Το κτηματολόγιο στην Ελλάδα είναι ακόμη και σήμερα το μεγάλο στοίχημα. Ο χαρακτηρισμός αυτός αποδίδεται γιατί ακριβώς από το 1995 με το νόμο 2308, μόνο το έτος 2008 κατορθώσαμε να ξεκινήσουμε ως χώρα τη διαδικασία κτηματογράφησης (αποτύπωσης της ακίνητης περιουσίας με τρόπο διαφανές και αδιάβλητο). Μη φανταστείτε ότι έγινε και κάτι σημαντικό γιατί η κτηματογράφηση αφορούσε, προς το παρόν, μόνο τις πρωτεύουσες νομών που δεν έχουν κτηματογραφηθεί.
Ποιό είναι το στοίχημα;
Το στοίχημα πέχτηκε με την Ευρωπαϊκή ένωση και τα εκατομμύρια των κοιτνοτικών κονδυλίων που μας δόθηκαν ως χώρα για την κτηματογράφηση του ελλαδικού χώρου. Τα χρήματα αυτά, δε γνωρίζω που πήγαν και αν πραγματικά δαπανήθηκαν προς αυτή τη κατεύθηνση.
Εκείνο όμως που γνωρίζω είναι ότι ο νομοθέτης, όντας «προνοητικός» και νομοθετώντας πάντοτε με ορίζοντα 30ετίας, φρόντισε να συμπεριλάβει στη νομοθεσία τέλος κτηματογράφησης ή αλλιώς το αποκαλούμενο «Κτηματόσημο». Μέχρι την 31-12-2009 τα συνολικά έσοδα της ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. από τα τέλη κτηματογράφησης και πιστοποιητικών υποβολής δήλωσης, ανέρχονται στο ποσό των 220 εκ. ευρώ.
Έτσι, σε περίπτωση που για οποιονδήποτε λόγο τα χρήματα δεν ήταν επαρκή για την κάλυψη αυτού του πραγματικά μεγάλου εγχειρήματος, τότε αυτός που θα έβαζε το χέρι στη τσέπη θα ήταν ο ελληνικός λαός.