Ο «ΚΑΝΕΝΑΣ» των μετρήσεων και της κοινής συνείδησης

Η Ελλάδα είναι ίσως η μόνη χώρα στον κόσμο, άντε και κάποια κρατίδια της Αφρικής, που η κυβέρνηση τολμάει δημόσια να δηλώνει ότι ο «νόμος θα εφαρμόζεται αυστηρά». Και μόλις πριν μερικές μέρες ο υπουργός Δικαιοσύνης, πρώην εισαγγελέας και πρώην πρόεδρος των Δικαστικών, δήλωνε με πομπώδες και αυτάρεσκο ύφος ότι θα γίνει «δίκαιη δίκη» για τους συλληφθέντες χρυσαυγίτες, αυτές τις πολιτικές καρικατούρες, που βέβαια δεν είναι οι μόνες που συνιστούν το «θέατρο σκιών» στο προσκήνιο της πολιτικής γελοιότητας…

Του Στέλιου Συρμόγλου

Είναι αλήθεια δυνατόν να μην …εφαρμόζεται ή να εφαρμόζεται με «επιείκεια» ο νόμος; Οι έννοιες πλέον της δικαιοσύνης, της σοβαρότητας και της αξιοκρατίας, που δημόσια εκθειάζονται, αλλά στην πράξη γελοιοποιούνται, προκαλούν ανησυχία στους εχέφρονες πολίτες.

Στην Ελλάδα επίσης «ευημερούν» οι λέξεις. Η υπεσχημένη γαστριμαργία παλαιοτέρων εποχών, έγινε λεξιμαργία. Η δε λεξιλαγνεία έμεινε χωρίς αποδέκτες. Να το πούμε πολιτική ωριμότητα; Μάλλον στομαχική απογοήτευση. Οσο οι Ελληνες θα σκεφτόμαστε με το στομάχι, ωριμότητα δεν βλέπουμε. Κι όσο η πολιτική ηγεσία θα λέει λεξιμαργία και θα θέλει να εννοούμε γαστριμαργία, προκοπή δεν βλέπουμε.

Στην Ελλάδα πολιτικοί και θεσμικοί παράγοντες ξυφουλκούν εναντίον της διαφθοράς και των…φαντασμάτων της. Γιατί περί

Φωτιές ανάβει η πρόταση Ρεπούση για τα Θρησκευτικά

Νέα τζιχάντ προβλέπεται να ανοίξει μετά και την τελευταία ερώτηση που απηύθηναν οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ κυρίες Ρεπούση και Γιαννακάκη προς τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο, που αφορά στην αλλαγή του συνολικού πλαισίου υπό το οποίο δύναται ένας μαθητής να απαλλαγεί από το μάθημα των θρησκευτικών, βρίσκοντας το υπάρχον να προσκρούει πάνω σε ζητήματα προσωπικών δεδομένων και ελευθεριών.

Το ακριβές κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής:

«Σχετικά με την απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών

Κύριε Υπουργέ,

Σύμφωνα με τις υπ’αριθμ. 91109/Γ2/10.07.2008 & 104071/Γ2/4.8.2008 εγκύκλιους του αρμόδιου

Κατάργηση του θρησκευτικού όρκου στα ελληνικά δικαστήρια υποδεικνύει το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

 

Με ομόφωνη απόφασή του το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του δικαιώματος στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας, καθώς και για παραβίαση του δικαιώματος σε μία πραγματική προσφυγή, κρίνοντας αντίθετη με τις διατάξεις της