προξενείο
Η γενοκτονία, ο Νταβούτογλου, και ο ρόλος της δημοκρατίας και των βουλευτών στο αντιρατσιστικό
Του Σάββα Καλεντερίδη
Σε λίγες μέρες οι άνθρωποι και ο κόσμος της «δημοκρατίας» γιορτάζει τα τρία χρόνια από την έκδοσή της, εγχείρημα το οποίο έγινε κόντρα στο κύμα, σε μια περίοδο που μαζί με την οικονομία και τα εκδοτικά συγκροτήματα, γκρεμίζονταν στην Ελλάδα οι δημοκρατικές, πολιτικές και ηθικές αξίες.
Την άποψη και τον χαιρετισμό μας για το εκδοτικό αυτό θαύμα, θα έχουν την ευκαιρία να την διαβάσουν οι αναγνώστες μας σε σχετικό άρθρο στο επετειακό φύλλο της εφημερίδας μας που θα κυκλοφορήσει την Κυριακή, 1η Δεκεμβρίου.
Στο σημερινό μας άρθρο θα αναφερθούμε στον λυτρωτικό ρόλο που μπορεί να έχει ο τύπος και τα ΜΜΕ σε φαινόμενα σήψης, διαφθοράς και παρακμής, όταν φυσικά αυτά λειτουργούν με βάση την απαράβατη αρχή, που είναι η έγκαιρη, έγκυρη και υπεύθυνη ενημέρωση του πολίτη και ο έλεγχος της εξουσίας.
Στο άρθρο μας της προηγούμενης Παρασκευής με τίτλο «Όποιος βουλευτής ψηφίσει αυτό το τερατούργημα, είναι προδότης του ελληνικού λαού» αναφερθήκαμε στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο (το οποίο ήδη βρίσκεται στο στάδιο της παρουσίασης και συζήτησης στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή) αναδεικνύοντας πανελληνίως και διεθνώς τον αποκλεισμό της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας και των Αρμενίων από τις προβλέψεις του εν λόγω νομοσχεδίου. Με άλλα λόγια, όπως αναφέραμε στο άρθρο μας, σε περίπτωση που περνούσε το νομοσχέδιο με τη συγκεκριμένη αιτιολογική έκθεση, θα είχαμε ακύρωση των τριών νόμων με βάση τους οποίους αναγνωρίστηκαν από τη Βουλή των Ελλήνων οι προαναφερθείσες γενοκτονίες. Δηλαδή, θα είχαμε στην ουσία επιτέλεση της γενοκτονίας για δεύτερη φορά. Η πρώτη, εκείνη που έγινε με το γιαταγάνι του Τούρκου, η δεύτερη θα γινόταν με την ψήφο των Ελλήνων βουλευτών.
Για πόσες ψήφους θυσιάζουν την Θράκη;
Νυν υπέρ πάντων, ακόμη και της πατρίδας, το κόμμα. Αυτό είναι ο τρόπος σκέψης, λειτουργίας και το γενικό σύνθημα των εκάστοτε κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία στην Ελλάδα. Η δράση για να επιτευχθεί ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, ούτε –φυσικά- ακολουθεί πάντα ηθικές νόρμες. Μεταγραφές και συνεργασίες, είναι το μόνιμο μοτίβο των εραστών της εξουσίας, αφού γνωρίζουν πολύ καλά πως η εξουσία επιβάλλεται από την κορυφή προς την βάση, αλλά δεν μπορεί να υπάρξει ούτε μία στιγμή εάν δεν έχει βάσεις, δηλαδή, εάν δεν έχει κατακτήσει τους κατά τόπους ισχυρούς πυλώνες άσκησης εξουσίας. Έτσι, τα κόμματα παρείσφρυσαν σε κάθε είδους τοπική – περιφερειακή οργάνωση, αλλά κυρίως επί δεκαετίες στόχευσαν και κατάκτησαν την τοπική αυτοδιοίκηση, προκειμένου να «καθοδηγούν» και να προλαμβάνουν δυσάρεστες καταστάσεις και πολιτικές εξελίξεις.
Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.390 επιπλέον λέξεις
Ευνοϊκή μεταχείριση για τους εκτουρκισμένους Πομάκους
Σήμερα στο «Προξενείο-Στοπ» αναδημοσιεύουμε ένα ενδιαφέρον κείμενο από τον τρέχοντα «Αντιφωνητή» (1/10/2013). Ένα κείμενο του καλού μας φίλου Πομάκου αγωνιστή Σεμπαεδήν Καραχότζα, που θέτει για μια ακόμη φορά τον δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων, ψηλαφίζοντας τη βασική αιτία του εκτουρκισμού των πομακικών πληθυσμών της ορεινής Θράκης. Και η αιτία αυτή δεν είναι φυσικά τόσο η ίδια η Άγκυρα, όσο η άθλια στάση και συμπεριφορά της ελληνικής πολιτείας…