Οι πέντε μεγάλες συμμορίες αλλοδαπών..που έχουν μετατρέψει την Αττική σε εμπόλεμη ζώνη

Πού δρουν και πώς χτυπάνε..

Σοκ προκαλούν τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για τη δράση των εγκληματιών με τα καλάσνικοφ που λυμαίνονται την Αττική. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι αρχής γενομένης από το 2010, οπότε ξεκίνησε η στατιστική καταγραφή των ληστειών από την Αστυνομία, στην Αττική σημειώθηκαν 268 περιστατικά από τα οποία εξιχνιάστηκαν μόλις τα 55.

Το 2010 συγκεκριμένα οι εισβολές στην επικράτεια από συμμορίες ληστών ήταν 432, εκ των οποίων εξιχνιάστηκαν οι 115. Το 2011 σημειώθηκε εκτίναξη των περιστατικών, αγγίζοντας τα 605. Στο στόχαστρο των ληστών εκτός από πολυτελείς κατοικίες βρίσκονται πλέον και απλά διαμερίσματα, ακόμη και στο κέντρο της Αθήνας, ενώ για πρώτη φορά παρουσιάζεται το φαινόμενο οι ληστές με τα καλάσνικοφ να εισβάλουν και εκτός από πλιάτσικο να δέρνουν και να βιάζουν γυναίκες ακόμα και μπροστά στα μάτια των παιδιών τους.

Πάνω απ’όλα, δίκαιη και αμερόληπτη δημοσιογραφία

 

ΥΓ 1 MySatelite: ΠΌΤΕ ΘΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ Η ΒΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ;;;;;;

ΥΓ 2 MySatelite: ΠΌΤΕ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΠΩΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ – ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ – ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ;;;;;

 

Kόλαση στις φυλακές Γρεβενών – Αλβανοί έσφαξαν Άραβα

Ανεξέλεγκτες διαστάσεις πήρε η συμπλοκή που ξέσπασε αργά το απόγευμα ανάμεσα σε συμμορίες κρατουμένων στις φυλακές των Γρεβενών.

Οι αντιμαχόμενες ομάδες ήταν, από τη μία πλευρά κρατούμενοι αραβικής καταγωγής και από την άλλη πλευρά

Το ίδιο μαγαζί

σχόλιο MySatelite: Δεν αντέχεται το παπαγαλάκι, αλλά το παρακάτω κείμενο του δεν είναι τελείως άστοχο, αν και βλέπουμε μέσω του άρθρου να επιχειρηματολογεί έμμεσα υπέρ των δωσίλογων που μας κυβερνούν και σοκαρισμένοι κοιτάνε τα ποσοστά τους να πέφτουν. Αξία έχει να αφήσουμε κατά μέρος τους στόχους του και να πάρουμε τα γεγονότα απλά ως έχουν. Καιρός να δούμε την κατάντια της χώρας μας αντικειμενικά. Καιρός, θα πείτε, είναι να έρθει κάποιος να μας ενώσει αντί να μας διχάζει.

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

Πριν από λίγες εβδομάδες μερικοί θρησκόληπτοι και κάποια στελέχη της Χρυσής Αυγής επιχείρησαν να εμποδίσουν μια θεατρική παράσταση.

Ευτυχώς ξεσηκώθηκε εναντίον τους το πανελλήνιο.

Καλλιτέχνες, βουλευτές της Αριστεράς, απλοί πολίτες έσπευσαν ακόμη και επιτόπου για να υπερασπιστούν την ελευθερία της τέχνης και να εκδηλώσουν την αντίθεσή τους σε τέτοιες αντιδημοκρατικές μεθόδους.

Χθες μια ομάδα κουκουλοφόρων φοιτητών (;) έσπασε τις πόρτες και εισέβαλε στο κέντρο διαχείρισης

Συμμορίες Ανηλίκων: Φαινόμενο της Εποχής ή στοιχείο της Κοινωνικής Πραγματικότητας

Η εμφάνιση ομάδων που εμπλέκονται σε παραβατικές συμπεριφορές είναι ένα φαινόμενο που λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσειςκαι στην ελληνική πραγματικότητα.  Τα τελευταία χρόνια, ολοένα και συχνότερα γίνεται λόγος για τη δράση οργανωμένων ομάδων νέων που εμπλέκονται σε βανδαλισμούς, σε ληστείες ή ακόμα και στη διάπραξη πιο βίαιων αδικημάτων.

Στην Ελλάδα, βέβαια οι συμμορίες δεν υιοθετούν συστηματική βία όπως συμβαίνει στις συμμορίες άλλων χωρών (π.χ. Αγγλία, Γερμανία, Η.Π.Α.).

Τα στοιχεία που καθιστούν επικίνδυνη την επικράτηση τέτοιων φαινομένων δεν είναι μόνο ότι λόγω του αριθμού των μελών τους μπορούν να προκαλέσουν μεγαλύτερες βλάβες, αλλά και το γεγονός ότι τα μέλη τους μπορεί να υιοθετήσουν βίαιες συμπεριφορές κατά την έναρξη μιας σύγκρουσης.

Ο όρος ‘’συμμορία’’ αναφέρεται σε βίαιες ομάδες που έχουν σχετικά μόνιμο χαρακτήρα, που ίσως

Ο μόνος δρόμος που έμεινε για τους νέους σ’ αυτή την χώρα του πραξικοπηματία Παπαδήμου, είναι να ενταχθούν σε συμμορίες για να μπορούν να φάνε ένα κομμάτι ψωμί…

Η «άγουρη» παραβατικότητα είναι πια σημείο των καιρών. Ακολουθώντας την πορεία του λεγόμενου «κοινού» εγκλήματος, οι πιτσιρικάδες γίνονται όλο και πιο επιθετικοί, αντιγράφοντας σημεία από τη δράση των ενηλίκων «συναδέλφων» τους. Και, μπορεί να μη διαθέτουν όπλα, ωστόσο οι επιθέσεις κρίνονται ως ιδιαίτερα «σκληρές». Σε ληστείες που καταγράφηκαν στο τέλος Οκτωβρίου στη

Που πάει η κοινωνία;;;

Του Νίκου Κοτζιά

Μπροστά στους πολίτες υπάρχουν επτά δρόμοι με διαφορετικές κατευθύνσεις. Οι τέσσερις πρώτες έχουν χαραχτεί ήδη από πέρσι όταν άρχισε η ιστορία με τα Μνημόνιο. Οι δύο επόμενες περικλείουν καινούργια προβλήματα. Ο τελευταίος είναι εκείνος της αναγκαιότητας. Σε αυτόν, κατά τη γνώμη μου, οφείλουμε ανταπόκρισης.

Ο «πρώτος δρόμος» είναι αυτός της κατάθλιψης, της μελαγχολίας, της εγκατάλειψης του πεδίου του πολιτικού στους επαγγελματίες πολιτικούς….