Προσοχή στο τυράκι!

   Το τυράκι το προεκλογικό έχει πολλές όψεις.
Μπορεί να έχει την όψη της υπόσχεσης.
Ή της απειλής.
Ακόμη και την  γνώριμη όψη του εκφοβισμού: »μπουουου!..αποσταθεροποίηση!»
Αυτές όλες όμως είναι όψεις γνωστές και…..
ορατές πιά από μεγάλη μερίδα του λαού, που έτσι αποφεύγει την φάκα!

Μιά πολύ πιό ύπουλη μορφή και άρα και πιό επικίνδυνη είναι το τυράκι-απογοήτευση.
Είναι αυτό το τυράκι που σου βάζουν για να πιστέψεις ότι όσο κι αν παλέψεις, ό,τι και να κάνεις δεν αλλάζει τίποτα!

ΕΧΕ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ

Της Λίλα Μήτσουρα

Δεν γουστάρω τις πολιτικές αναλύσεις. Δεν γουστάρω τις περισπούδαστες λέξεις για να περιγράψουν τον θάνατο. Ως μάνα θέλω να μιλήσω με λόγια απλά και απόλυτα κατανοητά από όλους. Τις σκέψεις μου θέλω να καταθέσω, για τον θάνατο δύο παιδιών. ΠΑΙΔΙΩΝ ΡΕ!!!!!

Να μπω στη θέση των μανάδων αυτών, που φώναζαν στην εξώπορτα «ζακέτα να πάρεις» για να ακούσουν τελευταία φορά το γέλιο των παιδιών τους και το «αμάν ρε μάνα». Σαν η ψύχρα να ήταν το χειρότερο που θα μπορούσε να τους συμβεί. Αλλά δεν ήταν.

Δεν μου καίγεται καρφί σε ποιο πολιτικό χώρο ανήκαν. Δεν με ενδιαφέρει. Το μυαλό μου φέρνει εικόνες ματωμένων νιάτων στο δρόμο. Και είναι το μόνο που με νοιάζει. Τα νιάτα σκορπισμένα και ματωμένα στην άσφαλτο, όχι τι πίστευαν πολιτικά.

Οργή??? Όχι δεν νιώθω οργή. Λύσσα έχω. Μίσος για αυτούς που νομίζουν ότι μεγαλώνουμε τα παιδιά μας για να γίνουν τυράκι στην φάκα που μας στήνουν. Που πιστεύουν όλα πρέπει να θυσιάζονται στο βωμό των προσωπικών τους επιδιώξεων, όποιες και αν είναι αυτές. Μόνο που το όλα, ΡΕ, αναφέρεται σε ανθρώπους.

Ποιος τους έχρισε θεούς για να αποφασίζουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει? Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να σκοτώνουν τα παιδιά μας? ΕΜΕΙΣ!!!! Παρακράτος ή ξεκαθάρισμα λογαριασμών? Τρομοκρατία? Και επιβάλλονται με το