Η λευκή ζάχαρη σε σκοτώνει

Η λευκή ζάχαρη σε σκοτώνει. Είναι ένας από τους λευκούς δολοφόνους ! Είναι ένας από τους “λευκούς δολοφόνους” που σε σκοτώνουν μεθοδικά με σχέδιο και σκοπό. Ε δεν είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβεις, ότι το λευκό αλεύρι, το γάλα, η ζάχαρη και το αλάτι σε σκοτώνουν σωματικά και νοητικά. Είναι πλέον καταγεγραμμένο και επιστημονικά αποδεδειγμένο, αλλά ΕΣΥ εξακολουθείς να το βάζεις στο σώμα σου και να ταΐζεις με αυτούς τους “λευκούς δολοφόνους” τα παιδιά σου που μετά λες πως τα αγαπάς !

Ο άνθρωπος δεν χρειάζεται ζάχαρη για να δώσει στο εγκέφαλο του τροφή, μπορεί πολύ εύκολα να το κάνει με μέλι, πετιμέζι ή stevia, και ανάλογα φυσικά γλυκαντικά. Μην ξεχνάμε πως όλα τα φρούτα και οι καρποί έχουν ζάχαρη και δεν χρειαζόμαστε επιπλέον στον οργανισμό μας. Τα ίδια και χειρότερα κάνει και το άσπρο αλεύρι, θα αναφερθώ σε προσεχές άρθρο.

Ο άνθρωπος ως κατεξοχήν φρουτοφάγος έχει έμφυτη τάση να καταναλώνει γλυκές τροφές, μετά από εκατομμύρια χρόνια διατροφής με ώριμα φρούτα. Ο οργανισμός μας έχει μεγάλες ενεργειακές ανάγκες σημαντικά αυξημένες λόγω του ενεργοβόρου εγκέφαλού μας, και τα ζάχαρα των φρούτων είναι η πιο απλή και γρήγορα μεταβολίσιμη ενεργειακή πηγή.

Την ανάγκη αυτή δυστυχώς σήμερα, εκπαιδεύτηκε ο άνθρωπος της πόλης, να την καλύπτει, με την χημικά επεξεργασμένη και λευκασμένη άσπρη ζάχαρη. Χημικά η ζάχαρη που καταναλώνεις σήμερα είναι καθαρή σουκρόζη (ή σακχαρόζη), ένας διζακχαρίτης αποτελούμενος από ένα μόριο γλυκόζης και ένα μόριο φρουκτόζης. Παράγεται είτε από ζαχαροκάλαμα είτε από ζαχαρότευτλα.

Το ότι η λευκή ζάχαρη είναι καταστροφική για τον οργανισμό, είναι πλέον ευρύτατα γνωστό και επαρκέστατα τεκμηριωμένο. Δεν υπάρχει σχεδόν κανένα βιομηχανοποιημένο τρόφιμο που να μην την περιέχει και η υπερκατανάλωσή της συνυπολογίζοντας τις τεράστιες συγκεντρώσεις της στα αναψυκτικά.

Με μαθηματική ακρίβεια, οδηγεί τον σύγχρονο πολιτισμό στην παρακμή μέσα από την παχυσαρκία και τις ασθένειες, αλλά και στην ενεργειακή αποδυνάμωση ούτως ώστε να μην καταφέρει ποτέ να αντιληφθεί τι γίνεται γύρω του, πάνω

Η ευεργετική δράση της λεμονάδας

Συντάκτης: Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

Η λεμονιά είναι μικρό αειθαλές δέντρο που ανήκει στα εσπεριδοειδή και το ύψος του φτάνει τα 5-6 μέτρα. Η λεμονιά προέρχεται από την περιοχή της Κίνας ή των Ινδιών. Τα φύλλα της είναι ωοειδή. Τα λουλούδια της είναι άσπρα και μυρίζουν αρκετά έντονα. Οι καρποί, τα λεμόνια (που είναι ρόγα), όταν ωριμάζουν έχουν χρώμα κίτρινο, ενώ το σχήμα τους είναι ωοειδές ή μακρουλό και το μέγεθός τους εξαρτάται από την ποικιλία. Όλα όμως καταλήγουν σε μικρότερη ή μεγαλύτερη θηλή.

Ο καρπός αποτελείται από το περικάρπιο, που είναι κίτρινο και περιέχει αρωματικό αιθέριο έλαιο που χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία. Αιθέριο έλαιο περιέχουν και τα φύλλα. Η σάρκα του καρπού είναι ξινή κι αρωματική.

Πολύτιμο σε θρεπτικά συστατικά
Ο χυμός του λεμονιού περιέχει μεγάλη ποσότητα από Βιταμίνες και κυρίως βιταμίνη C. Παλιότερα τον χυμό του λεμονιού τον χρησιμοποιούσαν σαν αντισκορβουτικό.

Πέρα από την βιταμίνη C περιέχει σε βιταμίνες Β1, Β2, Β3, Β6, το λεμόνι αποτελεί μια μικρή διατροφική έκπληξη, πλούσια σε πολύτιμα θρεπτικά συστατικά. Αρκεί να αναφέρουμε, πως κάθε λεμόνι πέρα από τις σημαντικές βιταμίνες, που περιέχει, είναι πλούσιο και σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, κάλιο, και ανόργανα άλατα όπως το ασβέστιο , φώσφορο, μαγνήσιο, πυρίτιο, ασβέστιο καθώς και σε μεταλλικά άλατα.
Ο χυμός του, αποτελεί μια πραγματικά ευχάριστη έκπληξη για τον οργανισμό, καθώς πέρα από την απαραίτητη νοστιμιά, που χαρίζει σε ορισμένα «αδιάφορα» φαγητά, κυρίως θωρακίζει τον οργανισμό απέναντι σε μια σειρά ασθενειών και λοιμώξεων.

Η ευεργετική δράση της λεμονάδας
Η λεμονάδα κάνει ένα υγιές ποτό, ειδικά όταν λαμβάνεται το πρωί. Ημερήσια κατανάλωση του νερού με

Λευκά χαμόγελα και.. υποταγμένες συνειδήσεις (μέρος 1ο)

Φθόριο: Από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στους Αυτοκράτορες του καπιταλισμού

Θυμάστε τις διαφημίσεις του πρώιμου Ελληνικού κιτσοκαπιταλισμού αλά ΥΕΝΕΔ; Τις οδοντόκρεμες με Φλούραϊντ και Κάλσιομ Σί Έι;

Το Φθόριο (fluoride) το γνώριζαν οι γιαγιάδες μας για τη χρήση του σαν ποντικοφάρμακο. Εξ’ ου και η