Ψυχολογία
Οι παιδικές ζωγραφιές εκτός από δημιουργική έκφραση αποτελούν κι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για τη διερεύνηση της συναισθηματικής, ψυχικής και νοητικής κατάστασης των παιδιών.Οι παγίδες των Σουπερμαρκετ
Προχτές παρακολουθούσαμε οικογενειακώς στο γερμανικό κανάλι SAT 1 μια εκπομπή σχετικά με τα επαγγελματικά κόλπα και παγίδες που χρησιμοποιούν τα μεγάλα σουπερμάρκετ που ανήκουν σε πολυεθνικές, προκειμένου να μας πείσουν να αγοράσουμε περισσότερα πράγματα που δεν χρειαζόμαστε και μάλιστα με τον λιγότερο οικονομικό τρόπο!
Έτσι, κάνοντας μια έρευνα για το θέμα ανακάλυψα πολλά πράγματα που πρέπει να μας προβληματίσουν όλους.
«Μάρκετινγκ: η τέχνη να αγοράζεις πράγματα που δεν χρειάζεσαι με χρήματα που δεν έχεις…»
Η ψυχολογία του πελάτη, η οποία διακατέχει όλους μας ανεξαιρέτως είναι κάτι που έχει ληφθεί σοβαρά υπόψη από πολλούς ειδικούς ώστε όταν πάμε να ψωνίσουμε, ακόμα κι αν ξέρουμε τι θέλουμε να αγοράσουμε, το τοπίο φροντίζει να μας υπενθυμίζει πράγματα που –τάχα- ξεχάσαμε και μας είναι «απαραίτητα».
Στην πραγματικότητα, το να αγοράζουμε πράγματα, μας κάνει να νοιώθουμε καλύτερα και να πιστεύουμε ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της ζωής, ότι μπορούμε να καλύψουμε τις άμεσες επιθυμίες μας, να δείξουμε στους άλλους ότι τα καταφέρνουμε και να κατευνάσουμε προσωρινά τον φόβο του αγνώστου, που φέρνει το αύριο!
Όλα αυτά όταν πάω να πάρω γάλα από το σουπερμάρκετ; Ναι! Έχετε άραγε προσέξει τις διαφορές που έχει ένα συνοικιακό μπακάλικο ή ένα Mini market της γειτονιάς από ένα οργανωμένο super market;
Τα είδη πρώτης ανάγκης, τελευταία!
Σε κάθε μεγάλο σουπερμάρκετ, υπάρχει ο ειδικός Χωροταξικής Διάταξης (ναι, υπάρχουν τέτοιοι επαγγελματίες) ο οποίος συμβουλεύει τις αλυσίδες καταστημάτων σχετικά με τον τρόπο που πρέπει να στήσουν το εμπόρευμά τους.
Έτσι τα είδη καθημερινής ανάγκης –γάλα, γιαούρτι, βούτυρο, τυρί, κρέας, βρίσκονται πάντα στο Συνέχεια
Η ΒΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ
ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΓΟΝΕΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Η κρίση στη χώρα μας δεν είναι σημερινή. Είναι κρίση δομική, θεσμών, ηθική, πολιτική και πολιτισμική. Η περίοδος της μεταπολίτευσης, έφερε δημοκρατία αλλά αρκετές οργανωμένες ομάδες, μετέφρασαν και μετέφεραν σε αθώους ή/και αφελείς ή και ψυχικά αδύναμων και σοβαρά προβληματικών ανθρώπων άλλη έννοια από την πραγματική.
Για παράδειγμα, εάν φανατίσεις ένα ψυχοπαθή, θα κάνει ακραίες και αλλοπρόσαλλες ενέργειες βίας. Σε όλους τους χώρους, αυτή η ‘δημοκρατία’ ερμηνεύτηκε κατά το δοκούν από καθένα προς όφελός του και επηρέασαν ‘απολίτιστους’ και απαίδευτους πολίτες.
Οι συνδικαλιστές, οι διοικητές, οι πολιτικοί, οι δικαστικοί, οι οποίοι αποτελούνται από μέλη της δικής μας κοινωνίας, που έχουν κάποια εξουσία, έχουν σε ποσοστά το παραπάνω προφίλ. Το έλλειμμα κουλτούρας-Παιδείας και τα ψυχικά προβλήματα που προήλθαν από την αδιαφορία της Πολιτείας να θεραπεύσει-διορθώσει και κυρίως να προστατεύσει τους πολίτες ιδίως σε κατάσταση κρίσης, φέρνει απόγνωση και βία. Η προσωπικότητα υποτάσσεται στον δυνατό. Ο Ελληνας, σήμερα έχει ανάγκη από ασφάλεια και στήριξη από κάποιον ισχυρό.
Βέβαια υπάρχει και η ψυχολογία του όχλου που ομαδικά φαίνεται δουλικός προς τον δυνάστη/αρχηγό. Συνέχεια
Αλλιώς είχα μάθει…
Πόσο πολύ θα ‘θελα να μπορούσα να δώσω ελπίδα σε όλους εμάς που χάσαμε την αξιοπρέπειά μας και βρεθήκαμε οι περισσότεροι με το κεφάλι σκυμμένο, ενώ μέχρι χθες δουλεύαμε (μπορεί να γκρινιάζαμε κιόλας), αλλά τουλάχιστον προσφέραμε!!!
Αλλιώς είχα μάθει όλ’ αυτά τα χρόνια. Να σηκώνομαι, να ετοιμάζω το παιδί για το σχολείο και μετά δουλειά. Τώρα, αδιέξοδο! Ατελείωτες ώρες μέσα στο σπίτι καθαρίζοντάς το συνεχώς για να “γεμίσουν” οι ώρες, αλλά και να μη σκέφτομαι από πού και πώς θα βρω χρήματα να συντηρηθούμε με το παιδί. Οι σκέψεις αυτές είναι καθημερινές, επίπονες, επώδυνες. Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου λέγοντας πάνω απ’ όλα η υγεία και δόξα τω Θεώ… Μα έρχεται ο λογαριασμός της Συνέχεια
Τέλος στην απώλεια μαλλιών κατά τη χημειοθεραπεία
Λύση και μάλιστα που καλύπτεται κατά 30% από τα ασφαλιστικά ταμεία και δίνει τέλος στην απώλεια μαλλιών έρχονται να δώσουν οι επιστήμονες.
Για ψυχολογικούς κυρίως παράγοντες είναι πολύ σημαντική η πρόσφατη ιατρική ανακάλυψη που επιτρέπει στους ασθενείς να διατηρούν τα μαλλιά τους κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας.
Με μια νέα μέθοδο, πλέον ο ασθενής Συνέχεια
Πού θα πάει;
Πρώτες θετικές ενδείξεις για την οικονομία, αλλά και μια «τάση» ανάσχεσης της ανεργίας βλέπει ο επικεφαλής της τρικομματικής, σύμφωνα με το in.gr του Δ.Ο.Λ. Η ακριβής δήλωση που δημοσιεύεται έχει ως εξής: «Το τονίζω ότι είναι μόνον ένδειξη. Αλλά είναι μια ένδειξη ισχυρή που μένει να επιβεβαιωθεί τους επόμενους μήνες ότι πρόκειται για μια τάση: ότι η αύξηση της ανεργίας ουσιαστικά έχει φρενάρει και ότι αντιστρέφεται σε σταδιακή μείωση της ανεργίας.»
Πού θα πάει αυτή η δουλειά; Πού θα πάει αυτό το «ήδη έχει αρχίσει να διαμορφώνεται η πρώτη αίσθηση ότι σταδιακά δημιουργούνται προσθετικά μεγέθη από ενθαρρυντικές μετρήσεις, έστω κάποιες δειλές αλλά πάντως τέτοιες που να μπορούν να εξελιχθούν σε πειστικές τάσεις, οι οποίες θα οδηγήσουν από την πλευρά τους στην θεμελίωση ενός πλαισίου, που θα επιτρέψει αυτό με τη σειρά του τη δημιουργία εκείνων των απαραίτητων και αναγκαίων προϋποθέσεων στο ευρύτερο οικονομικό περιβάλλον, ώστε η ανάσχεση της τάσης για…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 327 επιπλέον λέξεις
Η ΑΠΛΗΣΤΙΑ
Η Απληστία
του Κων. Α. Οικονόμου δασκάλου του 32ου Δ. Σχ. Λάρισας – συγγραφέα
“Οράτε καὶ φυλάσσεσθε απὸ πάσης πλεονεξίας” (Λουκ. Ιβ΄15)
ΓΕΝΙΚΑ:
Ένα από τα γνωρίσματα της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι και η απληστία. Η λέξη παράγεται από το στερητικό «α» και το «πληστός» (πλήρης). Άπληστος σημαίνει πλεονέκτης, ακόρεστος, ανεκπλήρωτος επιθυμιών. «Επιθυμώ», σημαίνει αναδύω εκ του θυμικού της ψυχής μου μια θερμή ανάγκη. Ακολουθεί η «βούληση» που οδηγεί στο «θέλω και μπορώ». Η απληστία είναι παράλογη επιθυμία απόκτησης περισσότερων υλικών αγαθών απ’ αυτά που κανείς χρειάζεται ή δικαιούται. Πηγάζει από υπέρμετρο εγωισμό, μια ανικανοποίητη τάση συσσώρευσης πλούτου, ή από ανασφάλεια και φοβίες. Η απληστία είναι «αμαρτία όταν κανείς θυσιάζει αιώνιες αξίες για ν’ αποκτήσει εφήμερα αγαθά.» (Θωμάς Ακινάτης). Μερικοί, αντίθετα, ισχυρίζονται πως η απληστία είναι απαραίτητη κινητήρια δύναμη της έρευνας, των νέων εφευρέσεων, της προόδου. Αναμφισβήτητα, εντός λογικών πλαισίων, η υγιής φιλοδοξία είναι απαραίτητη για μια επιτυχημένη ζωή και για την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Η ιστορία όμως διδάσκει πως η απληστία είναι βασική πηγή κακού όταν πυροδοτείται από υπέρμετρο εγωισμό, αχαλίνωτη φιλοδοξία και ανικανοποίητες επιθυμίες απόκτησης υλικών αγαθών ή εξασφάλισης υψηλής κοινωνικής θέσης με οποιοδήποτε κόστος.
ΑΠΛΗΣΤΙΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΣ:
Κατά το μύθο, η απληστία εμφανίζεται με τα παιδιά του Πρωτέα, Πολύγονο και ο Τηλέγονο, που ως άπληστοι, κατέλήξαν ληστές. Όταν τους σκότωσε ο Ηρακλής, ο Πρωτέας αποδέχθηκε την τιμωρία των γιων του δικαιώνοντας το φονέα τους. Η επιθυμία και η βούληση μυθολογικά συμβολίζονται με τις Συνέχεια
ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ: Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΣΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΟΤΕΡΗ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Τα χαράματα της 21ης Δεκεμβρίου ξεκινάει η μικρότερη ημέρα του χρόνου, το χειμερινό ηλιοστάσιο. Εδώ και χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι έδιναν ιδιαίτερη σημασία στην ημέρα αυτή, πολύ πριν καν υπάρξει ο μήνας Δεκέμβρης.
Πριν από 5.000 χρόνια είχε κατασκευαστεί ένα σημαντικότατο μνημείο επάνω σε έναν νεφροειδούς σχήματος λόφο, στην κορυφή της περιοχής που σήμερα γνωρίζουμε ως Newgrange στην Ιρλανδία, 48 περίπου χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Δουβλίνου.
Ο θάλαμος σε σχήμα σταυρού στην καρδιά του λόφου, βρίσκεται στο τέλος ενός στενού διαδρόμου με μήκος 19 μέτρα. Στο χειμερινό ηλιοστάσιο, τεσσεράμισι λεπτά μετά την ανατολή, οι ακτίνες του ήλιου γλιστράνε μέσα από μία σχισμή που βρίσκεται πάνω από την πόρτα, διαπερνούν τον διάδρομο και φωτίζουν τα σκαλιστά σχέδια του θαλάμου. Οι αστρονόμοι της σύγχρονης εποχής έκαναν υπολογισμούς λαμβάνοντας υπόψη τους την ελαφριά αλλαγή της κλίσης της γης εδώ και 5.000 χρόνια και ανακάλυψαν ότι το φαινόμενο αυτό θα συνέβαινε τότε, μόλις τεσσεράμισι λεπτά νωρίτερα, δηλαδή ακριβώς την ώρα της αυγής.
Το πότε και το που ανατέλλει και δύει ο ήλιος στις μέρες μας, δε θεωρείται πλέον τόσο σημαντικό. Τα σπίτια και οι εργασιακοί μας χώροι είναι επαρκώς φωτισμένα και σε πείσμα των ισχυρισμών, ότι οι σκοτεινές ημέρες του χειμώνα μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ψυχολογία μας, οι περισσότεροι άνθρωποι καταφέρνουμε να περάσουμε τη σκοτεινιά του χειμώνα χωρίς σοβαρά προβλήματα. Φαίνεται πως οι πραγματικά δύσκολες μέρες του χειμώνα δεν είναι τότε που οι ώρες της ηλιοφάνειας είναι Συνέχεια
Η ψυχολογία του φασίστα ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗ
Ο φασισμός είναι λαϊκισμός -και κάθε λαϊκισμός είναι φασισμός
Ένα απόσπασμα από την Ιστορία (κωμικοτραγική) του Nεοελληνικού Kράτους όπου «καταγράφει την ιστορία της Ελλάδας από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους το 1830 έως και την πτώση της χούντας».
Ας μάθουμε επιτέλους να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους και να μην παραποιούμε την ιστορία μας. Ο ελληνικός λαός, στην πλειοψηφία του, αγάπησε το Μεταξά. Όπως και οι Ιταλοί που αγάπησαν το Μουσολίνι, όπως και ο Γερμανοί που αγάπησαν το Χίτλερ, όπως και οι Ισπανοί που αγάπησαν το Φράνκο. Ο φασισμός είναι λαϊκισμός -και κάθε λαϊκισμός είναι φασισμός κατά βάσιν και κατ’ ουσίαν…..
Ο φασισμός δεν αγαπά το μεγάλο κεφάλαιο (εκτός από το πάρα πολύ μεγάλο που τον γεννάει) και λατρεύει το μικρομεσαίο. Ο φασισμός είναι κοινωνικό καθεστώς σπέσιαλ για μικροαστούς. Όχι για Συνέχεια
Πως να μην αφήσετε το πένθος για τη κρίση να εξελιχθεί σε κατάθλιψη
Γράφει ο Βασίλης Νικολόπουλος
Η κρίση λέει μας προκαλεί κατάθλιψ.
Αλήθεια; Με ποιο τρόπο;
Η αρθρογραφία κατακλύζεται από απόψεις ειδικών και μη που μας λένε ότι 稻καταθλιψη είναι αποτέλεσμα του αισθήματος αβοηθησίας μπροστά στα αδιέξοδα της κρίσης» (ανάλογα αποτελέσματα έχουν αναπαραχθεί και εργαστηριακά σε ποντίκια τα όποια δέχονταν επώδυνα ερεθίσματα από τα όποια δεν μπορούσαν να ξεφύγουν). Η συγκεκριμένη άποψη όμως συγκροτείται στη βάση ενός λογικού σφάλματος.
Ξεκινώντας από το δεδομένο ενός υποκειμενικού συναισθήματος (αίσθημα αβοηθησίας) καταλήγει σε ένα πολιτικό συμπέρασμα ότι (η κρίση είναι αδιέξοδη). Η κρίση όμως είναι ένα οικονομικό- κοινωνικό-πολιτικό κι όχι φυσικό γεγονός και υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να την ξεπεράσουμε
Άρα τότε το αίσθημα αβοηθησιας καθώς και πολλά αλλά αρνητικά συναισθήματα από που προέρχονται; Συνέχεια
Πριν σβήσει τα ίχνη μας το κύμα και ο αέρας
Πριν λίγο πέταξα από πάνω μου την κουβέρτα την φλις και σηκώθηκα από τον καναπέ. Είχε τελειώσει η ταινία που έβλεπα και δεν άντεχα άλλο να κάθομαι εκεί, με την βαριά σκέψη που θόλωνε το μυαλό μου. Ακόμα και η ίδια η κουβέρτα μου με έπνιγε, μου ήταν ανυπόφορη.
Κατέληξα στο συμπέρασμα πως δεν έχει σημασία τελικά αν μια ταινία είναι καλογυρισμένη, έχει καλούς ηθοποιούς, άψογη παραγωγή και σκηνοθέτη ιδιοφυΐα. Μια ταινία αξίζει μόνο αν οι εμπειρίες του θεατή το επιτρέψουν. Και εμένα, πριν λίγο, η ταινία που είχα δει με έκανε να δω ένα κομμάτι της ζωής μου που το είχα παρατήσει. Και δυστυχώς με πόνεσε λίγο που το συνειδητοποίησα. Ή για να είμαι πιο ειλικρινής, με πόνεσε πιο πολύ η ιδέα πως δεν είμαι όσο ανεξάρτητη και δυνατή όσο νόμιζα.
Έχω αμελήσει τον εαυτό μου, όπως όλοι έχουν αμελήσει λίγο πολύ τον εαυτό τους μέσα στον ανεμοστρόβιλο που ζούμε. Πάω κόντρα σε ένα κομμάτι του εαυτού μου που νομίζω με γεμίζει, αν και η πλάκα είναι πως δεν ξέρω καλά καλά αν είναι όλα μια οφθαλμαπάτη, μια απελπισμένη ιδέα μέσα σε μια απελπισία που μας καταδιώκει όλους, μας περιμένει στο κατώφλι της πόρτας μας κάθε πρωί σαν Κέρβερος, και μας ξεπροβοδίζει το βράδυ με ένα γλυκό γρύλισμα καθώς βγάζουμε τις κάλτσες μας πριν σκεπαστούμε πάλι με μια αβάσταχτα βαριά κουβέρτα, ένα πάπλωμα που αν το αφήσουμε να μας σκεπάσει για πολλές ώρες, γίνεται αποπνικτικό.
Πως τα αφήσαμε τα πράγματα έτσι; Πως γίνεται να έχουμε ναρκωθεί τόσο που βλέπουμε τον διπλανό μας Συνέχεια
«Πρασινίστε» την ταράτσα της πολυκατοικίας σας
Το «γκρι» της πόλης επιβαρύνει την ψυχολογία μας
Να απλοποιήσει τις διαδικασίες, ώστε να γίνουν πράσινες οι ταράτσες σε δώματα, στέγες και ημιυπαίθριους, επιχειρεί το υπουργείο περιβάλλοντος, αλλάζοντας τη σχετική νομοθεσία. Συνέχεια
Ψυχολογία της Μάζας
mySatellite 