Ντάισελμπλουμ: Αρχίσαμε να χάνουμε την υπομονή μας με την Ελλάδα

Αυστηρός μέχρι… επιθετικότητας ο πρόεδρος του Eurogroup

Την ανάγκη να σημειωθεί πρόοδος στο επίπεδο προώθησης διαρθρωτικών αλλαγών, επισημαίνει από τη Χάγη ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Νταϊσελμπλούμ.

Ο πρόεδρος του Eurogroup, έχοντας διαφορετική στάση από το Βερολίνο – σε ό, τι αφορά τις «κομψές» διατυπώσεις – ανέφερε ότι η χώρα μας θα πρέπει να περάσει στην επείγουσα υλοποίηση των δεσμεύσεών της, προωθώντας παράλληλα τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές, τις οποίες θεωρεί μονόδρομο προκειμένου να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της και να προσελκύσει επενδύσεις.

Κάτσε, να δεις τι έρχεται…

sotosblog

Ζούμε ημέρες σουρεαλιστικής τραγωδίας. Οι αιώνες συμπτύχθηκαν και ήρθαν οι μεγάλοι Τραγικοί να συναντηθούν με τον Αντρέ Μπρετόν και την παρέα του. Θαρρείς, κάθονται τώρα μαζί στο καφέ Βολταίρ. Από κοντά, ο Δάντης, ο Κάφκα και πολλοί άλλοι. Πιο κει, παλαιός θαμώνας του καταστήματος ο Λένιν, τους παρακολουθεί σαστισμένος να ρουφούν το καφεδάκι τους, και να γράφουν έργα από κοινού. Ρίχνω μια κλεφτή ματιά στις σημειώσεις τους, και διαβάζω:

Στο προηγούμενο επεισόδιο, ο Σαμαράς είχε εξαφανίσει το έλλειμμα, εμφανίζοντας στη θέση του πρωτογενές πλεόνασμα. Η Τρόικα όμως που, όπως έλεγαν, είχε χάψει, τελικά μετάνιωσε, και δεν τον παίρνει στα σοβαρά. Με αποτέλεσμα, απ’ ό,τι μας προειδοποιεί επί λέξει ο Στουρνάρας, να μας περιμένει κόλαση μέχρι τον Ιούνιο. Έτσι, ο Σαμαράς ετοιμάζεται παρακάτω να μας δείξει ότι θα βάλει το πιστόλι με τα καρφιά στον κρόταφο και θα πατήσει τη σκανδάλη. Όπου να ‘ναι, θα πεταχθεί όρθιος ο Γιούρι Γκέλερ, φωνάζοντας:…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 189 επιπλέον λέξεις

«Θα σας το πω εγώ ανάποδα»

sotosblog

Προκλητικοί, γι άλλη μια φορά προκλητικοί, και με αποκλειστική τους μέριμνα να σώσουν το τομάρι τους, μας πέταξαν για Πάσχα στα μούτρα την αξίωσή τους για εγκαρτέρηση, και την ευχή τους της υπομονής. Να κάνουμε, λέει, υπομονή! Ακούς, κύριε;

Θρασύτερη όλων η δήλωση (δήλωση-ευχή, τρομάρα του) από τα Ιωάννινα: «Ο Ελληνικός λαός αξίζει κάτι περισσότερο». Α, ναι; Μπα; Σώπα… Τι περισσότερο, δηλαδή; Περισσότερη λύπηση, περισσότερη περιφρόνηση, περισσότερη περικοπή, περισσότερη κοροϊδία, περισσότερη δίαιτα, περισσότερη σαλάτα; Τι; Τίποτε από όλα αυτά; Μήπως κάτι περισσότερο μεν, αλλά όχι από τα κακά; Ίσως κάτι περισσότερο, αλλά πάντως από τα καλά; Ε; Μήπως; Πολύ ωραία· αξίζουμε κάτι περισσότερο. Λοιπόν; Λέω κι εγώ: Λοιπόν; Εξηγούμαι: Αξίζουμε κάτι περισσότερο. Ωραία. Πολύ ωραία. Λοιπόν;  Λ Ο Ι Π Ο Ν ;   Δεν έχει «λοιπόν»; Ε, τι μιλάς τότε, ρε κύριε; Αφού δεν έχει «λοιπόν», αφού δεν λες τι «λοιπόν», τότε τι μιλάς;   Τ Ι   Μ…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 455 επιπλέον λέξεις

Ας μην «παγώσουν» και οι σχέσεις μαζί με τα σπίτια

Παγωμένα διαμερίσματα, ασανσέρ στο… off, «ψαλίδι» στα συνεργεία καθαρισμού… Οι περικοπές που κάθε πολυκατοικία κάνει, προκειμένου να μπορέσουν οι ένοικοι να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις και να μην αφήνουν ανεξόφλητους τους λογαριασμούς των κοινοχρήστων…

Στην Ελλάδα του 2012, όλο και περισσότεροι ένοικοι πολυκατοικιών αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα με τους δυσβάστακτους φόρους ακίνητης περιουσίας, το ενοίκιο, τα κοινόχρηστα, ακόμη και το πετρέλαιο θέρμανσης – όσο βασικό κι αν είναι αυτό. Ευτυχώς, η παρατεταμένη καλοκαιρία μας βοηθά, όμως για πόσο ακόμη;

Έτσι, το θέμα απασχολεί ήδη τις γενικές συνελεύσεις των πολυκατοικιών σε όλη τη χώρα, με πρώτο παράδειγμα τη δικιά μου…Τον προηγούμενο μήνα, μαζευτήκαμε όλοι για να αποφασίσουμε αν θα βάλουμε πετρέλαιο ή όχι, εξαιτίας ενός μεγάλου ποσού που έχουν αφήσει ανεξόφλητο οι ένοικοι του πρώτου ορόφου. Η πρώτη μου σκέψη ήταν «Δεν το πιστεύω πως συζητάμε για το αν θα παραγγείλλουμε πετρέλαιο!», μιας και στο μυαλό μου κάτι τέτοιο θεωρείτο πάντα αυτονόητο. Πάντα…

Τη σκέψη μου διέκοψαν οι φωνές και η «επίθεση» των υπόλοιπων ενοίκων προς τον οφειλέτη του πρώτου ορόφου. Η μη εξόφληση των κοινοχρήστων από ένα ή περισσότερα διαμερίσματα δημιουργεί προβλήματα στα υπόλοιπα, με αποτέλεσμα τα ποσά, που φτάνουν τα 1.000 ευρώ ανά περίπτωση, να διεκδικούνται πια διά της δικαστικής οδού.  Δυστυχώς, με λύπη μου διαπίστωσα πως η δύσκολη οικονομική κατάσταση δεν επηρέασε μόνο την τσέπη μας αλλά και την ψυχή μας. Με έπιασε θυμός… «Εγώ ποτέ δεν ήμουν έτσι», σκέφτηκα!

Μα ποιος ήταν; Το χαμόγελο, η αλληλοβοήθεια, η υπομονή αντικαταστάθηκαν από τον θυμό και την