Το Success Story έφερε την ανάπτυξη και στη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου

γράφει η Εκάβη

Η πρώτη αυτοκτονία που σημειώνεται στη γέφυρα Ρίο-Αντίρριο είναι γεγονός.

Επόμενο ήταν να αναβαθμιστεί η γέφυρα-στολίδι, αυτή η γέφυρα που κατασκευάστηκε απο τη ΓΕΦΥΡΑ Α.Ε. που συστάθηκε το 1995 από τη γαλλική VINCI και ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες (ΑΚΤΩΡ, J & P – ΑΒΑΞ, ΑΘΗΝΑ, ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ, PANTECHNIKI — δείτε λεπτομέρειες εδώ), αυτή η γέφυρα που ο τότε πρωθυπουργός Σημίτης θεμελίωσε στις 19 Ιουλίου 1998, που στις 12 Αυγούστου 2004, παραμονή της έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γεώργιος Σουφλιάς εγκαινίασε, αυτή η γέφυρα που ποιός ξέρει τι αλισβερίσια κρύβει.

Πολλά «που» μέσα σε μια πρόταση τα οποία καταλήγουν σε ένα «πουθενά» για τον 26χρονο άντρα που φέρεται να είπε «δεν αντέχω άλλο».

Ειρωνεία …. η γέφυρα που ενώνει μια όχθη με την άλλη γεφύρωσε τον κόσμο τούτο με τον άλλο για τον απελπισμένο.

Ειρωνεία …. το κόσμημα της προόδου, του εκσυγχρονισμού, το «The image of another Greece» που αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα της γέφυρας «διευκόλυνε» τα βάρη για άλλον έναν συνάνθρωπό μας. Αυτή είναι τελικά η εικόνα της άλλης Ελλάδας διοτί μέχρι τώρα ζούσαμε την απαξιωτική εικόνα του χαρούμενου Έλληνα. Ευτυχώς που ήρθε η ανάπτυξη και το πλεόνασμα να μας βάλουν στη θέση μας.

Ειρωνεία …. σε 10 μέρες απ’τη μέρα που πήρε την απόφαση ο άτυχος, καθώς θα στεκόταν εκεί στο ύψος του δεύτερου

Ποιος είναι τελικά ο κ. Στουρνάρας; Από το 1986 «φυτευτός» σε κρατικοδίαιτες θέσεις

Ποιος είναι τελικά ο κ. Γιάννης Στουρνάρας, το αγαπημένο «παιδί» της τρόικας και του Μεγάρου Μαξίμου το οποίο επενδύει το δικό του «Success Story» πάνω στους εικονικούς δείκτες αντιμετωπίζοντας με φρικτή ψυχρότητα τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα;…

«Είναι κάποιος άμεμπτος, κάποιος που “προσγειώθηκε” τώρα τελευταία στη χώρα και ό,τι και αν λέει, όσο και αν μας φαίνεται ψυχρός, άνθρωπος “χωρίς αίμα”, έχει όραμα και θα σώσει τη χώρα», θα μπορούσε να πει κάποιος καλοπροαίρετος εάν έβλεπε τον υπουργό να μιλά περί οικονομικών θεωριών, παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Αμ… δε, όμως.

Ποιος είσαι Γιάννη;

Ο αγαπημένος της τρόικας, ο καθηγητής, ο άνθρωπος που:

• χαρακτηρίζει «λάθος» οποιαδήποτε άλλη άποψη βρίσκεται κριτικά απέναντι στις δικές του θέσεις θυμίζοντας άτομο με «ακανθώδη» πολιτική αβελτηρία και εγωισμό,

• ο υπουργός με την… αγγλοσαξονική παιδεία που χαρακτήρισε στην τελευταία συνέντευξη του «αστείους και άξιους της τύχης τους» δύο νέους ανθρώπους, ένα ζευγάρι που βρέθηκαν μέσα σε μια μέρα άνεργοι και οι οποίοι αναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε έκτρωση επειδή δεν είχαν ούτε οι ίδιοι να φάνε,

• το τοποθετημένο και όχι εκλεγμένο κυβερνητικό στέλεχος το οποίο όταν ρωτήθηκε για τις γερμανικές αποζημιώσεις, τα δάνεια και τις ελληνικές διεκδικήσεις, είχε το θράσος να κάνει λόγο για «ιστορία του χθες» και ότι ο ίδιος κοιτά μπροστά,

• ο πρώτος υπουργός που απροκάλυπτα σε τηλεοπτική εκπομπή τα βάζει με ανέργους για χάρη των τραπεζιτών

Mας είπαν ψέμματα για την «16η Νοεμβρίου». Ας τους κάνουμε να την θυμούνται για πάντα!

“Δεν γίνονται πράγματα, ρε πούστη μου, δεν γίνονται πράγματα…”

Αυτή η βγαλμένη από το ντεκολτέ της Βάνας Μπάρμπα ατάκα σούρχεται στο μυαλό όταν η Μαρία Σπυράκη μας ενημερώνει ότι ο φερόμενος ως πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, συνομιλεί με τους Βενιζέλο και  Κουβέλη, την ώρα που ένα αδεσποτάκι σηκώνει το πόδι και κατουράει στο παγκάκι του Καμίνη.

Κανείς άλλος λαός δεν θα μπορούσε να επιλέξει με τόση σοφία τις καρικατούρες του πρωινού ειδώλου του στον καθρέφτη και να τους αναθέσει την συγκυβέρνηση της χώρας στην πιο κρίσιμη συγκυρία από την εποχή που οι Ιταλοί βύθιζαν άνανδρα την «Έλλη».

Μόνο ο αστείος εθελοντής λαός του Αθήνα 2004, που αναζητεί μόνιμα πατερούληδες και μητερούλες να αναλάβουν τον ρόλο του εθνικού σωτήρα θα επέλεγε με τόση αφασία αυτούς τους ηγέτες τη συγκεκριμένη στιγμή.

Ένας λαός που έχει συνηθίσει να προσεύχεται και να ζητιανεύει, η μάλλον όταν προσεύχεται να ζητιανεύει, απομεινάρι του σφάξε με αγάμ ν αγιάσω, θα επέτρεπε στον εαυτό του τέτοιο ξεπεσμό, τόση απαξία.

Μόνο ένας δουλικός λαός που στερείται-ο καθένας από μας–αυτοεκτίμηση θα έμενε απαθής μπρος σ΄ αυτή την εκτόξευση προσβολών από μέρους της εξουσίας προς τον ίδιο, την οικογένειά του, τη σύζυγό του, τα παιδιά, τους γονείς, τα αδέλφια του.

Μόνο ένας δουλοπρεπής ατιμασμένος και άτιμος λαός, θα κατάπινε τις προσβολές που έχει καταπιεί ο Έλληνας 2012. Το επιχείρημα «τι να κάνει ο κοσμάκης» που κυκλοφορεί στους καφενέδες, αποτυπώνει