Στα μέσα Δεκέμβρη κρίνεται η «τύχη» του χαρατσιού: Στον Αρειο Πάγο η τελική απόφαση

Στις 18 Δεκεμβρίου του 2014 θα κριθεί από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου η συνταγματικότητα ή μη του Ειδικού Τέλους Ακινήτων (χαράτσι) το οποίος εισπράττεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.

Η Δαμανάκη τουλάχιστον είναι αισιόδοξη (βίντεο)

Γράφει η Εκάβη

«Μπορούμε να είμαστε λίγο (πιο) αισιόδοξοι τώρα.»

Τάδε έφη Δαμανάκη, τώρα πλέον επίτροπος της ΕΕ, αρμόδια για Θέματα Ναυτιλίας και Αλιείας, στην εκπομπή I talk με τον Κρις Μπερνς (Chris Burns) του Euronews χθες.

Πριν μπούνε στα περί αλιείας, αναφέρθηκε (όλως τυχαίως!) και το θέμα Ελλάδα (μας κάναν αυτή τη χάρη, να’ναι καλά). Θα μπορούσε να αφιερώσει μια ολόκληρη εκπομπή του ο κύριος Μπερνς πάνω στο θέμα, όπως αναφέρει. Ναι, μια εκπομπή πιστεύω να’ταν αρκετή για να καλύψει μια κατάσταση ετών που οδηγεί σε αυτοκτονίες. Μα, ας μην μαλώνουμε για μικροπράγματα. Μας ενδιαφέρει πιο πολύ τι είπε η «Εδώ Πολυτεχνείο».

Ποιά είναι η πρόγνωσή σας, ρωτάει ο δημοσιογράφος.

Δαμανάκη: Μπορούμε να είμαστε λίγο πιο αισιόδοξοι τώρα. Έχουμε περάσει πολύ, πολύ δύσκολα χρόνια, τρία με τέσσερα πολύ, πολύ δύσκολα χρόνια, μειώσεις μισθών, μειώσεις συντάξεων, 30% … σχεδόν 30% ανεργία. Αυτή είναι πραγματικά μια μεγάλη καταστροφή.

Φανταστικό αυτό το «έχουμε«, δεν βρίσκετε; Έχουμε περάσει δύσκολα χρόνια. Όντως, με περίπου 230.000 ευρώ τον χρόνο απο το 2009 και μετά, με την κρίση στο φουλ, ήτοι €19,909.89 το μήνα αν

Καλή μας τύχη!

γραφει ο αρισταρχος

Όποια εφημερίδα κι αν ανοίξεις σταθερά θα διαβάσεις για μειώσεις μισθών και συντάξεων, για απολύσεις και νέα μέτρα. Τα αποφασίζουν περιέργως και τα ψηφίζουν περιέργως με θαυμαστή άνεση και αξιοθαύμαστη σύμπνοια αυτοί που επέλεξα να με απαλλάξουν απ’ τους άλλους που έκαναν τα ίδια. Η σχιζοφρένεια σε όλο της το μεγαλείο. Και όλα αυτά αφορούν εμένα κι εγώ κοιτάζω, παρακολουθώ και νιώθω τόσο αδύναμος που δεν ακούω ούτε την φωνή μου που βγαίνει σε επίπεδο υπόηχων. Μια φωνή για κωφούς. Γιατί αν ακουστεί ίσως τότε να αντιληφθούμε πως όλα γίνονται για το δικό μας “καλό!” Και το δικό μας καλό αφορά εμάς.

Μια τρόικα εξουσίας στο όνομα μιας τρόικας δανειστών που η συνισταμένη τους δείχνει Γερμανία. Κι εγώ αναλογίζομαι τον παππού μου που τους πολέμησε στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Τον πατέρα μου που τους πολέμησε πάνω στο Ιστίμπεη στον δεύτερο πόλεμο και εμένα που τους παρακολουθώ δεμένος με τα αόρατα δεσμά της βλακείας μου πάνω σ’ ένα καναπέ παρέα με την πλάσμα 40 ιντσών.

Ε, ώρα δεν είναι να μιλήσει ο «καλός Θεός της Ελλάδας»;

Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης

ΑΠΟΡΕΙ ο κυρ Γιώργης από την Κρήτη. Απορεί και ο καπετάν Ανδρέας από τον Γράμμο: «Γιατί, ωρέ κυρ Χρήστο, δεν ξεσηκωνόμαστε με τόσα που τραβάμε; Ποια είναι η δύναμη που μας κρατά καρφωμένους στον καναπέ;».