«Δεν υπάρχουν λεφτά»; Κι αυτά, τότε, τι είναι;

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ο ήρωας του Μπρεχτ, ο Μακχίθ, αναρωτιόταν στην «Όπερα της Πεντάρας»: «Τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυση μιας τράπεζας»…

Τα συγκλονιστικά στη Βουλή άργησαν μια μέρα! Αλλά ήρθαν! Την Κυριακή που μας πέρασε ακούσαμε για «τρύπια δολάρια» και για «μονομαχίες στο Ελ Πάσο», απολαύσαμε πρωθυπουργικούς κουτσαβακισμούς και κοινοβουλευτικές «μαγκιές». Αλλά τα σπουδαία – τα πραγματικά σπουδαία – συνέβησαν τη Δευτέρα. Χωρίς κάμερες. Χωρίς απευθείας μεταδόσεις. Χωρίς πολλά- πολλά…

Τη Δευτέρα το βράδυ, λοιπόν, ο κ.Σταικούρας, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, μετά από σχετική ερώτηση του Μανώλη Γλέζου, διαβίβασε στη Βουλή τον αναλυτικό κατάλογο ο οποίος περιλαμβάνει τα ποσά με τα οποία έχει τροφοδοτήσει το κράτος τις τράπεζες από την έναρξη της κρίσης, το 2008. Τα στοιχεία που αποκαλύπτονται για πρώτη φορά είναι πλέον και επίσημα! Είναι δικά τους! Έχουν την εγκυρότητα και την σφραγίδα των «σωτήρων»! Δεν πρόκειται για «συνωμοσιολογία»! Ούτε για ευφάνταστα σενάρια των «ψεκασμένων»!

Ο συγκεκριμένος κατάλογος, αν τον δει κανείς από τη σκοπιά του τραπεζίτη, μοιάζει με… ηλιοβασίλεμα. Με τι μοιάζει αν τον δει κανείς με τα μάτια του ελληνικού λαού θα το δούμε στη συνέχεια.

Εχουμε και λέμε λοιπόν:

Από το 2008, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή ψήφισε τον νόμο 3723/2008 περί «Ενίσχυσης ρευστότητας της οικονομίας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης», οι τραπεζίτες – από τον κρατικό κορβανά – έχουν λάβει:

• Το ποσό των 4,5 δις ευρώ για τις προνομιούχες μετοχές των πιστωτικών ιδρυμάτων που ανέλαβε το ελληνικό δημόσιο.

• Το ποσό των 127,3 δις ευρώ με τη μορφή εγγυήσεων που παρείχε το ελληνικό δημόσιο για δάνεια των πιστωτικών ιδρυμάτων.

• Το ποσό των 10, 5 δις ευρώ με τη μορφή ειδικών τίτλων προς τα πιστωτικά ιδρύματα. Εδώ προσθέστε και το ποσό των 2,4 δις ευρώ από το συγκεκριμένο κονδύλι που παραμένει ανεξόφλητο.

Εν ολίγοις:

Τα χρόνια της δυστυχίας, της καταστροφής της φτώχειας, της πείνας και της λεηλασίας, οι τράπεζες – μόνο δια αυτού του δρόμου – έχουν ενθυλακώσει το ποσό των 145 δις ευρώ

Εδώ δυο παρατηρήσεις:

Ληστές τραπέζης….Η συντριπτική πλειονότητα των αναγνωστών απάντησαν ότι αν ήξεραν ότι δεν θα συλληφθούν, δεν θα είχαν καμία αντίρρηση να ληστέψουν μία τράπεζα

Το πιο ενδιαφέρον στις τραπεζικές διαφημίσεις δεν είναι τα επιτόκια: είναι η καπηλεία της ανθρώπινης τρυφερότητας. 

Ακούμε για τράπεζες που «σε σκέφτονται», «έχουν χρόνο για σένα», «είναι στο πλευρό σου», «σε ακούνε», «είναι δίπλα σου παντού και πάντα». (Υπάρχει περιστασιακά και η συμμετρικά αντίθετη όψη: διαφήμιση στην οποία κάποιος που πέφτει από το αεροπλάνο, πριν να προσκρούσει στο έδαφος σκέφτεται ότι θα ήθελε να έχει αλλάξει τράπεζα.)

Την τράπεζά του ο πελάτης την αγαπά, δεν τη διαλέγει σαν οδοντόβουρτσα.

Υπάρχουν διαφημιστικές καμπάνιες τραπεζών που πόνταραν σε αυτή τη ρητορική της καταναλωτικής αγάπης, που είχε λανσάρει πετυχημένα η McDonalds.

Αν δεν ήξερε κανείς περί τίνος πρόκειται, θα νόμιζε ότι μιλάμε για συνοικέσιο. Αυτό βέβαια το κάνει όλη η διαφήμιση, όχι μόνο οι τράπεζες. Η διαφορά είναι ότι, αντίθετα με τις διαφημίσεις για οδοντόβουρτσες, στην περίπτωση των

ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΣΑΝ ΣΚΥΛΙ «ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ» ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ; ΘΑ ΤΟΝ ΚΛΑΨΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ;

«Ο αετός δεν συγχωρεί αυτούς που τους πληγώνει. Κάνει μαχαίρια τα φτερά και τους αποτελειώνει». Αυτή την φράση ετοιμαζόταν να πει σε κάποιο άτομο που τον πλήγωσε πιθανότητα ο Δημήτρης Μίχας λίγο πριν πεθάνει.

Έχουν περάσει περίπου τέσσερις μήνες από τον άδικο χαμό του ταξιτζή Δημήτρη Μιχά στην Πάρο, ο οποίος «έφυγε» στην προσπάθεια του να πιάσει τον ληστή τράπεζας του νησιού.

Η αδερφή του ακόμα δεν μπορεί να πιστέψει πώς ο αγαπημένος της αδερφός δεν είναι πια κοντά της. Μετράει τις μέρες και προσπαθεί να εξηγήσει τι τον ώθησε να σταματήσει τον ληστή της τράπεζας. Μια θαρραλέα κίνηση που του στοίχισε την ζωή.

«Ο Δημήτρης δεν προσπάθησε να συλλάβει τον ληστή για τα λεφτά της τράπεζας. Δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο. Το έκανε για το ηθικό μέρος», είπε σε συνέντευξη της και επανέλαβε πώς ο άνθρωπος που τον σκότωσε δεν είναι αντιεξουσιαστής και αναρχικός, αλλά δολοφόνος.

Αυτά διαβάζουμε από ρεπορταζ για τον αδικοχαμένο ταξιτζή, Δημήτρη Μίχα, τον οποίο δολοφόνησαν κάποια «παιδιά»-τσακάλια «εις το όνομα της επανάστασης». Άλλωστε τι επανάσταση θα ήταν εαν στην ταξική ζύμωση των όπλων δεν πεθάνουν και κάποιοι αθώοι.

Διαβάστε και την επιστολή της αδερφής του αδικοχαμένου ταξιτζή προς τον κατηγορούμενο που φέρεται να έχει πατήσει τη σκανδάλη:

«Μια συγκλονιστική ανοιχτή επιστολή προς τον άνθρωπο που σκότωσε τον αδελφό της, απευθύνει η αδελφή του ταξιτζή που δολοφονήθηκε στην Πάρο. Στην επιστολή μεταξύ άλλων η αδερφή του θύματος ρωτά τον Τάσο Θεοφίλου: «Στα πόδια κύριε Θεοφίλου γιατί δεν ρίξατε να τον σταματήσατε; Γιατί;».

Διαβάστε το πλήρες κείμενο της Μαρίας Μίχα:

«Αυτό το παλικάρι που ατενίζει τον φωτογραφικό φακό με τόση νηφαλιότητα, να το χαίρονται οι γονείς

Ξεπερνούν τους 40 οι βουλευτές… Ελβετίας

Ενώ ψάχνουν ακόμη τον κύριο «1 εκατομμύριο»

Λαβράκι έβγαλαν οι έλεγχοι του υπουργείου Οικονομικών, καθώς η έρευνα που θα αποκάλυπτε την ταυτότητα του ενός πολιτικού που φυγάδευσε στο εξωτερικό 1 εκατομμύριο ευρώ, έδειξε τελικά ότι πάνω από 40 «πολιτικά πρόσωπα» βρίσκονται στην καυτή λίστα με τα εμβάσματα.

Πρόκειται για καταθέσεις ύψους άνω των 100.000 ευρώ σε

Ποιός είναι ο βασικός μέτοχος της τράπεζας της Ελλάδας

Δείτε το βίντεο