Έχω κερδίσει επάξια την αντιπάθεια χώρων της εξωκοινοβουλετικής αριστεράς ασκώντας σκληρή κριτική σε αντικοινωνικές πρακτικές της που κατά καιρούς ορθώς ή παραπλανητικά της αποδίδονται.
Έχω χαρακτηρίσει τμήματα, ομαδάρχες της και οπαδούς της ως χρήσιμους ηλιθίους που με τις πρακτικές του μπάχαλου νομιμοποιούν το επιχείρημα της καταστολής σε όλο και ευρύτερα κομμάτια του πληθυσμού.
Έχω κρίνει στην καλύτερη των περιπτώσεων ως ηλίθιο το να επιλέγουν τα μολυβένια στρατιωτάκια της εξουσίας ως προνομιακούς αντιπάλους τους.
Σήμερα όμως θέλω να πω αυτό που μάλλον ελάχιστοι αρθρογράφοι θα τολμήσουν να πουν, στοιχειωμένοι μονίμως από τα φάντασμα της πολιτικής ορθότητας: Συνέχεια →
Αδιαπραγμάτευτη είναι η θέση των εμπόρων σε ό,τι αφορά τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, όπως σημειώνει σε δήλωσή του ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου Β. Κορκίδης.
«…Δυστυχώς, για ακόμη μία φορά μάθαμε τις προθέσεις του υπουργείου Ανάπτυξης για το εμπόριο από τα ΜΜΕ και όχι από τις θεσμοθετημένες δομές επικοινωνίας και διαβούλευσης. Χωρίς να εξετάζονται με προσοχή οι ουσιαστικές ανάγκες των εμπορικών επιχειρήσεων, εξαγγέλλονται μέτρα, που βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση με τη θέληση χιλιάδων συναδέλφων σε ολόκληρη την χώρα» ανέφερε ο κ. Κορκίδης και τόνισε χαρακτηριστικά:
«Η θέση της ΕΣΕΕ στα θέματα που έθεσε ο κ. Σκορδάς είναι αδιαπραγμάτευτη: λέμε ξεκάθαρα όχι στις 6 Συνέχεια →
“Δεν γίνονται πράγματα, ρε πούστη μου, δεν γίνονται πράγματα…”
Αυτή η βγαλμένη από το ντεκολτέ της Βάνας Μπάρμπα ατάκα σούρχεται στο μυαλό όταν η Μαρία Σπυράκη μας ενημερώνει ότι ο φερόμενος ως πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, συνομιλεί με τους Βενιζέλο και Κουβέλη, την ώρα που ένα αδεσποτάκι σηκώνει το πόδι και κατουράει στο παγκάκι του Καμίνη.
Κανείς άλλος λαός δεν θα μπορούσε να επιλέξει με τόση σοφία τις καρικατούρες του πρωινού ειδώλου του στον καθρέφτη και να τους αναθέσει την συγκυβέρνηση της χώρας στην πιο κρίσιμη συγκυρία από την εποχή που οι Ιταλοί βύθιζαν άνανδρα την «Έλλη».
Μόνο ο αστείος εθελοντής λαός του Αθήνα 2004, που αναζητεί μόνιμα πατερούληδες και μητερούλες να αναλάβουν τον ρόλο του εθνικού σωτήρα θα επέλεγε με τόση αφασία αυτούς τους ηγέτες τη συγκεκριμένη στιγμή.
Ένας λαός που έχει συνηθίσει να προσεύχεται και να ζητιανεύει, η μάλλον όταν προσεύχεται να ζητιανεύει, απομεινάρι του σφάξε με αγάμ ν αγιάσω, θα επέτρεπε στον εαυτό του τέτοιο ξεπεσμό, τόση απαξία.
Μόνο ένας δουλικός λαός που στερείται-ο καθένας από μας–αυτοεκτίμηση θα έμενε απαθής μπρος σ΄ αυτή την εκτόξευση προσβολών από μέρους της εξουσίας προς τον ίδιο, την οικογένειά του, τη σύζυγό του, τα παιδιά, τους γονείς, τα αδέλφια του.
Μόνο ένας δουλοπρεπής ατιμασμένος και άτιμος λαός, θα κατάπινε τις προσβολές που έχει καταπιεί ο Έλληνας 2012. Το επιχείρημα «τι να κάνει ο κοσμάκης» που κυκλοφορεί στους καφενέδες, αποτυπώνει Συνέχεια →