Η αιτία της συνέχισης του κακού

Ποιους θα φάνε οι συριζοταλιμπάν. Του Θανάση Χειμωνά

Ανάμεσα στα άπειρα αρνητικά που βγήκαν στον αφρό στην Ελλάδα της Κρίσης ξεχωρίζει η εμφάνιση μιας νέας κατηγορίας ανθρώπων: Των «συριζοταλιμπάν». Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσω πως ο χαρακτηρισμός αυτός δεν αφορά σε καμία περίπτωση το σύνολο των οπαδών και των φίλων του ΣΥΡΙΖΑ. Έχει να κάνει με μια ομάδα συγκεκριμένων ατόμων που αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια στο κόμμα της Κουμουνδούρου και κάνουν αισθητή την παρουσία τους με κάθε ευκαιρία.

 Ανάμεσά στους «συριζοταλιμπάν» μπορείς να βρεις βετεράνους ακραίους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, απολιτίκ τύπους που ψάχνουν εναγωνίως ένα (πολιτικό) νόημα στην ζωή τους αλλά και ακραιφνή αντιμνημονιακά εθνίκια. Τον κανόνα, όμως, αποτελούν πρώην στελέχη και πρώην οπαδοί του ΠΑΣΟΚ. Μιλάμε για ΠΑΣΟΚ πιο βαθύ κι από το λαρύγγι της Λίντα Λάβλεϊς…

Οι «συριζοταλιμπάν» έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Κατ’ αρχήν είναι φωνακλάδες. Από τη στιγμή

Θυμίζει τα μαλλιοτραβήγματα (επικών διαστάσεων) τύπου Krystle εναντίον Alexis της Δυναστείας

Σχόλιο MySatelite: Εδώ ο κόσμος καίγεται και ….

 

http://taxalia.blogspot.com/2013/01/leftgr.html

Ξέρασε και πάλι ο Θεσσαλονικιός φασίστας του left.gr *

Το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, έφτιαξε, εκτός από τα επίσημα sites και ένα πιό «πιασάρικο», το left.gr, στο οποίο γράφουν νεαρά προφανώς μπουμπούκια, γεμάτα όρεξη να βρωμίσουν το διαδίκτυο με τις φασιστικές αντιλήψεις τους. Οι φασίστες λοιπόν, χωρίς καμία τεκμηρίωση, ξερνούν για ακόμη φορά τα υπολείμματα από το αβγό του φιδιού, αναφερόμενα στην πρόσληψη του Χρήστου Νικολαϊδη στην ΕΡΤ3. Ο Χρήστος Νικολαϊδης είναι ένας από τους εκατοντάδες αρθρογράφους του taxalia – και είμαστε περήφανοι για αυτόν, όπως για όλους τους αρθρογράφους- αλλά δεν διαχειρίζεται κανένα blog taxalia.

Και πώς θα μπορούσε άλλωστε, αφού εκατοντάδες φορές γράψαμε και ποιοί είμαστε και ποιοί διαχειριζόμαστε αυτό το ανεξάρτητο (άγνωστη λέξη στα φασιστάκια του left) ιστολόγιο.

Οι φασίστες του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, στο εμετικό τους κείμενο, καταλήγουν εκεί που καταλήγει πάντα κάθε

Όλη η εκπομπή του Χατζηνικολάου με τον Βενιζέλο να ζητάει και τα ρέστα

Μέρος Α’

(Το ξέσπασμα της Αυτού Μεγαλειότης στο 33.45)

Μπέρδεμα…(μήπως τελικά είμαι εγώ ο φασίστας και κάτι δεν έχω καταλάβει σωστά;)

Θαυμάζω και τιμώ το φιλόσοφο René Descartes, επειδή είχε το κουράγιο να αμφισβητεί τα πάντα, αλλά κυρίως τον εαυτό του. Ως εκ τούτου, δεν έχω κανένα πρόβλημα να αμφισβητήσω κι εγώ τον εαυτό μου, να αυτοαναιρεθώ να επαναδιαπραγματευτώ τις απόψεις μου συζητώντας με τα δεδομένα που μου προσφέρει η πραγματικότητα.

Αν και λένε ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, προτιμώ να της κάνω ευθανασία για να μην τυραννιέται εκείνη, να μην τυραννιέμαι κι εγώ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση βέβαια, η ελπίδα αποφάσισε να αυτοκτονήσει και δεν καταδέχτηκε να τη σκοτώσω.

Η απόπειρα αυτοκτονίας πήγε καλά, αλλά μάλλον όχι όσο θα έπρεπε. Η ελπίδα βρίσκεται σε κώμα κάπου σε μια εντατική ιδεολογικών απολειφαδιών και πίστης στους ανθρώπους.

Έβλεπα χτες το βράδυ τα ΜΑΤ στο Σύνταγμα να αδειάζουν την πλατεία σε ρυθμό τσάρκας. Αν δεν

Πωλούνται τα πάντα όλα! Ακόμη και το… νερό!!!

Σε προηγούμενη ανάρτησή μας είχαμε αναφερθεί στην τακτική του ΔΝΤ να «χτυπάει» (να παίρνει για ένα ξεροκόματο) τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας στην οποία «επιτίθεται». Είχαμε, δε, αναφέρει τότε χαρακτηριστικά πως στην περίπτωση της Αργεντινής, το ΔΝΤ είχε πουλήσει σε ξένο επενδυτή (πέρα από τα πετρέλαια, την ενέργεια και οποιαδήποτε άλλη γνωστή πλουτοπαραγωγική πηγή) και το νερό της βροχής!!!

Πολλοί αναγνώστες δεν πίστευαν πως μπορεί να συμβαίνουν τέτοια πράγματα, πως είναι αφύσικο να πουλάς κάτι που δεν παράγεις, αλλά αποτελεί ξεκάθαρα προϊόν της φύσης της χώρας, άρα και ανήκει εξ ορισμού στους κατοίκους της χώρας. Κάποιοι, σε επικοινωνία μαζί μας, χλεύασαν ως αήθες το δημοσίευμα, χωρίς φυσικά να κάνουν τον κόπο μιάς έρευνας για την περίπτωση της Αργεντινής και τις (φιλοκυβερνητικές) θέσεις που οι ίδιοι εξέφραζαν. Δεν πειράζει…