Λεξικόν της νέας ελληνικής (πραγματικότητας). Του Θύμιου Καλαμούκη

 

Η στήλη σήμερα είναι στην ευχάριστη θέση να αποκαλύψει πρώτη, τις αλλαγές που προωθούνται, στα ελληνικά λεξικά, λόγω των αλλαγών που έχουν προηγηθεί στην ελληνική πραγματικότητα. Ξεκινάμε με αποσπάσματα από το γράμμα Ε και σύντομα θα ακολουθήσουν συνταρακτικές αποκαλύψεις και για άλλα γράμματα.

Εργασία: Ευφημισμός που χρησιμοποιείται από κυβερνητικούς για να περιγράψει μια ιδέα, ή μια φαντασιακή κατάσταση. Κάποτε ζούσες από αυτή. Σήμερα δεν ζεις από αυτή. Ούτε και από κάτι άλλο.

Επίορκος: Περίπου 2.000 δημόσιοι υπάλληλοι παραβάτες, το λάθος των οποίων θα το πληρώσουν 22.000 δημόσιοι υπάλληλοι.

Εταιρεία: Ναός της σύγχρονης κοινωνίας και οικονομίας. Πολλές φορές συναντάται με τον προσδιορισμό «επιτυχημένη εταιρεία», κυρίως όταν ο ιδιοκτήτης της, την έχει φτιάξει με τα λεφτά όλων μας.

Εξουσία: Ψυχολογική κατάσταση, κατά την οποία, μια μειοψηφία, ποσοτικά και ποιοτικά, εγκαθίσταται στο σβέρκο, της πλειοψηφίας, η οποία αν και την εγκρίνει αρχικά, στην πορεία την απορρίπτει,

Πώς καθιερώθηκε η 25η Μαρτίου ως εθνική εορτή

Ο πρώτος εορτασμός της Επαναστάσεως του γένους το 1821 και οι μαθητικές παρελάσεις

Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη

Στις 15 Μαρτίου 1838, ο επι των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας Παιδείας γραμματεύς της Επικρατείας  Γεώργιος Γλαράκης, επισκέφθηκε τον βασιλιά Οθωνα και του παρουσίασε το σχέδιο διατάγματος,  με το οποίο θέσπιζε την 25η Μαρτίου ως εθνική εορτή.

Η ημέρα αυτή επελέγη σύμφωνα με το σχέδιο του αρχιστρατήγου και προέδρου του Βουλευτικού

Πώς η CIA έκανε πρωθυπουργό τον Καραμανλή

Την ιστορία την γράφουν πάντα οι νικητές και συνήθως αποδίδουν στον εαυτό τους,τους πιο βαρύγδουπους τίτλους, για να μπορούν να της ταιριάζουν. Σωτήρες, πατριώτες, ηθικοί και τις περισσότερες φορές ήρωες με αυταπάρνηση. Αρκούν όμως μερικά χαρτιά,για να αποδειχθεί πως η ιστορία δεν ήταν παρά φωνή πάνω από τα συντρίμια, που δεν είχε αντίλογο. Η περίπτωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που η νίκη τον καθιέρωσε ως Εθνάρχη της Ελλάδας, είναι το άβατο της νεοελληνικής ιστορίας. Η 12τομη βιογραφία του, είναι γεμάτη από «έργα και επιτεύγματα». Τον πραγματικό Καραμανλή όμως, δεν αποδίδουν ούτε οι βιογράφοι του Ινστιτούτου Καραμανλής, ούτε τα εικονίσματα που έφτιαξαν όσοι επέλεγαν να γεμίζουν με πίστη όσα αμφισβητούσε η λογική. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, δεν ήταν ο φιλόδοξος επαρχιώτης που κατάφερε με πείσμα, να γίνει πρωθυπουργός. Ήταν το αποτέλεσμα της παρασκηνιακής δράσης μυστικών υπηρεσιών δράσης μυστικών υπηρεσιών και εξωτερικών παραγόντων. Η CIA ήταν ίσως ο κυριότερος από αυτούς.

Του Κώστα Βαξεβάνη

Στη βιογραφία του Άλεν Ντιούλς, του πιο σκληρού και αδίστακτου αρχηγού της CIA,την εποχή του

Σοφός «πολίτης» έφα: «Ένας νέος Τρικούπης είναι το ζητούμενο, κι όχι μια απλή διαχείριση»

Το σχόλιο της ημέρας

πολιτης είπε:

23/08/2012 στις 10:58 am

τα πραγματα ειναι απλα.
στην Ελλαδα πρεπει να γινουν επιτελους τα αυτονοητα.
δεν χρειαζονται οι περικοπες αποδοχων στην μισθωτη εργασια.αυτες δεν προσφερουν τιποτε αλλο παρα εξαθλιωση, βαθυτερη υφεση και σιγουρο αδιεξοδο.
Οφειλει το κρατος να γινει κρατος. να οργανωθει και να γινει παραγωγικο, αξιοκρατικο κι αξιοπιστο.

–να σταματησει να δινει μισθους, συνταξεις, επιδοματα και λοιπες κρατικες παροχες σε οσους δεν το δικαιουνται. δεν νοειται να παιρνουν συνταξη αναπηροι μαϊμου, πεθαμενοι, αλλοδαποι, μεταναστες, Ελληνες της διασπορας και η γενικα και η κουτση Μαρια και να περικοπτονται οι συνταξεις των νομιμα δικαιουχων επειδη τα χρηματα δεν φτανουν.

 –να εισπραξει επιτελους απο τους οφειλετες του τους βεβαιωμενους φορους και εισφορες. Αρχης γενομενης απο τους γιγαντοοφειλετες (εγχωριους και ξενους). Δεν ειναι δυνατον να χρωσταει η γερμανικη εταιρεια για το Ελευθεριος Βενιζελος ιλιγγιωδη ποσα και να μην γινεται τιποτε, να γινεται

Πόσοι Έλληνες Πολιτικοί έχουν μπει φυλακή από το 1847 έως σήμερα (Ποιοι και για ποιους λόγους;)

Θα θέλατε να μάθετε ποιοι Έλληνες πολιτικοί τιμωρηθήκαν και οδηγήθηκαν στην φυλακή για παραπτώματά τους; «Αναλυτικά οι περιπτώσεις για τις οποίες ετέθησαν σε εφαρμογή οι διατάξεις περί ποινικής ευθύνης Υπουργών από συστάσεως του ελληνικού κράτους είναι οι ακόλουθες :

Ο Υπουργός Οικονομικών Ν. Πονηρόπουλος το 1847 (πλαστογραφία πρωτοκόλλων περί της τιμής των σιτηρών, (η Βουλή δεν τον παρέπεμψε τελικώς).

Όλα τα μέλη της Κυβέρνησης Δ. Βούλγαρη, το 1875 (εκλογικές παραβάσεις, απαλλαγή λόγω “ακυρώσεως του κατηγορητηρίου”).

Ο Υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως Ι. Βαλασόπουλος και ο Υπουργός Δικαιοσύνης