Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ
Η έκφραση της αλληλεγγύης των Ελλήνων στους πρόσφυγες είναι σημαντική και αυθόρμητη. Δεν επιβάλλεται από τα πάνω. Μπορεί ορισμένες υπερβολές να γίνονται για τις ανάγκες των καναλιών που σπεύδουν να αξιοποιήσουν τηλεοπτικά το κάθε δέμα που μια συγκινημένη γιαγιά αφήνει στα χεριά μιας οικογένειας Σύρων στην Πλ. Βικτωρίας ή στον φούρναρη που μοίραζε ψωμιά στους απελπισμένους μετανάστες στην Μυτιλήνη.
Όμως όλο και περισσότερο το τελευταίο διάστημα προβάλλεται ένας πρωτοφανής ισχυρισμός, ότι είμαστε κατά κάποιο τρόπο υποχρεωμένοι να δείξουμε αλληλεγγύη και να ανοίξουμε την χώρα στους μετανάστες και πρόσφυγες, γιατί πριν σχεδόν έναν αιώνα και οι Ελληνες της Μικρασίας έφτασαν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα… Συνέχεια
Ως γνωστόν, η Μαρία Ρεπούση δεν ανήκει στη μειοψηφία της ΔΗΜΑΡ και είναι από τις πλέον ένθερμες υπέρ της «αριστερής στροφής» του κόμματος. Μάλιστα, η βουλευτής Πειραιά είχε παρασκηνιακά στηρίξει και την υποψηφιότητα του ΣΥΡΙΖΑ για τον δήμο Πειραιά, δηλαδή τον Θοδωρή Δρίτσα.
Πρόκληση δεν είναι, Γιώργο Νταλάρα, να πας να κάνεις συναυλία στη Σμύρνη, στις 24 Σεπτεμβρίου, τις μέρες που όλος ο Ελληνισμός πενθεί τα 90χρονα της Μικρασιατικής Καταστροφής, τότε που οι ορδές του Κεμάλ έκαψαν τη Σμύρνη;
Η αντίληψη των Τούρκων περί Ελληνοτουρκικής φιλίας προφανώς δεν συμπίπτει με την φιλία. Μπορεί να μη σχετίζεται άμεσα με τη Θράκη και τη δράση των προξενικών κύκλων και οργάνων, με την οποία ασχολείται το παρόν ιστολόγιο, αλλά μια που κοντεύει η 19η Μαΐου, αυτή η τόσο βαριά μέρα πένθους και μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, εμείς αποτίοντας φόρο τιμής στο αίμα και τη δυστυχία των συνελλήνων μας που σφάχτηκαν τότε ή ξεριζώθηκαν από τις προγονικές εστίες της εξαιτίας της τουρκικής λαίλαπας, σας δείχνουμε την διπλανή φωτογραφία. Γιατί την 19η Μαΐου δεν την τιμούμε μόνο εμείς, αλλά βεβαίως και κάποιοι άλλοι. Και αυτοί ασφαλώς με άλλο τρόπο, έναν τρόπο εορταστικό και πανηγυρικό. Αυτά είναι πολύ χρήσιμο να τα γνωρίζουμε και να τα θυμόμαστε, ειδικά σε τόσο ερμαφρόδιτες εποχές, όπως η σημερινή, όπου τόση πέραση έχει η καραμέλα της ελληνοτουρκικής φιλίας, όπου τόσο μεθοδικά και συστηματικά η Ιστορία αποδομείται και ξαναγράφεται, όπου με τόση ευκολία βαφτίζονται το κρέας ψάρι, η σφαγή συνωστισμός και ρατσισμός η φιλοπατρία.
mySatellite 