Eπιείκεια …….. by Aqua Love

 

 

 

Κοίτα με τι κάνω
Κοίτα πως κατάντησα, καθισμένη σαν ινδιάνα εδώ στο πάτωμα
γεμάτη απραξία, αμφιβολία, αχρηστία
Σκιές παντού και καμιά δικιά σου
Πως περνάει ο καιρός και σιωπάμε;
Θέλω τόσο να μιλήσω
έχω να σε πω πολλά και δεν έρχονται οι λέξεις
τα γράμματα χάνονται μέσα σε πικρές μελωδίες
φωνές που ικετεύουν για επιείκεια

Στιχοι Μερος 7ο

Μιλα μου μεσα απο τα αινιγματικα ματια της δευτερης υποστασης σου
ενιωσα το λουλακι πεπλο που τυλιγε το σωμα σου να πνιγει τις σκεψεις και των δυο μας
ξερεις ποσο διαφερεις και μενεις βουβη στις γωνιες τις νυχτας
πισω απο μαυρες αχνοτρεμαμενες σκιες παρακολουθεις το διαβα του χρονου
μεσα σε αλικες στιγμες ανιχνευεις τη θνητη σου παρορμηση
ανακαλυπτεις τα τρωτα σημεια του εαυτου σου και τα κρυβεις
κατω απο δυο ασπρομαυρα φτερα και μεσα στις πτυχες της φλογερης πλευρας σου
Aπο την πρωτη στιγμη που σε ειδα ημουν σιγουρη

Στιχοι …. Μερος 6ο

Ισως κατι να υπαρχει στις κρυφες γωνιες του νου

κατι που δεν μπορουν να δουν

τα σκοτεινιασμενα απο τη θλιψη ματια

Kαθως ταξιδευεις στη γη της φυγης

και οι ασπρομαυρες εικονες περνουν διπλα σου και φευγουν

ξεφευγουν τα αδικημενα συναισθηματα με καθε σου ανασα

H αγνωστη διαδρομη αναμεσα στα αιχμηρα σου απωθημενα

σε εκανε αυτο που εισαι

σου εμαθε, σε αλλαξε, σε θεριεψε

και ετσι με ψυχη αναστατωμενη ορμας

Στιχοι …. Μερος 5ο

Μου ειχες πει σε μια αλλη ζωη σ’αγαπω,
μα αυτο ηταν τοτε…

Στιχοι …. (μερος 4ο)

Τα βραδια μονος ατενιζει

μια ζωη που δικη του δε θυμιζει

δεν κλαει κι ας θελει να ξεσπασει

παραμεινει βουβος

 

η σκεψη πισω ταξιδευει

την ψυχη και το σωμα του παιδευει

μα οσα ψεματα κι αν λεει

νιωθει ακομα μισος