Όταν η κα Ρεπούση ΜΕ ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ

Καμαρώστε την «δημοκρατική» συνέπεια (…) της κας Ρεπούση!!

Ο φασισμός του 21^ου αιώνα, δεν θα ονομάζεται φασισμός. Θα ονομάζεται με οποιοδήποτε άλλο όνομα, από «προοδευτισμός» ή «ανακαινισμός», μέχρι, ακόμη, «σύγχρονη ματιά» ή «ρηξικέλευθος τομή» των γεγονότων.

Οι εραστές της φασιστικής ιδεολογίας δεν θα προωθούν την πραμάτεια τους με το πραγματικό της όνομα, αφού ιστορικά η ιδεολογία αυτή έχει χρεοκοπήσει, οι λαοί και οι πολίτες έχουν αρνητικά συναισθήματα στο λεξιλόγιο του φασισμού. Γι’ αυτό και επιβάλλεται η απόκρυψη με εύηχα ονόματα ή με ονόματα παραλλαγής.

Πέραν όμως από την αλλαγή του περιτυλίγματος, οι σύγχρονοι διαχειριστές της εξουσίας, που προέρχονται από τη λεγόμενη προοδευτική παράταξη κ.λπ., έχουν και ένα δικό τους τρόπο να παρουσιάζουν τα πράγματα.

Ενώ συνεχώς προωθούνται, αποκλείουν και λοιδορούν άλλους άξιους, τους υπονομεύουν και τους περιθωριοποιούν  για να προωθήσουν τους δικούς τους, συνωμοτούν και αφαιμάσσουν από κονδύλια και ερευνητικά προγράμματα και σαν χταπόδια τραβούν από ταμεία, επιχορηγήσεις και αποζημιώσεις, μπαίνουν επί μισθώ σε συμβούλια και μηχανισμούς τηλεοπτικούς,

Το ψεύτικο προσκλητήριο του ΣΥΡΙΖΑ

του Ιωάννη Σ. Λάμπρου

Καθ’ όλη την διάρκεια της τρέχουσας οικονομικής κρίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοπαρουσιάζεται ως ο προασπιστής της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας, θέλοντας να καθιερωθεί στη συνείδηση των πολιτών ως η προσωποποίηση της αντίστασης. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, και οι απόψεις των στελεχών του για μια σειρά θεμάτων, θέτουν σε κίνδυνο την συνοχή της κοινωνίας και υπονομεύουν το αγωνιστικό φρόνημα του ελληνικού λαού, ακυρώνοντας κάθε προοπτική για αγώνα και αντίσταση.

Στο χείλος ενός άλλου γκρεμού

Του Σταύρου Λυγερού

Ο φόνος του 30χρονου Πατρινού από Αφγανούς και τα επεισόδια που αυτός πυροδότησε είναι οι αναπόφευκτες συνέπειες του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης, το οποίο καθίσταται ολοένα και πιο εκρηκτικό. Μπορεί οι προβολείς της δημοσιότητας να στρέφονται όταν έχουμε ακραία περιστατικά, αλλά τα στοιχεία καταδεικνύουν πρωτοφανή έκρηξη της εγκληματικότητας. Την τεράστια ανασφάλεια των πολιτών δεν την προκαλεί το οργανωμένο έγκλημα, που έχει τουλάχιστον συγκεκριμένους στόχους και διακρίνεται από στοιχειώδη ορθολογισμό. Την προκαλεί το διάχυτο έγκλημα, στο οποίο η συμμετοχή των λαθρομεταναστών είναι δυσανάλογα μεγάλη.

Μέχρι πρότινος, ο δημόσιος διάλογος ήταν υποτυπώδης, παρότι αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα δεν έχει προηγούμενο παγκοσμίως. Η διαρκής συσσώρευση λαθρομεταναστών, που αδυνατούν να βρουν εργασία, λειτουργεί σαν θερμοκήπιο για την ανομία και την εγκληματικότητα, με αποτέλεσμα να υπονομεύονται οι κοινωνικές ισορροπίες. Τόσο το πολιτικό σύστημα όσο και μεσαιο-ανώτερα στρώματα είχαν βολευτεί με το γεγονός ότι για χρόνια οι λαθρομετανάστες φυτοζωούσαν γκετοποιημένοι στα