«Θα την προσέχω όπως τη μακαρίτισσα τη μάνα μου» είναι το συνηθέστερο φραστικό διαπιστευτήριο από νοσηλεύτριες προς τους συγγενείς ασθενών, πριν κλείσει «η συμφωνία» στο νοσοκομείο. Στην αγωνία για την εξέλιξη της υγείας του ασθενούς προστίθεται το μέγα άγχος των δικών του ανθρώπων να αντεπεξέλθουν στο «κονδύλι» αξιοπρεπούς νοσηλείας, στο οποίο, ιδιαίτερα για τα βαριά περιστατικά, περιλαμβάνεται η «αποκλειστική».
«Παρεμπόριο υπηρεσιών πάντα γινόταν, τώρα όμως το κακό παράγινε», λέει έμπειρη, «επίσημη», νοσηλεύτρια δίνοντας το στίγμα της παράνομης απασχόλησης νοσηλευτριών –αλλοδαπών κυρίως–, «πολλές από τις οποίες ψεύδονται για την εμπειρία και την κατάρτισή τους».
«Δεν χρειάζεται να τις αναζητήσεις, σε βρίσκουν εκείνες», λέει συγγενής ασθενούς, «κάρτες τους και τηλέφωνα κυκλοφορούν από χέρι σε χέρι» και βέβαια αμείβονται με «μαύρα».
Σε αρκετές περιπτώσεις, πρόκειται για τα ίδια πρόσωπα που έχουν επωμισθεί τη φροντίδα των ηλικιωμένων στα σπίτια ή ακόμα και για οικιακές βοηθούς. Ενδεικτικά, όταν η αποκλειστική που «συνεργάζεται» επισήμως με τα νοσοκομεία αμείβεται «κόβοντας απόδειξη» για νυχτερινή βάρδια (τις Συνέχεια →