Οι αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν «ο φίλος τον φίλο εν πόνοις και κινδύνοις ου λείπει…», ενώ εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες συνήθως λέγαμε και λέμε «πες μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι…».
Θα σας ξαφνιάσω προτρέποντάς σας, φιλικά, «κοίτα τον φίλο σου για να δεις ποιος είσαι!…».
Στην εποχή μας, εγωπάθεια, κυνισμός και συναισθηματική ρηχότητα, συνεπικουρούμενα και από την οικονομική δυσπραγία, τη διάχυτη πλέον για όλους επαγγελματική και ψυχολογική ανασφάλεια και το υπαρξιακό άγχος, αντί να δρουν θετικά και να μας καθοδηγούν στη σύναψη φιλικών σχέσεων (που θα βοηθήσουν να μειωθεί η οδυνηρή μοναξιά και η αλλοτρίωσή μας), δυστυχώς δρουν ανασταλτικά, εντείνοντας την απομόνωσή μας, διογκώνοντας επικίνδυνα την εσωστρέφειά μας και τις εξαρτήσεις μας από το εντυπωσιακό μέσο μαζικής επικοινωνίας (προτιμώ τον τίτλο «Μαζικού Εκμαυλισμού»), την τηλεόραση.
Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και η διαπίστωση του Αριστοτέλη για την «αγελαία φύση» μας έχει επιβεβαιωθεί με σύγχρονες έρευνες κοινωνιολόγων και ψυχολόγων ως επιστημόνων της συμπεριφοράς, για τους οποίους δεν αρκεί η διαπίστωση ούτε και η ανάλυση των απώτερων νοημάτων που περικλείονται στην παροιμιακή φράση «όμοιος ομοίω αεί πελάζει…».
Τρία επίμαχα πρόσθετα ερωτήματα σχετίζονται με τη διαχρονική ισχύ και τις προϋποθέσεις αυτής της θέσης, το γιατί, το πότε και το κάτω από ποιες συγκεκριμένες συνθήκες «ο όμοιος πηγαίνει στον όμοιο…».
Σε εργαστηριακά πειράματα «απομόνωσης των αισθήσεων» τα άτομα που συμμετέχουν αναφέρουν όχι μόνο επιθέσεις άγχους, αλλά – κι εδώ θα πω ότι απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή – και παραισθήσεις όμοιες με εκείνες που Συνέχεια →
Σε νέα έρευνα, το 1/3 των γονέων παραδέχτηκαν ότι έχουν κρυφή αδυναμία σε ένα από τα παιδιά τους. Οι μαμάδες σε ποσοστό 34% και οι μπαμπάδες σε ποσοστό 28% αγαπούν περισσότερο ένα από τα παιδιά τους.
Στη σχετική έρευνα της ιστοσελίδας Parentdish – The State of Parenting Today by website Parentdish – Συνέχεια →