Έλληνες εναντίον Ελλήνων


αἰέν ἀριστεύειν

Έ ρε τουρκοκρατία που μας χρειάζεται…
Έχουμε μία παράξενη ικανότητα σαν λαός.
Η ιστορία μας είναι γεμάτη από προδοσίες, εμφύλιο πόλεμο και αλληλοσφαγή. Δεν χρειάζονται ούτε οι σιωνιστές, ούτε όποιοι άλλοι κρυφοί ή φανεροί εχθροί για να καταστραφούμε. Αν δεν το πιστεύετε ορίστε μερικά παραδείγματα:
1) Ο τρωικός πόλεμος δεν μπορεί παρά να είναι πόλεμος μεταξύ Ελλήνων. Οι Τρώες είχαν την ίδια γλώσσα, τα ίδια όπλα, τις ίδιες πολιτιστικές συνήθειες, την ίδια θρησκεία. Δεν μπορεί παρά να ανήκαν και στην ίδια φυλή.
2) Όταν η Ρώμη βρισκόταν ακόμα στα σπάργανα και κατάτρωγε σιγά-σιγά τις ελληνικές περιοχές στην Μεγάλη Ελλάδα, Αθηναίοι και Σπαρτιάτες πολεμούσαν στις Συρακούσες. Οι Έλληνες αλληλοκαταστρέφονταν επιτρέποντας στους Ρωμαίους να δυναμώσουν και τελικά να καταλάβουν την κυρίως Ελλάδα.
3) Πριν πέσει η Πόλη στα χέρια των Τούρκων, οι «ιεράρχες» τσακώνονταν αν ήταν καλύτερα να είμαστε με τους Δυτικούς ή με τους Τούρκους.
5) Στην διάρκεια της επανάστασης του…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 103 επιπλέον λέξεις

Σουλχαϊβάν ο Μεγαλομπεκρής


Παράκαμψη στην παράκαμψη, ερίτιμες αναγνώστριες και αξιότιμοι αναγνώστες, έφτασα να μελετώ (μιλάμε γιά κατάντημα!) το απώτατο παρελθόν των Βουρκιστάνων, των γνωστών πλέον γειτόνων των Κεχηναίων, χρησιμοποιώντας αντιασφυξιογόνο μάσκα και χειρουργικά γάντια, ώστε να αποφεύγω τις θανατηφόρες αναθυμιάσεις και τις νοσογόνους μολύνσεις που επιφέρει μία τόσο ρυπαρή και κοπρώδης ενασχόληση. Όλως τυχαίως, λοιπόν, εκεί που γύριζα μία προς μία τις αιμοσταγείς σελίδες τής βουρκιστανικής ιστορίας (περισσότερο μοιάζει με εγχειρίδιο ψυχοπαθούς δολοφόνου, παρά με ιστορικό ανάγνωσμα, αλλά τέλος πάντων), έπεσα επάνω στην βιογραφία ενός τρισένδοξου Βουρκιστάνου, τού περίφημου Σουλχαϊβάν, τού επονομαζόμενου και Μεγαλομπεκρή. Καλά, μεγάλη λέρα ο τύπος!

Αυτός ο Σουλχαϊβάν, λοιπόν, γεννήθηκε και ανατράφηκε σε μακρινές και αφιλόξενες στέπες, ανάμεσα σε Βουρκιστάνους (δύο πόδια) και σε αγέλες ζώων (τέσσερα πόδια), αλλά, επειδή από μικρός ήταν αδύνατος στα μαθηματικά και ποτέ δεν είχε κατορθώσει να ξεχωρίσει το δύο από το τέσσερα (το τρία, πάντως, το άρπαζε με την μία), μπέρδευε μονίμως τους Συνέχεια