα!

ΥΓ3: Ένα λεπτό σιγής για τα 20χρονα κορίτσια που είτε δεν μπόρεσαν, είτε επηρεάστηκαν, είτε δεν ήθελαν να αναζητήσουν κάτι περισσότερο απ’τη ζωή τους πέρα απο μια καρίερα στην πεολειχία. Επιλογή τους μεν, άλλα υποβάθμιση του γυναικείου φύλου δε. Τυχαίο το αστειάκι των ημερών που κυκλοφορεί; «Δημοφιλέστερες γυναικείες στολές για απόκριες: νοσοκόμα-πουτάνα, υπηρέτρια-πουτάνα, καουμπόισσα-πουτάνα, διαβολάκι-πουτάνα, πουτάνα σκετο.»

Cassandra Nix, 59 ταινίες, 21 ετών

Συνέχεια

Θύμος, κενό και ακρότητες: Θα σφαχτούμε στο τέλος


Lit Maiden

Αποστασιοποιούμαι. Κάνω ένα βήμα πίσω και κοιτάω τα πράγματα αντικειμενικά και ρωτώ, που πάμε ως κοινωνία, ως άνθρωποι;

Αφορμή για αυτά τα ερωτήματα ήταν το χθεσινό κλείσιμο της σελίδας της Χρυσής Αυγής που στεγαζόταν στο WordPress (xryshaygh.wordpress) και πέρα απο τα επιχειρήματα αξιοπρέπειας, τίμηση μνήμης των νεκρών, πολιτισμένης κοινωνίας κτλ,  αναρωτιέται κανείς:

  • γιατί οι μεν να λέγονται φασίστες και η χθεσινή πράξη φίμωσης όχι;

  • ποιός έχει το δικαίωμα να κρίνει ποιός έχει δικαίωμα στον λόγο και ποιός όχι;

  • απο τη στιγμή που μπήκε η Χ.Α. στη Βουλή, το κλείσιμο της σελίδας τους (εφόσον άλλη επίσημη σέλιδα δεν φαίνεται να είχε) αποτελεί λογοκρισία στην ίδια την (φαινομενική) δημοκρατία στην οποία ζούμε;

  • που πρέπει μια κοινωνία να πει το «φτάνει, ως εδώ «;

  • τι εστί ελευθερία λόγου και έκφρασης;

Αν σήμερα καταδικάζουμε μια πολιτικοποιημένη οργάνωση με νεοναζιστική ροπή, γιατί να μην καταδικάσουμε και το ΚΚΕ για τις σφάγες χιλίαδων κάτα τη διάρκεια του συμμοριτοπόλεμου (μη ξεχνάμε πως διοικούσαν έναν ολόκληρο στρατό που ονομαζόταν και Δημοκρατικός απο πάνω – να θυμίσω σκήνες συνοπτικού εκτελεστικού αποσπάσματος που διαδραματίζονταν στα ορεινά χωριά γιατί οι χωριανοί δεν δεχόντουσαν να πολεμήσουν γι’αυτούς;);

Γιατί να είναι αποδεκτό ενα ριζοσπαστικό κίνημα (το ΡΙ στο ΣΥΡΙΖΑ ξεχάσαμε τι σημαίνει;) που εκ φύσεως προτρέπει σε επανάσταση, στην αφαίρεση δικαιωμάτων οπως αναμφισβήτητα επιθημούν και οι νεοναζί; Οι συνιστώσες του Συνασπισμού κατανοεί κανείς τι ευαγγελίζουν; Κατ’αρχάς, ξέρει κάποιος να κατονομάσει τις συνιστώσες και να εξηγήσει την ιδεολογία τους;

Η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι η έλλειψη λογικής, ακεραιότητας  και δικαιοσύνης. Η χάβρα των πολιτικών έχει αφήσει ένα μεγάλο κενό που έρχονται και το γεμίζουν νέοι σωτήρες, Συνέχεια

«Τα παιδιά των Γερμαναράδων» – Μια πραγματική,δραματική ιστορία


Είναι μια βρώμικη ιστορία που οι Νορβηγοί θα προτιμούσαν να την ξεχάσουν.

Ένα κρυμμένο κομμάτι ιστορίας, που βγαίνει επιτέλους στην επιφάνεια ύστερα από μισό αιώνα.

Στις 8 Μαΐου του 1945, ο πόλεμος δεν σταμάτησε για όλο τον κόσμο. Την ίδια εποχή ξεκίνησε στη Νορβηγία το μαρτύριο των tyskungar, των «παιδιών των Γερμαναράδων», που γεννήθηκαν από την «οριζόντια συνεργασία» των Νορβηγίδων με τους γερμανούς στρατιώτες. Συνέχεια