Χωρίς λεωφορεία το πρωί και το βράδυ η Θεσσαλονίκη

Με στάση εργασίας απαντούν οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ στο «οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει ο οργανισμός» όπως λένε χαρακτηριστικά σε ανακοίνωση τους, κατηγορώντας το Ελληνικό Δημόσιο για το γεγονός ότι δεν έχει συμμορφωθεί με τις οικονομικές υποχρεώσεις.

Advertisements

Ποιες οικογένειες θα κληθούν να επιστρέψουν το οικογενειακό επίδομα και πότε

Mόνο όσοι έχουν υποβάλλει την φορολογική του δήλωση έως την Κυριακή 22 Ιουνίου θα μπορούν να πάρουν την 2η δόση των οικογενειακών επιδομάτων. Επίσης, χιλιάδες οικογένειες θα κληθούν να επιστρέψουν και την προκαταβολή του επιδόματος που έχουν εισπράξει καθώς όλες οι προκαταβολές επιδομάτων που καταβλήθηκαν προεκλογικά, θα επανελεγχθούν προκειμένου να κριθεί αν πληρούνται τα εισοδηματικά κριτήρια. 

Σύμφωνα με τα όσα είπε ο διοικητής του ΟΓΑ Ξενοφών Βεργίνης στα «parapolitika fm» , βασική προϋπόθεση για να καταβληθεί την Παρασκευή 11 Ιουλίου η 2η δόση των οικογενειακών επιδομάτων είναι να έχουν υποβληθεί από το σύνολο των δικαιούχων η φορολογική δήλωση και το έντυπο Α21. Αν δεν συμβεί αυτό τότε δεν πρόκειται οι δικαιούχοι που είχαν πάρει την προκαταβολή του επιδόματος πέρυσι το Πάσχα, να εισπράξουν το υπόλοιπο ποσό του επιδόματος τέκνων για το πρώτο εξάμηνο στις 11 Ιουλίου. Θα καθυστερήσουν και θα εξοφληθούν τον Οκτώβριο του 2014 μήνα κατά τον οποίο θα καταβληθεί το επίδομα και για το τρίτο τρίμηνο.

Mundial 2014 – Πρόγραμμα τελικής φάσης

sentragoal

Α’ ΟΜΙΛΟΣ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ	ΠΟΛΗ	ΑΓΩΝΑΣ	ΩΡΑ
12/6	Σάο Πάολο	Βραζιλία – Κροατία	23:00
13/6	Νατάλ	Μεξικό – Καμερούν	19:00
17/6	Φορταλέζα	Βραζιλία – Μεξικό	22:00
19/6	Μανάους	Καμερούν – Κροατία	01:00
23/6	Μπραζίλια	Καμερούν – Βραζιλία	23:00
23/6	Ρεσίφε	Κροατία – Μεξικό	23:00

Βρέθηκε το «ποτέ»

sotosblog

Επιτέλους απαντήθηκε ένα από τα πιο δυσεπίλυτα προβλήματα του πνεύματος: Η έννοια του «ποτέ».

Μέχρι πριν από λίγο καιρό, μεγάλοι νόες, φιλόσοφοι, διανοητές, μαθηματικοί και κάθε ατίθαση φαιά ουσία, όλοι τους σήκωναν απέναντι στο «ποτέ» τα χέρια ψηλά. Απορούσαν και προβληματίζονταν τι να ‘ναι άραγε αυτό το ρημάδι το «ποτέ»; Να ‘ναι βόας, να ‘ναι κροταλίας; Έστιβαν το μυαλό τους, αλλά απάντηση δεν έβρισκαν.

Να όμως που έφθασε η ανέλπιστη εκείνη ώρα και το «ποτέ» αποσαφηνίσθηκε. Ξεκάθαρα. Με τέλειο ορισμό που δεν μπάζει από πουθενά.

Και να σκεφθείτε ότι ήταν τόσο απλό. Διότι δεν είναι παρά η απάντηση σ’ ένα πολύ απλό ερώτημα, που όμως κανένας δεν είχε θέσει. Ιδού, λοιπόν, ο ορισμός:

Το «ποτέ» είναι η απάντηση στο ερώτημα «πότε παραιτείται ο Δένδιας;». Ερώτηση: Πότε παραιτείται ο Δένδιας; Απάντηση: Ποτέ!

Ούτε όταν του φεύγει μέσα από τα χέρια ο Χριστόδουλος Ξηρός. Αντιθέτως, παρά το ρεζιλίκι, ο Δένδιας, όχι μόνον…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 127 επιπλέον λέξεις

Προωθώ τον τόπο μου: Ορεινή Παρνασσίδα

Το χειμώνα μάς τραβά το χιονισμένο τοπίο και οι χιονοδρομικές διαδρομές εκτός πίστας, το καλοκαίρι είναι η καταπράσινη φύση και το περιηγητικό-οδηγικό σαφάρι σε ορεινά διάσελα με μοναδική θέα σ’ ένα πανόραμα βουνοκορφών.

Τα γαλήνια χωριά, που φωλιάζουν στο ορεινό τρίγωνο της Φωκίδας, στις πλαγιές της Γκιώνας, των Βαρδουσίων και της Οίτης, υπήρξαν για χρόνια αγαπημένο «μυστικό» των ορειβατών ( και των κυνηγών ), τα τελευταία χρόνια ωστόσο, με τις τουριστικές υποδομές να βελτιώνονται, γίνονται εκδρομικό πεδίο για low profile, «εύκολες» και γρήγορες αποδράσεις, μόλις τρεις ώρες από την Αθήνα.

Αφήνοντας την Παύλιανη με κατεύθυνση προς τα χωριά του καποδιστριακού Δήμου Καλλιέων, το τοπίο σε ταξιδεύει στην… Ελβετία και σε προσκαλεί να τραβήξεις χειρόφρενο αρκετές φορές για ν’ απολαύσεις τη θέα στις ελατοσκέπαστες πλαγιές και τους ήχους των τρεχούμενων νερών και του δάσους ( μάλιστα, στο χώρο αναψυχής στο οροπέδιο της Αγίας Τριάδας, κοντά στο χωριό Καλοσκοπή, φιλοξενείται τα καλοκαίρια το τριήμερο φεστιβάλ «Ήχοι του δάσους» με πολιτιστικές εκδηλώσεις και εναλλακτικές ορεινές δραστηριότητες ).

Πότε οι Έλληνες έγιναν ρατσιστές; (Συμβολή στη συζήτηση για τον υπό ψήφιση αντιρατσιστικό νόμο)

 γράφει ο κ. Κυριάκος Κατσιμάνης, Επίκ. .Καθηγητής Φιλοσοφίας του Παν/μίου Αθηνών, Docteur d’Etat ès Lettres (Paris-Sorbonne)  

Α΄ ΜΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΑΟΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ

«Ο τάχιστος των λόγων». Αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα και υπέρτατη δημοκρατική κατάκτηση αποτελεί η ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης. Είναι, λοιπόν, ιδιαιτέρως ανησυχητικό το ότι το ανεκτίμητο αυτό αγαθό απειλείται άμεσα εξαιτίας κάποιων προβλέψεων του υπό ψήφιση αντιρατσιστικού νόμου που ποινικοποιούν τη δυνατότητα να εκφραστεί κανείς ελεύθερα, δηλαδή στην ουσία δεν επιτρέπουν ακόμη και να σκεφτεί κανείς σωστά, σύμφωνα με τον πασίγνωστο αφορισμό του Ρήγα. Πραγματικά, τι άλλο από εκμηδένιση της σκέψης και φίμωση της έκφρασης είναι η διάταξη που απειλεί με «φυλάκιση τριών μηνών έως τριών ετών και χρηματική ποινή 5.000-20.000 € όποιον προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις και μίσος κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων κτλ..;».

Το ερώτημα που γεννάται αμέσως είναι το ακόλουθο: μήπως παρακολουθούμε  θέατρο του παραλόγου; Όπως προκύπτει από το παραπάνω απόσπασμα, επιλήψιμη είναι η «διέγερση», η «πρόκληση» και η «προτροπή» όχι καθαυτές αλλά κατά το μέτρο που οδηγούν σε ορισμένες «πράξεις ή ενέργειες». Αλλά και αυτές, με τη σειρά τους, δεν είναι αυτοτελώς κολάσιμες, αλλά (μόνο) εφόσον οδηγούν «σε διακρίσεις και μίσος». Μέσα σε αυτό το αλλόκοτο και ομιχλώδες οδοιπορικό της ενοχής σε ποιο σημείο ακριβώς μπορεί άραγε να εντοπίσει κανείς το αληθινό αδίκημα; 

Πιο συγκεκριμένα:

α) οι λέξεις «προκαλεί» και «διεγείρει» είναι από νοηματική άποψη εξαιρετικά αόριστες και για το λόγο αυτό επικίνδυνες. Ποιος θα σύρει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον επιτρεπτό και τον ανεπίτρεπτο βαθμό της «πρόκλησης» και της «διέγερσης»;

Δεξιά και Αριστερά και Κεντρώοι και Εξτρεμιστές ….. και παντού νεκροί και θύματα — Ελλαδίτσα μας, πότε θα βάλεις μυαλό;

γράφει η Εκάβη

Δεν θα σας απασχολήσω πολύ. Διαβασά 2 κείμενα και πάλι με έπιασε το παράπονο. Πάλι η ίδια ιστορία με τους μεν και τους δε. Όχι έτσι έγινε, όχι ψέμματα λένε, ο τάδε έιναι τέτοιος άρα αυτά που είπε είναι κάπως, κ.ο.κ. …. Ο καθένας τον χαβά του και η δημιουργία εντυπώσεων πάει σύννεφο. Εν τω μεταξύ, ο νεκρός ξεχάστηκε — o πραγματικός νεκρός. Όχι, δεν έχει ονοματεπώνυμο ούτε αστυνομική ταυτότητα. Και όχι, δεν θα σας πω ποιος είναι ο νεκρός. Καιρός είναι να σκεφτείτε και σεις λίγο απο μόνοι σας αντί να τα περιμένετε έτοιμα στο πιάτο.

Το κακό με μας είναι πως δεν μπορούμε να παραδεχθούμε κάποια πράγματα στον εαυτό μας ενώ ξέρουμε ποιο είναι το σωστό. Δεν θέλουμε να δούμε την ουσία των πραγμάτων γιατί δεν μας συμφέρει, γιατί «δεν πάει» με αυτό που υποστηρίζουμε. Στην πραγματικότητα, δεν καταλαβαίνουμε καλά καλά τι υποστηρίζουμε, μέχρι ποιο σημείο πρέπει να τραβήξουμε μια γραμμή όταν αυτό που θεωρούμε σωστό ξεπεράσει τα όρια που εμείς θέσαμε στον εαυτό μας.

Πιθανότατα το πρόβλημα είναι πως δεν καθίσαμε ποτέ να θέσουμε όρια ως προς το τι είναι επιτρεπτό, τι είναι επιτρεπτό σε μας ως άνθρωποι, ψυχές με σύνεση δηλαδή. Μάζι με την απλή λογική και την ανθρωπιά, έφυγε σκόπιμα απο μέσα μας και η στοιχειώδης καλοσύνη απ’ότι φαίνεται.

Σε όσους ψάχνουν να αυξίσουν ποσοστά, να πιάσουν μια καλή καρέκλα, να μας υποτάξουν σε άλλη μια αδιάλλακτη ιδεολογία πατώντας επι των πτωμάτων της Ηθικής, του Σεβασμού και της Ανθρωπιάς, σας εύχομαι καλή επιτυχία στη συνέχεια. Θα την χρειαστείτε όταν οι λίγοι λογικοί γίνουν πολλοί σ’αυτή τη χώρα.

Όσο για σένα, ακόμα ψάχνεις για τον νεκρό; Δεν πειράζει αν δεν τον βρήκες. Ούτως ή άλλως, ο καθένας μας ανακαλύπτει διαφορετικό νεκρό. Σαν εναλλακτική, ωστόσο, ο καθρέφτης δεν σου κάνει;

Εκάβη